مسئول سابق کمیته بین الملل فدراسیون علیه کفاشیان افشاگری کرد/ آقای شریفی یادت هست؟

وقتی علت استعفای قاضی شریفی را خواندم و سیمای او را با کلام واضح اش دیدم، برآن شدم برای این دوستدار علم و فلسفه چند سطری بنگارم شاید یادآوری خوبی برای او در مباحثی نظیر نشر اکاذیب، بیان دروغ، و .... باشد و اگرچه زیره به کرمان بردن است اما او که می داند چرا استعفا داد، بگذار بقیه نیز بدانند که چگونه این فرایند در زمان نسبتاً طولانی شکل می گیرد.

•1. عین سخنان رئیس فعلی فدراسیون - تاکید می کنم فعلی - در یکی از روزنامه های ورزشی در مورد اظهارات مجتبی شریفی رییس پیشین کمیته انضباطی فدراسیون که مدعی شده ناراضی بودن سعیدلو از او و موضع‌گیری حبیب کاشانی سرپرست باشگاه پرسپولیس نسبت به او، باعث قطع همکاری‌اش با کمیته شده واقعاً جالب است : "واقعا این‌طوری نیست که سعیدلو بخواهد در این مسایل دخالت کند. او همیشه در جلسات به ما گفته که کارتان را محکم پیش ببرید. یک زمانی ممکن است راهنمایی‌ها یا توصیه‌هایی داشته باشد اما هیچ وقت با دخالت مستقیم نخواسته کسی را مسوول کنیم یا کسی را برکنار کنیم. همچنین حبیب کاشانی هم صحبت خاصی در جلسه هیات رییسه فدراسیون در شیراز نداشت." به نظرم شریفی جان! تو باید به جای کاشانی از کسی شکایت کنی که به راحتی او را تطهیر می کند و اصل ماجرا را منکر می شود با حضور چندین شاهد.!

•2. جناب قاضی شریفی یادت است کفاشیان چند روز پیش با جسارت هر چه تمام در یکی از خبرگزاریها و رسانه ملی برای کسب چند کرسی بین المللی در سال 1390 گفت:" این موفقیتی بزرگ برای فوتبال ایران در چند سال اخیر است چرا که ما تاکنون هیچ زمان این تعداد نماینده در AFC نداشته‌ایم و ادامه داد: که در چند سال پیش فقط ایشان کرسی بی اهمیتی نظیر مسئولیتهای اجتماعی داشته و یک نفر هم سه کرسی دیگر." بار دیگر عین این کلمات را در ذهنم مرور کردم. به خود گفتم شاید ایشان سهواً 10 نفر را از لیست سال 88 یادشان رفته و یا حتی سهواً بین در اختیار داشتن 13 کرسی در سال 1388 با تعداد کرسی های فعلی نتوانسته رابطه منطقی پیدا کند و یا احتمالاً معنی جدیدی از کلمه "تاکنون" ابداع شده است و یا نهایتاً آنکه از دست دادن کرسی هیئت اجرایی آنقدر سخت است که ما برای پوشاندن آن، دست به تحریف می زنیم. واقعیتی که به راحتی دگرگون شد و سکوت نخبگان فوتبال را بدنبال داشت که به او اجازه دادند چنین دروغ بزرگی را بگوید. البته تحلیل و دانستن مطالب فوق هوش سرشار و بالایی هم نمی خواهد، چون آنقدر واضح است که حتی کمتر آدم عاقلی که در عرصه فوتبال اندک زمانی بوده، می تواند مستندات واضح آن انکار کند. اما به قول پاول ژوزف گوبلز، سیاست‌مدار ناسیونال سوسیالیست آلمانی و وزیر تبلیغات هیتلر آنقدر بزرگ دروغ بگو که همه باور کنند.

•3. مجتبی جان! یادت است یا نیست رئیس فعلی فدراسیون فوتبال با خبرگزاری ایسنا در تاریخ 28/7/89 پس از جلسه خصوصی با بن همام در مالزی می گوید"ایران حتما باید در هیات رئیسه کنفدراسیون فوتبال آسیا یک کرسی داشته باشد و بالطبع ما هم برای گرفتن این کرسی تلاش خواهیم کرد و همه چیز به بستگی رای مجمع کنفدراسیون فوتبال آسیا دارد." و حتی در همین راستا و تایید حرفهایش بن همام می گوید :" باید تکرار کنم که انتخابات در AFC دموکراتیک است و هر کسی حق دارد کاندیدا شود. نظر من درباره‌ی انتخابات این است که باید اداره فوتبال آسیا به دست کشورهایی بیفتد که قدرتمند هستند و ایران یکی از همین کشورهاست و باید یک صندلی در کنفدراسیون فوتبال آسیا داشته باشد. این شایستگی در ایران وجود دارد." آری بعد از مشورتهای کارشناسی و طولانی این مرد ساده منظر و پیچیده باطن، نام دو نفر را برای کرسی می نویسد و ارائه می کند چون با مرد سیاه چرده قطری بسته شده بود که او کرسی هیئت اجرایی را بگیرد و وقتی به او گفتند و یا البته خودش به این نتیجه رسید!! در دقیقه 90 استعفا داد و فضاحت دیگری پدید آورد. حقیقتی که جور دیگری عنوان شد.

•4. شریفی جان نمی دانم یادت است یا نیست بعد از دو اردوی موفق آفریقای جنوبی و اوکراین در تیر و مرداد ماه 88 با 4 بازی دوستانه برای تیم ملی امید، تورنومنت شش جانبه ویتنام با حضور تیم هایی نظیر ویتنام، تایلند و چین که قطعی بود با توجه به عدم در اختیار گذاشتن بازیکنان توسط تیم های باشگاهی، به طور یکطرفه از سوی فدراسیون در مهرماه 88 لغو شد که همه در جریانند و حتی باعث ناراحتی طرف مقابل شد که تعمداً گفته نمی شود تا بگویند کاری نشده است. حتی بعد از این هم در حدود یکماه و نیم قبل از ترک اینجانب از روابط بین الملل، دو اردوی آلمان و تونس در نیمه دوم آبان ماه 88 با هماهنگی امیر حسین پیروانی برای تیم امید برنامه ریزی شد که بتوانند در نیم فصل لیگ برتر خودمان که تیم های باشگاهی می توانند بازیکنان را به تیم امید بدهند به یکی از این اردوها بروند که آقایان به علت کمبود شدید مالی در فدراسیون آن را لغو کردند و اصلاً اعلام نشد یا به عبارتی واقعیت جور دیگری مطرح شد. تاکید می کنم زمانی که باشگاهها می توانستند بازیکن بدهند!!

•5. استاد فقه و حقوق اسلامی یادت است و شاید هم نیست حتی قرار بود تیم ملی امید در بهمن ماه 88 با هماهنگی اتحادیه فوتبال دو بازی با تیم استقلال و پرسپولیس و با هماهنگی فدراسیون دو بازی هم با تیم کویت در تهران انجام دهند که علیرغم نامه موافقت کتبی کویت، پیگیری نشد و بعداً شنیده شد که اولی بدلایل سلیقه ای و مدیریتی و دومی بدلیل مسائل مالی لغو شده است، واقعیتی که جور دیگری مطرح شد.

•6. قاضی محترم دادگستری! یادت است در فرایند از دست رفتن میزبانی فوتسال جام جهانی در همان موقع آقایان کفاشیان، نبی،ترابیان، خراتی و دادگرنژاد به خوبی می دانستند که بانک مرکزی، وزارت اقتصاد مدارک را امضا نکرده اند. حتی مجدداً فیفا تا 10 بهمن 88، مهلت را تمدید و نامه ای اختصاصی برای فدراسیون فرستاد که من به آقای ترابیان در زمان تودیع و معارفه گفتم این مسئله را تکمیل کنید که پاسخ دادند که هر وقت گفتند این نواقصِ مشخص را داریم، آن وقت مهلت می خواهیم و می دهیم که گفتم هم شما و هم سایر مدیران به خوبی می دانید این سه فرم ناقص است و طبق دستورالعمل فیفا باید پر شود. کفاشیان هم به دقت می دانست که علیرغم همکاری خوب وزارتخانه هایی نظیر کشور، امورخارجه، فن آوری اطلاعات و ارتباطات، صداوسیما، شهرداری و .... در سه ماه قبل از آن، متاسفانه بانک مرکزی، وزارت اقتصاد مدارک را اصلاً امضا نکردند و میزبانی از دست رفت. مطلبی که تعمداً به جزئیات آن پرداخته نشد و به فراموشی سپرده شد و واقعیت جور دیگری منعکس شد حتی تا جاییکه دو ماه بعد از انتخاب تایلند در بالاترین سطح تصمیم گیری فیفا، با جسارت وصف ناشدنی همین آقایان صحبت از رایزنی برای گرفتن میزبانی 2012 می کردند!!

•7. آقای مجتبی خان شریفی! یادت است و شاید هم نیست با توجه به برگزاری مسابقات مقدماتی زیر19 سال آسیا، دو هفته قبل از استعفای اینجانب در دی ماه 1388، در استادیوم تختی که دارای مشکلات جدی از جمله نور بود، گزارشاتی را به علی نایینی دادم و آنقدر ایرادات واضح بود که نیاز به توضیح بیشتر ندارد. در همان موقع گفتم با این اوصاف نمی توانید میزبانی را بگیرید، مضافاً بر اینکه هیئت فارس نیز در دقیقه نود به علت کمبود امکانات انصراف خود را از نامزدی برای برگزاری مسابقات اعلام کردند و نهایتاً کفاشیان مجبور شد، تهران را برای هر دوی مسابقات نهایی زیر 16 سال و زیر 19 سال آسیا کاندیدا کند. اگر باز هم فراموش نکرده باشند، در روز دوم کاری ترابیان در روابط بین الملل، سوزوکی رئیس کمیته مسابقات AFC برای بازدید این امکانات به تهران آمدند که با همراهی شیرازی رئیس هیئت تهران، به ایشان قول داده شد تا در اسرع وقت این نواقصات برطرف شوند که مجدداً با توجه به سفر بعدی وی در دهه دوم اسفند ماه 88 برای رقابتهای فوتسال باشگاههای آسیا، شین منگیل معاون او متوجه می شود حتی کوچکترین پیشرفت جزیی در مدت یکماه ونیم نشده است که بلافاصله بعد از بازگشت وی از اصفهان به AFC، سریعاً حکم به میزبانی ازبکستان می دهند. این هم مثل خیلی چیزها فراموش شد و البته واقعیت جور دیگری منعکس شد.

•8. این موارد گوشه ای از گفته ها بود که اگر بخواهم تازه ناگفته ها را بگویم که مثنوی هفتاد من است و مستندات زیاد؛ اما شک نکن ای دانش آموخته فقه و مبانی حقوق اسلامی! که به نظر می رسد برخلاف نظر برخی از افراد در ساده انگاشتن شخصیت چند وجهی و پیچیده علی کفاشیان نایینی، وی با پشتوانه تجربی شخصی و کاری خود در دهه 60، به خوبی می داند که چگونه علیرغم بسیاری از انتقادات وارد بر حوزه عملکردیش و شاید عدم اقبال عمومی به ریاستش، راهکارهای حفظ موقعیت خود را بیابد، همانطوریکه در 20 سال اخیر، استمرار حضور او در سمت های مربوطه به درازا انجامیده است.

آقای شریفی اینکه واقعیت را جور دیگری منعکس می کنند را شما شخصاً می توانید هر اسمی روی آن بگذارید مانند نشر اکاذیب، قلب حقیقت، دروغ گفتن، راست را جور دیگر جلوه دادن و یا به قول شما علمای فلسفه و فقه، "توریه" یعنی اینکه گوینده نیت دیگری در ذهن می کند و جوری آن را مطرح می کند که مخاطب چیز دیگری می فهمد. مثل آن بچه ای است که وقتی زنگ خانه را می زنند و در مقابل در از او می پرسند که پدرش در خانه است او پاسخ می دهد که اینجا نیست و منظورش از "اینجا" دم در است نه در داخل خانه!!!؟ و به زعم خودش دروغ هم نگفته و همین گونه است که در مناظره تاریخی دایی با کفاشیان در 90 و بعد از روشن شدن حقیقت در خصوص برکناری سرمربی - که البته از قبل هم واضح بود- مرد شاد فوتبال به تکرار و با اعتماد به نفس می گوید که دروغگو نیست و دروغ نمی گوید!! این را هم اضافه کنم که سخت بر این باورم در فوتبال اگر وصل باشی تمام اشتباهاتت را ولو فاحش به حساب تجربه، دانش، درایت، فهم و ارتباطات گذارده و باج می دهند و اگر نباشی حتی زحماتت را به عنوان وظیفه با رویکردی نقادانه و طلبکارانه می بینند.

ولی به هر رو، سخن آخر آنکه این شیوه اساساً صحبتهای کاشانی را در هیئت رئیسه در شیراز را منکر می شود و شاید بتوان گفت سکوت مستمر قبلی نخبگان همراه با تایید عملکرد مسئولین فوتبال که سعی در منعکس نمودن واقعیت به نحو دیگری هستند ما را به نتیجه گیری خوبی رهنمون می کند که: خود کرده را تدبیر نیست!!

رئیس پیشین کمیته بین الملل فدراسیون فوتبال