مروری بر کارنامه حرفه ای علی کریمی؛ از فتح تا تراکتور‎

کریمی در حالی به این تیم پیوسته است که در 4 فصل اخیر به دلیل مشکلی که با هواداران تراکتور داشت در تبریز آفتابی نمی شد.
 کارنامه حرفه ای 17 ساله علی کریمی را از سال 75 تاکنون :
فتح تهران (75-77)
اولین تیم حرفه ای کریمی فتح تهران بود که کریمی ضمن سپری کردن دوران سربازی اش در این تیم، بطور جدی به فوتبال وارد شد. کریمی در این تیم دسته دومی روزهای خوبی داشت و در دومین سال حضورش نیز فتح تا یک قدمی حضور در لیگ آزادگان پیش آمد، اما در نهایت موفق به صعود نشد. کریمی در مسابقات فوتسال نیز برای فتح بازی می کرد.
پرسپولیس تهران (77- 80)
علی کریمی در تابستان سال 77 به پرسپولیس پیوست و در همان اولین روزهای حضورش در پرسپولیس به تیم ملی امید دعوت شد. بعد از اتفاقاتی که در اردوی تیم ملی امید در ویتنام افتاد، کریمی  از سوی AFC یک سال محروم شد.  در بازگشت مجدد به پرسپولیس پس از یک سال روز به روز درخشش بیشتری از خود نشان داد تا بالاخره چشم مسولان باشگاه الاهلی امارات را گرفت. کریمی طی 3 سال حضور در پرسپولیس، 42 بازی در لیگ، 2 بازی در جام حذفی و 13 بازی در جام باشگاههای آسیا انجام داد و در مجموع 57 بازی 16 گل زد. او با سرخپوشان دو بار قهرمان لیگ آزادگان و یک بار قهرمان جام حذفی شد.
الاهلی دوبی (80-84)
جادوگر فوتبال ایران در خردادماه 80 به الاهلی پیوست، در حالی که قبل از آن از تیم هایی مثل پروجیا ایتالیا و اتلتیکومادرید پیشنهاد داشت. او در الاهلی تک ستاره تیمش شد و بارها با حرکات تکنیکی و گل هایش هواداران الاهلی و دوستدارنش را به وجد آورد. کریمی در الاهلی طی 4 فصل 69 بازی در لیگ انجام داد و 45 گل به ثمر رساند و در فصل 04-2003 آقای گل لیگ امارات شد. در جام حذفی نیز طی 30 بازی 29 گل زد و دو بار در سالهای 2002 و 2004 با این تیم قهرمان جام حذفی امارات شد در حالیکه ستاره تیمش در بازی فینال مقابل الجزیره و الشعب بود. کریمی در سال 2004 کاپیتانی الاهلی را نیز تجربه کرد  و در مجموع 116 بازی رسمی برای این تیم 81 گل زد که رکورد فوق العاده ای بود.
بایرن مونیخ (84-86)
در اردیبهشت ماه 84 خبر پیوستن او به بایرن مونیخ منتشر شد در حالیکه خیلی ها بر این باور بودند که او بازیکن تنبلی است و در فوتبال سخت آلمان موفق نخواهد شد. کریمی از همان اولین بازی رسمی بایرن در جام اتحادیه در ترکیب تیم قرار گرفت و به تدریج در طول فصل عملکرد خوبی از خود نشان داد تا قراردادش به طور اتوماتیک تمدید شد. اما در اسفندماه همان سال بود که مصدوم شد و حدود دو ماهی از تمرینات دور بود. بلافاصله بعد از پایان فصل نیز به اردوی تیم ملی رفت و در جام جهانی نیز عملکرد موفقی نداشت و حاشیه ساز شد.
 کریمی در فصل دوم حضورش در بایرن به مانند فصل اول نتوانست درخشان ظاهر شود و بیشتر نیمکت نشین بود. او در بایرن 33 بار در بوندس لیگا، 5 بار در لیگ قهرمانان و 4 بازی نیز در جام حذفی و اتحادیه به میدان رفت و 4 گل نیز زد که یکی از گلهایش مقابل راپیدوین در لیگ قهرمانان اروپا بود. کریمی با بایرن قهرمانی بوندس لیگا را نیز تجربه کرد.
نادی القطر (86-87)
در تابستان سال 86 جادوگر از آلمان راهی قطر شد و با یک قرارداد دو ساله 2/3 میلیون پوندی به تیم القطر پیوست که سال ها قبل از بازیکنان ایرانی استفاده کرده بود.کریمی با این قرارداد یکی از گران قیمت ترین بازیکنان تاریخ فوتبال قطر تا آن زمان شد. او یک فصل متوسطی را با القطر سپری کرد و در 26 بازی لیگ و 4 بازی جام حذفی و جام ولیعهد برای این تیم بازی کرد و در مجموع طی 30 بازی 6 گل به ثمر رساند. القطر تنها تیمی بود که کریمی در آن هیچ جامی را نتوانست بدست بیاورد.
السیلیه قطر (87)
علی کریمی برای سال دوم قرارداش به تیم السیلیه منتقل شد، اما در این تیم هیچ بازی رسمی انجام نداد. به دلیل عدم تمایل او به زندگی در قطر، جادوگر به دنبال راهی برای خروج از این وضعیت بود تا اینکه پیشنهاد پرسپولیس رسید!
پرسپولیس تهران (87-88)
کریمی در شهریورماه 87 به پرسپولیس پیوست و پس از 7 سال دوباره پیراهن شماره 8 سرخپوشان را بر تن کرد. باشگاه پرسپولیس برای انتقال او 310 هزار دلار بابت رضایتنامه اش به قطری ها پرداخت کرد. او در اولین روزهای حضورش در بازی مقابل ابومسلم هت تریک کرد، اما در میانه فصل بعد از مصاحبه علیه عباس انصاری فرد مدیرعامل باشگاه از تیم اخراج شد که با وساطت بزرگان دوباره بازگشت. کریمی در مجموع طی 21 بازی لیگ برتر، 6 بازی لیگ قهرمانان و یک بازی جام حذفی 7 گل برای پرسپولیس زد.
استیل آذین تهران (88-89)
بعد از کش و قوس های فراوان در فصل نقل و انتقالات، کریمی در آخرین روز به تیم متمول استیل آذین پیوست و حسین هدایتی مالک باشگاه او را جز جواهرات خانوادگی نامید! کریمی در اولین سال حضور استیل آذین در لیگ برتر و به خصوص در نیم فصل اول ستاره تیمش بود و در 28 بازی 14 گل زد. او در بازی مقابل پرسپولیس در دور رفت حسابی درخشید و 2 گل تیمش را ساخت تا استیل آذین 2-1 پرسپولیس را ببرد و در آخرین لحظات بازی نیز اخراج شد. اما در فصل دوم حضورش در این تیم اوضاع جور دیگری پیش رفت و کریمی پس از انتقاد از آجرلو، مدیرباشگاه، به جرم روزه خواری اخراج شد. بعد از اتفاقاتی که در باشگاه افتاد، آجرلو جدا شد و کریمی دوباره به تیم بازگشت در حالیکه از روزهای اوجش فاصله زیادی داشت. اما بعد از حضورش در بازی دوستانه الاهلی و میلان، این بار از سوی علی پروین با حکم اخراج روبرو شد و بعد از بخشیدن باقیمانده مبلغ قراردادش رضایتنامه اش را از استیل آذین گرفت و راهی شالکه شد! کریمی در مجموع 42 بازی در لیگ برتر و جام حذفی برای استیل آذین بازی کرد و 15 گل به ثمر رساند.
شالکه آلمان (89-90)
کریمی پس از 5/3 سال دوباره به آلمان و بوندس لیگا بازگشت. اما کمتر از یک ماه از حضورش در این تیم سپری نشده بود که ماگات اخراج شد و سرمربی جدید شالکه نیز توجه زیادی به این بازیکن نداشت. کریمی در شالکه فقط 2 بازی در لیگ قهرمانان و بوندس لیگا به میدان رفت و البته نامش را در بین قهرمانان جام حذفی آلمان نیز ثبت کرد، در حالی که حتی یک دقیقه نیز در جام حذفی به میدان نرفت.
پرسپولیس تهران (90-92)
در خرداد ماه 90 بود که علی کریمی به عنوان اولین خرید پرسپولیس به این تیم پیوست. سومین دوره حضور او در پرسپولیس یک دوران پرتنش و با حاشیه های زیادی همراه بود. پرسپولیس بعد از اینکه با استیلی به بن بست رسید، دنیزلی را آورد که کریمی از همان ابتدا با او بنای ناسازگاری داشت. در اردوی تیم در قطر دنیزلی او را از تیم اخراج کرد اما با پا درمیانی رویانیان حکم اخراجش وتو شد. بعد از بازی با الغرافه در تهران به شدت از کادر فنی تیمش انتقاد کرد و پرسپولیس را وارد بحران جدیدی کرد که در نهایت با حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا به پایان رسید. اما فصل گذشته او روزهای خوبی را در پرسپولیس سپری نکرد و در همان هفته های اول با ژوزه پرتغالی به مشکل خورد و پیرمرد پرتغالی نیز حکم اخراج او را صادر کرد. او بعد از دو ماه به تیم بازگشت و بعد از اخراج ژوزه در نیم فصل، آماده بازی شد اما قبل از دربی و در قم مصدوم شد و حدود دو ماه را نیز به دلیل مصدومیت از دست داد. او در ابتدای سال به ترکیب پرسپولیس بازگشت و بعد از فینال جام حذفی نیز در مصاحبه ای اعلام کرد از فوتبال خداحافظی می کند. اما در ادامه نظر او عوض شد و در نهایت بعد از عدم تمایل مسولان پرسپولیس به حفظ او، راهی تبریز شد و پیراهن یک تیم قرمزپوش دیگری را بر تن کرد.