مورينيو مربي بارسا خواهد شد

خوان کروز، معاون سردبیر روزنامه ال پاییس اسپانیا و یک نویسنده است. همچنین یک بارسایی تمام عیار که قلبش برای ژاوی می تپد. او بعد از سوت پایان ال کلاسیکو از تولد یک مورینیوی جدید می گوید.

آنالیز شما از بازی چیست؟

رئال با این تصور وارد زمین شد که اعتبار بازیافته اش نزد هواداران این تیم برای شکست بارسا کفایت می کند. رئال به نوعی قربانی غرورش شد، انگار صدرنشینی لالیگا برای پیروزی کافی است. برخلاف این بارسا قبل از بردن به بازی زیبا فکر می کرد. از نگاه زیبایی شناسانه، بارسایی ها برای دقایقی در حال خلق اثری هنری بودند و انگار برای لحظاتی زیباترین فوتبال دنیا را ثبت می کنند. ولی بازیکنان رئال پس از دریافت گل اول خیلی عصبی به نظر می رسیدند. رئال شیفته قدرت است، ولی تردید را کم دارد. در زندگی هم کسی که تردید نکند مرتکب اشتباه می شود. دوشنبه بارسا به هوش تکیه داشت و رئال به قدرت.

کدام بازیکن شما را بیشتر مجذوب کرد؟

ژاوی یک بازیکن نجیب است و یک الگو. در رئال هم چنین بازیکنانی وجود دارند، مثل کاسیاس. ما نمی توانیم فوتبال را در مسی و رونالدو خلاصه کنیم. خیلی از بازیکنان زحمتکش در زمین فوتبال در ردیف اساتید قرار می گیرند. من به ژاوی و اینی یستا و اوزیل و ژابی آلونسو در رئال فکر می کنم. فکر می کنم مادردیدی ها مرتکب اشتباه می شوند،وقتی بر این باورند که همیشه راه حل باید از سوی رونالدو بیاید.

آیا این بهترین بارسای تاریخ است؟

در فوتبال دوره های تاریخی مختلفی وجود دارد. آژاکس، بایرن، اینتر یا رئال در دوره هایی بر فوتبال حکومت کرده اند. حالا عصر بارسا فرا رسیده. به نظر می رسد برخی تیمها قدرتی فرازمینی داشته باشند، ولی دوران هر تیمی به پایان می رسد.

شما هر هفته ستونی در روزنامه آس دارید. نوشتن درباره فوتبال برای شما چقدر مهم است؟

فوتبال اولین علاقه من بود. من نوشتن را در 13 سالگی با خلاصه بازیها شروع کردم. فوتبال شادی زیادی به زندگی انسانها می آورد. در مقاطعی ، فوتبال جزو خوشی های نادر زندگی ام بود. در یکی از کتابهایم توضیح داده ام که چگونه با رفتن به ورزشگاه در روزهای شنبه به همراه پدرم طرفدرا فوتبال شدم.

فوتبال از چه زاویه ای می تواند سوژه یک رمان باشد؟

در بررسی شکست. می توان عمق روح یک فرد را با قضاوت درباره واکنش او به شکست بررسی کرد. مثلا واکنش سرجیو راموس و لگد بچه گانه اش. مرجع من برای رمانهای فوتبالی، رمان آدم اول اثر آلبر کامو است. او می نویسد که فوتبال همه چیز را درباره زندگی به او آموخته و من هم این جمله او را عاریه می گیرم. دوستی، شکست، جست و جو، جبران، شور... همه اینها را می توانید در فوبتال پیدا کنید.

و در آخر نظرتان درباره مورینیو. او نماد نسل جدید مربیان است یا وارث اسلاف بزرگش؟

به عقیده من او شبیه هلینیو هرراست. مربی سابق اینتر هم غرور مشابهی داشت. مورینیو مربی خیلی خوبی است، در درک بازی خبره است، ولی شخصیت او می تواند به زیان او باشد. فکر می کنم اگر او متواضعانه تر رفتار می کرد، مانند کنفرانس خبری پس از این بازی مربی بهتری می شد. از سوی دیگر فکر می کنم پس از این بازی شاهد تولد یک مورینیوی جدید بودیم. یک روز او مربی بارسا خواهد شد. او مسیری طولانی را طی می کند تا به جایی که قبلا بود برسد.