فيلم 100 ساعت شكنجه يك زن!!

اواسط دی 89 دختر جوانی به كلانتری 128 - تهران‌نو - رفت و به مأموران گفت: از چند ماه قبل من و برادرم به خاطر آزارهای پدرمان كه معتاد به ماده مخدر شیشه است، خانه را ترك كرده و به خانه فامیل و دوستان پناه برده‌ایم. در این مدت هر بار كه سعی كردیم مادرمان را ببینیم، با مخالفت‌های پدر روبه‌رو می‌شدیم. آخرین‌بار هم كه به خانه برگشتیم، پدر گفت مادرمان نزد خانواده‌اش در شهرستان رفته است و خبری هم از او ندارد، اما فامیل‌هایمان از سرنوشت مادر اظهار بی‌اطلاعی كردند. تا اینكه به تازگی از چند نفر شنیدیم مادرمان به دست پدر كشته شده است. از آنجا كه بشدت نگران سرنوشت مادرمان هستیم، تقاضای كمك و رسیدگی به موضوع را داریم.پس از این شكایت، پرونده برای رسیدگی در اختیار كارآگاهان پایگاه ششم پلیس آگاهی قرار گرفت.دختر جوان در تحقیقات بعدی گفت: «پدرم بشدت بد رفتار و بداخلاق است، بارها شاهد بودیم كه مادرمان را كتك می‌زد و او را در طبقه بالای خانه حبس و شكنجه می‌كرد. آخرین‌بار هم مادرمان را نیمه‌جان روی زمین دیدیم كه به سختی نفس می‌كشید و...بدین‌ترتیب كارآگاهان برای تحقیق درباره سرنوشت زن میانسال شوهر وی را تحت بازجویی قرار دادند، اما او منكر قتل همسرش شد و گفت: همسرم پس از مشاجره‌ای شدید خانه را ترك كرده و به محل نامعلومی رفته است.اما در ادامه تحقیقات كارآگاهان با ورود به خانه مرد شیشه‌ای دریافتند، تمام خانه مجهز به دوربین مداربسته است. سرانجام با كشف چندین حلقه فیلم، راز شكنجه‌های وحشتناك زن میانسال فاش شد. كارآگاهان از خانه مرد معتاد حدود 100 ساعت فیلم شكنجه‌های همسرش را كشف كردند كه نشان می‌داد وحید - 45 ساله - نیمه‌های شب همسرش را به زور به طبقه بالای خانه دوطبقه قدیمی در جنوب شهر برده و به شكل فجیعی شكنجه می‌كرده است.

بازپرس رسولی - از شعبه پنجم بازپرسی دادسرای جنایی تهران - پس از مشاهده و بررسی تصاویر به‌دست آمده، دستور بازداشت متهم را صادر و بالاخره پس از 2 ماه تحقیق و بازجویی مرد جنایتكار لب به اعتراف گشود و گفت: «همسرم را كشتم و جسدش را به جاده‌ عباس‌آباد در شمال برده و به داخل دره‌ای پرتاب كردم.»در ادامه تحقیقات فرزندان مقتول در پاسخ به این سؤال كه چرا موضوع شكنجه مادرشان را به پلیس اطلاع نداده‌اند، گفتند: «از پدرمان می‌ترسیدیم، او ما را هم كتك می‌زد. ما و مادرمان اجازه خروج از خانه را نداشتیم. پدرمان وقتی می‌خواست از خانه خارج شود، ما را در اتاقی حبس می‌كرد تا نتوانیم فرار كنیم. از طرفی تصور می‌كردیم پدرمان بیمار روانی است و امیدوار بودیم پس از مدتی بهبود یابد. اما وقتی دیگر تحمل نیاوردیم، از خانه فرار كردیم. چندی بعد هم كه برای نجات مادرمان به خانه برگشتیم، او را نیافتیم، غافل از اینكه پدرمان او را كشته است.سرهنگ كارآگاه آریا حاجی‌زاده - معاون مبارزه با جرایم پلیس آگاهی تهران - با اعلام این خبر گفت: پس از اعتراف متهم، كارآگاهان به محل رها كردن جسد رفته و بخشی از بقایای جسد را كشف كردند. در حال حاضر نیز تحقیقات درباره جنایت هولناك همچنان ادامه دارد.