شیوع 20 تا 25 درصدی کودک آزاری در ایران

دکتر مهیناسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» ، بابیان اینکه کودک آزاری یکی از پدیده‌های شایع در تمام جوامع بشری است، گفت: میزانفراگیری و شیوع کودک آزاری در جوامع مختلف بین 30 تا 35 درصد و با توجه به مطالعاتصورت گرفته میزان آن در ایران 20 تا 25در صد تخمین زده شده است.

این فوق تخصصروانپزشکی، کودکان را به دلیل فقدان مهارت و توانایی‌های شناختی لازم در برابرحوادث و اتفاقات، آسیب پذیرتر دانست و افزود: پیامدهای ناشی از آسیب‌های وارده بهکودکان بر اساس سن، جنس، محیط خانوادگی و اجتماعی آنان متفاوت است. بسته به محیطمراقبتی کودکان آسیب دیده، عواقب ناشی از حوادث می‌تواند به صورت کوتاه مدت یابلندمدت باشد.

اسلامی درادامه خاطر نشان کرد: شدیدترین آسیب‌های وارده به کودکان، تجاوز جنسی و خفیف‌ترینآن هرگونه احساس و نیت بد نسبت به کودک از جانب بزرگسال بر اساس رفتار و عمل آناناست. تمامی این موارد به صورت مادام‌العمر اثرات جدی بر مغز کودک وارد می‌کند.

وی با بیاناینکه وجود برخی از اختلالات موجب آسیب پذیرتر شدن کودک در برابر حوادث می‌شود،گفت: هنگامی که کودک مبتلا به آسیب‌های خاصی همچون اختلالات روان پزشکی از جملهاختلالات نقض توجه، بیش فعالی، اختلالات اضطرابی، بیماری‌های جسمی و مزمن، همچنینزندگی در محیط و شرایط نامطلوب خانوادگی و اجتماعی مبتلا باشد، این امر موجب تشدیدآسیب‌های وارده به کودک در مقابل حوادث و اتفاقات به خصوص تجاوز جنسی می‌شود.

این فوق تخصصبا اشاره به اینکه مخفی کردن تجاوزات جنسی از سوی کودک موجب بروز تغییرات دررفتار، عواطف و عملکردهای او می‌شود، افزود: والدین و مربیان آموزشی در صورت دقت،متوجه تغییرات ایجاد شده از جمله انزوا، گوشه گیری، اضطراب، ترس کودک به خصوص ازانسان، تشدید وابستگی‌ها به مراقبینش، ناخن جویدن، بی‌اختیاری ادراری، مشکلات خوردو خوراک، دیدن کابوس‌هاس شبانه، از دست دادن علایق قبلی و افت شدید عملکرد تحصیلیکه ناشی از تجاوزات جنسی وارده به کودک است، می‌شود.

این روانپزشککودک و نوجوانان در ادامه، خاطر نشان کرد: در برخی موارد تجاوزات جنسی وارد شده بهکودک در صورت مخفی کردن آن موجب پرسیدن سوالات در مورد مسائل جنسی از بزرگسالان وافزایش آگاهی در خصوص موضوعات جنسی می‌شود، این دسته از مسائل جز پیامدهای کوتاه مدتو حاد تروماهای جنسی است. در صورت مداخله کمکی به موقع از سوی اطرافیان برای بهبودکودک بازهم کودک دچار عوارض ماندگار روانپزشکی از جمله اختلالات خلقی، اضطرابی،شخصیتی، افت عملکرد تحصیلی، سوء مصرف مواد و حتی مورد سوءاستفاده قرار گرفتن کودک می‌شود.