بازیکنم را زدم و محروم شدم

این جمله را اکبر میثاقیان می گوید و ادامه می دهد:« من هرگز منشوری نبودم. در آن روزها که این شایعه به راه افتاده بود معتقدم داشتم از طرف خدا امتحان می شدم. یک لحظه عصبانی شدم و زدم توی گوش بازیکنم. تاوان این کار بدم را باید می دادم. با آقای عزیز محمدی که صحبت کردم از من خواست کنترل بیشتری روی اعصابم داشته باشم و من هم قبول کردم. از آن کارم واقعا پشیمانم. خوشبختانه مردم هم می دانستند که من اهل زد و بند و این حرفها نیستم. مدام از من سوال می کردند چه اتفاقی افتاده چرا می گویند منشوری هستی ؟»

اغو ادامه می دهد :« همه می دانند که من تیمم را خودم می بندم. بدون کمک دلال ها و واسطه ها. اصلاً انتخاب بازیکن مثل انتخاب همسر است. وقتی همسرت را کسی دیگر برایت انتخاب کند تا آخر عمر باید با او جنگ و دعوا داشته باشی. بازیکن را هم اگر خودت بیاوری تکلیفت با خودت و او روشن است. اگر بد بازی کرد به خودت می گویی غلط کردی انتخابش کردی. الآن 100 تا از بازیکنانی که من در سنین پایین انتخابشان کردم و به انها بازی دادم دارند در لیگ برتر و لیگ یک بازی می کنند. شما از آندو و خلعتبری بگیرید و بیایید تا گردان و جباری و بادامکی و ناصحی و منصوری و دغاغله و بروید تا امثال ابراهیم کریمی و ابوذر رحیمی که این دوتای آخر جزو تیم کارگری راه آهن بودند و من به انها در لیگ بازی دادم. به همین دلیل هم هست که خیلی ها چشم دیدن من را ندارند .چون من جسارت بازی دادن به بازیکنان کم نام و نشان را دارم و از آنها ستاره می سازم. وقتی بنگر را آوردم همه گفتند این تنه درخت به چه درد فوتبال می خواهد؟ یا روزی که خلعتبری را پیدا کردم ، گفتند این بچه 10 کیلویی قراره فوتبالیست شه!»