استقلال یک - مس کرمان یک / فرهاد مجیدی از فوتبال خداحافظی کرد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛هنوز بازیکنان دو تیم در زمین مسابقه گرم نشده بودند که مصطفی شجاعی مس کرمان را یک بر صفر جلو انداخت!مزدک میرزایی در حال معرفی بازیکنان یک دفعه فریاد گل سر داد و برای ثانیه ای 5 هزارهوادارای که به آزادی رفته بودند ساکت شدند.آنها اصلا باورشان نمی شد که در همان دقایق ابتدایی دروازه استقلال باز شده باشد.
دیداری معوقه ازهفته دهم لیگ برتر.مسی ها که این روزها وضعیت مناسبی در جدول رده بندی ندارند و در انتهای آن جا خوش کرده اند باید سه - چهار بازی خودشان را ببرند تا بتوانند به میانه های جدول برسند.پیروزی آنها مقابل استقلال می توانست برگ برنده ای باشد برای اینکه آنها بتوانند از بحران خارج شوند.
درهر صورت ضربه اول را پرویز مظلومی به قلعه نویی زد،آن هم با یک گل زود هنگام که اجازه نداد تا استقلالی ها حداقل در دقایق ابتدایی توپ و میدان را در اختیار داشته باشند.یک جورهایی توازن بر مسابقه حاکم بود و بیشتر هافبک های دو تیم در میانه های میدان درگیر بودند.

بازی با سرعت پایینی دنبال می شد و مدام توپ به اوت می رفت.جالب اینجاست که زمان زیادی از نیمه نخست بازی به همین منوال گذشت و به قول مزدک میرزایی مثل سایر بازی های لیگ برتر بی کیفیت!

روند بازی به گونه ای بود که رضایت امیر قلعه نویی را به همراه نداشت.او بارها به کنار خط آمد و با داد و فریاد بازیکنانش را سرزنش کرد.سرمربی استقلال که به گوران لاوره اعتماد کرده و او را از ابتدا در ترکیب استقلال قرار داده بود در دقیقه 31 این بازیکن را از زمین بیرون کشید و جمشیدیان را جانشینش کرد.کاملا مشخص بود که قلعه نویی از بازی کردن این بازیکن رضایت ندارد.

با آمدن احمد جمشیدیان اوضاع استقلالی ها کمی بهتر شد و آنها توانستند یکی دو موقعیت خوب را روی دروزاه مس خلق کنند.اما حتی این موقعیت های آنها هم نتوانست کاری کند تا دروازه حسن رودباریان باز شود.اتفاقی که باعث شد تا بازی با نتیجه یک بر صفر به سود مسی ها در نیمه نخست به پایان برسد.

شروع نیمه دوم و ادامه بازی خوبی که استقلالی ها از آخرین دقایق نیمه اول انجام دادند.آنها از همان ابتدای نیمه دوم که مظفری زاده در سوت خودش دمید تیم برتر میدان بودند.در دقیقه 56 فردین عابدینی حرکت خوبی را از سمت راست دروازه مس انجام داد.حرکتی که در نهایت کار را به جایی رساند که سیاوش اکبرپور هم خیال خودش را راحت کرد و هم حیال هواداران استقلال را.سرانجام حسن رودباریان مغلوب شد تا استقلال گل مساوی را وارد دروازه مس کند.

با زدن این گل استقلالی ها جان تازه ای گرفتند و فشار زیادی روی دروازه مس آوردند.

این اتفاق در حالی افتاد که در دقیقه 61 مسی ها یک حمله نه چندان خطرناک را روی دروازه استقلال انجام دادند.توپی که خیلی راحت دفع شد اما مظفری زاده در سوتش دمید و نقطه پنالتی را نشان داد! این تصمیم او اعتراض شدید آبی ها را به همراه داشت اما او معتقد بود که پژمان منتظری روی مهاجم مس در محوطه 18 قدم خطا کرده است.

با این شرایط فرزاد حسین خانی کاپیتان مس کرمان پشت ضربه پنالتی ایستاد.او نفس عمیقی کشید و توپ را دست جایی زد که مهدی رحمتی آنحا قرار داشت.سید به راحتی دست حسین خانی را خوانده بود و با درخشش در انی صحنه کاری کرد که استقلال دوباره از مس عقی نیفتد.

مهار ضربه پنالتی باعث شد تا جو کاملا به هم بریزد و سکوها دیگر قابل کنترل نباشند.آنها علیه داور،کارلوس کروش و مس کرمان موضع گرفته بودند و مدام شعار می دادند.از این دقیقه به بعد بازی کمی خشن شد و بازیکنان دو تیم بیشتر درگیر بودند.

بازی به تندی برای آبی ها می گذشت.آنها به آب و آتش می زدند تا بتوانند از این مسابقه که در آن میزبان بودند برنده خارج بشوند.در میان حمله های آنها یکی دو حمله هم بازیکنان مس تدارک دیدند که فایده ای برای آنها نداشت.جدا از اینکه استقلالی ها در این بازی دو امتیاز حساس را از دست دادند باید گفت که طلسم شاگردان مظلومی همچنان سر جای خودش باقی ماند.آنها در شرایطی که 14 هفته از لیگ برتر گذشته است هنوز نتوانسته اند به پیروزی دست پیدا کنند.

فرهاد مجیدی در دقیقه 88 بازی استقلال - مس کرمان با نیکبخت واحدی تعویض شد و همان لحظه از فوتبال خداحافظی کرد. او پیراهنش را درآورد، با قلعه نویی روبوسی کرد، دور زمین دوید و چهار گوشه زمین را بوس کرد تا برای همیشه از دنیای بازیگری فوتبال خداحافظی کند. مجیدی به مناسبت خداحافظی اش از فوتبال، متنی را در اختیار ایسنا قرار داده است. 

در متن خداحافظی فرهاد مجیدی آمده است: هیچ وقت دوست نداشتم زمان خداحافظی ام را از قبل مشخص کنم. مدتی پیش، به این تصمیم رسیدم که امروز روز خداحافظی از فوتبال است. از فردا همان جایی می ایستم که شما می‌ایستادید. زیر برف، یخ، باران و آفتاب سوزان. اما این بار من باید به شما احترام بگذارم و تشکر کنم، درست همان کاری که شما برای من انجام دادید.
تمام خاطره‌ها، خوشی‌ها و لحظه‌های تلخی که در طول سالیان حضور در استقلال داشته‌ام امروز جلوی چشمانم هستند. تلخ ترین خاطره‌ام "4خرداد 1390 " است که روی قلبم حک شده و به هیچ وجه پاک نخواهد شد. روزی که در مراسم تشییع جنازه ناصرخان شرکت کردم و در بهشت زهرا (س) برای همیشه از وی جدا شدم.
به من حق دهید که با دشواری از این پیراهن دل بکنم، هر کدام از ستاره‌های آن، مدال‌هایی بودند که همه ما به آن افتخار می‌کردیم. من به بیشتر آرزوهای فوتبالی خود رسیده‌ام و دوست داشتم با قهرمانی در آسیا از فوتبال خداحافظی کنم اما این امر میسر نشد. امیدوارم در آینده به تنها آرزوی دست نیافته ورزشی ام در کنار هواداران عزیز برسم.
هواداران عزیز و دوست داشتنی!
بازیکنان می‌روند ولی استقلال بزرگ باقی می‌ماند. پیراهنی که سال‌ها نام من بر آن نوشته می‌شد را دوست داشته‌ام و همواره دوست خواهم داشت. پیراهن "آبی" که بر تن بازیکنان بزرگی چون غلامحسین مظلومی و حسن روشن بوده یا همان بازوبندی که مدتها علی جباری، برادران بیانی، امیر قلعه نویی یا جواد زرینچه بر بازوان خود می بستند از جمله خاطرات ماندگارم هستند.
تقدیر این بود که در ایران پیراهنی جز پیراهن پرافتخار "آبی" بر تن نکرده و با استقلال از دوران قهرمانی خداحافظی کنم. ازهمه افرادی که این فرصت را برای من فراهم کرده و مرا حمایت نمودند خصوصا "امیر قلعه نویی" قدردانی می نمایم.
فرهاد مجیدی امروز به خط آخر سال‌های بازی خود رسیده و وقت آن شده تا پیراهن شماره 7 که میراث بزرگانی چون «مجید نامجو مطلق » است را به بازیکنان تازه نفسی تقدیم کنم که قرار است آینده فوتبال کشور را رقم بزنند.
هواداران همیشگی!
از فردا دیگر بازیکن استقلال به شمار نمی‌آیم ولی همواره یکی از شما خواهم بود و برای قهرمانی استقلال دعا خواهم کرد. هر چه دارم از استقلال و هوادارانش است و هر کجا که باشم برای سربلندی استقلال تلاش خواهم کرد.
چقدر سخت است پایان بردن این نامه، همین طور نام‌ها مقابل چشمانم رژه می‌رود، از تمام مربیانی که در این سال‌ها برایم زحمت کشیدند، از مدیرعامل محترم باشگاه جناب آقای فتح ا...زاده و دیگر مدیران گذشته، کارشناسان، بازیکنان، کادر پزشکی، تدارکات، اهالی رسانه، دوستان، خانواده خصوصا پدر و مادر عزیزم و تک تک آن هوادارانی که در این سال‌ها همراهی‌ام کردند، کمال سپاسگزاری و قدردانی را دارم.
در پایان لازم است برای تیم ملی کشورم که با درایت جناب آقای علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال و مربی بزرگش کارلوس کی روش، تلاش بازیکنان و دعای خیر مردم عزیز به جام جهانی صعود کرد، آرزوی موفقیت نمایم.
خدای من شاهد است که در تمام این سال‌های طولانی با تمام توانم بازی کردم و اگر قصوری از من سر زده از همه پوزش می‌طلبم.
مجیدی‌ها می‌آیند و می روند، اما آنچه باقی می‌ماند نام "استقلال" است که پشتش به شما هواداران، مثل همیشه گرم خواهد ماند. زنده باد ایران، زنده باد استقلال.
برادر کوچک شما
فرهاد مجیدی