کاشانی و صدای پای سکولاریسم در آزادی

روزنامه تماشا در یکی از صفحات داخلی عکسی را منتشر کرد که در آن "حبیب کاشانی" مدیر باشگاه پرسپولیس در کنار یکی دو نفر دیگر با پیراهن مشکی نشان داده می شدند و ذیل عکس هم تیتری با مضمون که سرخ پوشان در تشییع شهدای گمنام آمد و الخ.

روزنامه تماشا بخشی از نشریات زنجیره ای است که چندی با انتساب به یک جریان منتسب به یکی از مقامات ارشد به راه افتاده و البته با رویکرد ورزشی و با مطالب عامه پسند فعال است. نکته دیگر اینکه این عکس حبیب کاشانی درست در شرایطی منتشر می شود که وی به شدت مورد انتقاد رسانه ها قرار دارد. عملکرد کاشانی در استقبال از تیم عربستانی آن هم در حالی که اعضای تیم پرسپولیس در فرودگاه عربستان مورد انگشت نگاری قرار گرفتند و پس از آن سخنان نه چندان مودبانه وی که در پاسخ به دانشجویان بازداشت شده در ورزشگاه آزادی عواملی بود که فشار رسانه ای سنگینی را بر مدیر باشگاه سرخ ها وارد کرد اما این بار این فشار رسانه ای نه از جانب ورزشی نویس ها بلکه از جانب کسانی بود که از خاستگاه حبیب کاشانی و پایگاه ایدئولوژیکی که او سال ها است که خود را به آن نسبت می دهد سوال می کردند.

اما بعد، انتشار این عکس در آن روزنامه و از آن شخصیت در آن شرایط و با این پیشینه چند حرف حساب دارد که اندیشیدن به آن می تواند افقهایی را از تغییرات فرهنگی در کشور و خصوصا در برخی از نهادها مانند ورزش و فرهنگ باز کند. اینکه چه جریان رسانه ای این عکس را منتشر می کند و خبری را که به رپرتاژ آگهی شبیه است یا حداکثر به آگهی های تقدیر و تبریک نیم تای پایین روزنامه ها می ماند خود نشان از ریشه ای است که رفتار این جریان در پایگاه های سیاسی دارد.

نکته دوم کنش پذیری و انفعال کاشانی است؛ او به شدت احساس می کند که پایگاهی که بر اساس آن توانسته کسب وجهه کند حالا به شدت آسیب دیده و به هر روشی حتی انتشار عکسش در تشییع جنازه شهدای گمنام استفاده کند.

اما نکته سوم؛ اگر کمی گوش تیز کنید نیازی به گفتن نکته سوم نیست. صدای پای سکولاریسم در ورزشگاه آزادی هم پای قدم های حبیب کاشانی به گوش می رسد. درست همان جایی که حمایت از مظلوم را در عرصه پیش پا افتاده ای مانند مسابقه فوتبال که هیچ رگ حیات کشور به آن متصل نیست را بر نمی تابند و فردا و پس فردایش می شوند عابد و زاهد و مسلمان و انقلابی و غیره، این جدا کردن ساحات که حالا همه جا باب شده از حج گرفته تا فوتبال چه معنایی غیر از سکولاریسم دارد. بگذریم که این بار نقاب مذهبی هم به رخ زده است.

سخن آخر هم با جناب رئیس باشگاه. ایشان بیش از اینکه برای وجهه و صندلی شان نگران باشند و آرزوی صندلی های بزرگ تری را بکنند که ممکن است درش گم شوند- که البته ان شاء الله این طور نیست- کمی هم مراقب باشند که یک وقت دین شان هوا نرود دیگر اصلا ماجرا ماجرای "کلمه الحق عند امام جائر" نیست ماجرا ماجرای "من سمــع رجل ینادی یاللمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم" ان شاء الله که شما همان طور که از وجناتتان پیداست معنای این روایت را می دانید و نیازی به ترجمه نیست. فقط یادتان باشد که برای اثبات مسلمانی گاهی به بیش از انتشار یک عکس نیاز است. والسلام علی من اتبع الهدی