وقتی مردم دست بانک مرکزی را می خوانند

مسوولان بانک مرکزی طی سه روز گذشته بارها اعلام کرده که هر که سکه بخرد، زیان می کند یا این که سکه به زودی ارزان می شود. رییس کل بانک مرکزی هم وعده می دهد که حباب قیمتی سکه را از میان می برد و قیمت ها را به روال عادی باز می گرداند.

اما در عمل صف های خرید سکه طولانی تر می شود.

دولت می گوید، واردات کلان طلا طی سال گذشته حالا منفعتش را نشان می دهد. پس نباید دمیدن به حباب قیمت سکه چندان هم ناآگاهانه صورت گرفته باشد. اما مردم هم از این منفعت دولت سهم می خواهند. پس در این موج به راه افتاده به دنبال نوسان گیری هستند. تجربه به آنها نشان داده که هر گاه به سرعت با موج افزایش قیمت ها که کنترلش به دست دولت بوده همراه شده اند، زیان ندیده اند. آخرین تجربه آنها هم باز می گردد به شوک قیمتی دلار در ابتدای پاییز سال گذشته. دلار به سرعت مرز قیمتی یکهزار و 70 تومان را شکافت ولی بانک مرکزی وعده داد که دلار را با عرضه های سنگین به بهای قبل از شوک، باز می گرداند.

اما این روزها هر چند بانک مرکزی، قیمت رسمی دلار را یکهزار و 44 تومان و 8 ریال اعلام می شود ولی هر دلار آمریکا در ارزان ترین بها میان مردم نیازمند ارز و دلالان بازار غیررسمی یکهزار و صد و بیست تومان معامله می شود. در مراکز رسمی فروش ارز هم که آنقدر از هر مشتری سند و مدرک درخواست می کنند تا کمتر کسی حاضر باشد بار دیگر سراغ دریافت سهمیه ارزی دولتی اش برود. در واقع به زبان بی زبانی اعلام شده است که قیمت بازار غیررسمی ملاک عمل باید قرار گیرد.

حال آقای بهمنی آیا کسانی که دلار یکهزار و 70 تومانی خریدند، زیان کرده اند؟

چرا نمی خواهید قبول کنید که در اجرای سیاست های شوک درمانی خود برای تامین مالی دولت، ناچار باید، بخشی از مردم را که شم نوسان گیری خوبی دارند، در سود خود سهیم کنید. چرا برای مردم شعور داد و ستد و سوداگری که بانک مرکزی به گسترش آن دامن می زند، قایل نیستید؟

آقای بهمنی دست شما برای مردم رو شده است، چه آن زمان که می گویید آنقدر ذخایر ارزی داریم که دلار را ارزان کنیم و چه آن زمان که دم از عرضه شمش های 1200 کیلویی طلا می زنید.