10دلیل ناکامی تیم های آسیایی در جام جهانی

ایران، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا چهار تیم آسیایی حاضر در جام جهانی 2014 بودند، اما همگی در مرحله گروهی این رقابت ها حذف شدند و نتوانستند به دور حذفی برسند.

ساکرنت اکنون در گزارشی 10 دلیل این ناکامی را به شرح زیر ذکر کرده است:

1. نبود رهبری مناسب در تیم

هنگامی که هونگ میونگ بو سرمربی کره برای ملاقات با پارک جی سونگ به هلند رفت،قصد او ارزیابی تیم ملی این کشور نبود بلکه می خواست جی سونگ را برای ماندن در تیم کره جنوبی متقاعد کند.

کاملامشخص است که تیم کره جنوبی از تجربه و رهبری چنین ستاره ای محروم بود.

تیم ژاپن هم فاقد بازیکنانی بود که بتوانند مسئولیت به عهده بگیرند و به تیم کمک کنندتادرموقعیت های مختلف واکنش های مناسبی داشته باشند.

2. اشتباهات سرمربی

آلبرتو زاکرونی در مدت 4 سال مربیگری تیم ژاپن زمان بسیار خوبی برای آماده کردن این تیم داشت اما باز هم نتوانست به دور حذفی صعود کند.

ژاپن در مقابل ساحل عاج عملکرد منفعلی را از خود به نمایش گذاشت و برابر یونان قابل پیش بینی بازی کرد.

کره جنوبی چنین سرمربی باتجربه ای نداشت و این تیم هم نتوانست در مقابل حریفان دفاع خوبی داشته باشد.

همچنین کارلوس کی روش بااینکه عملکرد بسیار بهتری در این جام داشت ولی شاید به خاطر این که تهاجمی تر در مقابل بوسنی بازی نکرد، پیشمان باشد.

3. ستاره هایی که ندرخشیدند

کیسوکه هوندا، شینجی کاواگا، پارک چو یونگ، شینجی اوکازاکی و لی چو یونگ، برخی از بزرگترین بازیکنان آسیا هستند که در جام جهانی نتوانستند عملکرد خوبی داشته باشند. شاید بعضی از آنها نگران باشگاه های خود بودند اگرچه هوندا با گلی که به ساحل عاج زد، جام را به خوبی شروع کرد اما کاگاوا حتی در این حد هم ظاهر نشد. در کره هم بسیاری به دلیل عدم حضور پارک در مسابقات باشگاهی خود، مخالف دعوت او به تیم ملی بودند.بنابراین وقتی بهترین بازیکنان در اوج آمادگی نباشند، تیم ها با مشکل مواجه خواهند شد.

4. فقدان ذهنیت پیروزی

مطالب زیادی درباره اینکه چگونه اشتیاق برای پیروزی می تواند کشور کوچکی مثل اروگوئه را به یکی از قدرت های بزرگ فوتبال تبدیل کند، نوشته شده است. بعضی از تیم هاوبازیکنان برای رسیدن به پیروزی هر کاری می کنند. اتفاقی که در مورد کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی صدق نمی کند. ارایه یک عملکرد قابل قبول خوب است اما گاهی یک بازیکن باید فقط به پیروزی فکر کند و برای رسیدن به آن کمی هم از اخلاقیات بگذرد.

5. بدشانسی

گاهی هم بدشانسی نتیجه بازی را تغییر می دهد.دربازی ایران مقابل آرژانتین، باید یک پنالتی برای ایران اعلام می شد. گل تساوی روسیه به کره جنوبی هم آفساید بود. شاید اگر این اتفاقات نمی افتاد، نتیجه دیگری رقم می خورد و آسیا می توانست یک نماینده در مرحله حذفی داشته باشد.

6. فوتبال در حال پیشرفت آسیا

فوتبال آسیا روند پیشرفت را چند 10سال بعد ازاروپا آغاز کرد ولی در همین مدت پیشرفت چشمگیری داشته است.کره باوجود عملکرد ضعیف در مرحله مقدماتی به جام جهانی صعود کرد. ژاپن هم گام به گام پیش رفت اما همانند کره ناکام ماند. تیم های آسیایی وقتی فقط هر چهار سال یک بار فرصت بازی با حریفان غیرآسیایی را پیدا می کنند بنابراین زمان های دیگر را بایدبه بالابردن استاندارد های خود بپردازند.

7. دروازه بان ها در اوج آمادگی نبودند

در چند سال گذشته دروازه بان هایی در آسیا ظهور کرده اند اما در جام جهانی توپ از دستان بعضی از آنها رد شد. علیرضا حقیقی تنها دروازه بان آسیایی بود که در این جام عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت.

8. نبود گلزن مطمئن

این مساله ازپرسش های دیرینه تیم های آسیایی است که آیا باشگاه های آسیایی به دلیل کمبود بازیکنان با استعداد داخلی مملو از مهاجمان خارجی هستند و یا اینکه حضور مهاجمان خارجی مجال حضور به بازیکنان داخلی را نمی دهد؟

ولی پاسخ هرچه باشد،تیم های ملی را باکمبودمهاجم گلزن مواجه کرده است.

9. قرعه دشوار تیم ها

قرارگرفتن تیم ها در قرعه های سخت مرحله گروهی جام جهانی در مورد تیم استرالیا صادق است. این تیم اگرچه عملکرد خوبی در مقابل تیم های هلند و شیلی داشت اما باز هم نتوانست صعود کند.شاید اگر استرالیا در گروه آسانتری قرار می گرفت نمی توانست به این خوبی بازی کند.

10. سیاست

تیم ایران قابلیت دستاوردی بهتر در جام جهانی را داشت و اگر اتفاقات اندکی متفاوت تر روی می داد، می توانست آرژانتین را شکست داده و حتی به دور دوم صعود کند.

تیم ایران اگر بازی های دوستانه بیشتری را برگزار می کرد و از بودجه و حمایت بیشتری برخوردار بود، احتمالا نتایج بهتری را کسب می کرد.