ایتالیا و کرواسی در بازی دوم خود در شهر پوزنان به مصاف یکدیگر رفتند. شهری در غرب لهستان و در فاصله 320 کیلومتری تا ورشو. مسیر رفت با قطار چیزی حدود سه ساعت است اما مسیر برگشت در حدود 4 ساعت طول می کشد. پوزنان پنجمین شهر بزرگ لهستان است با جمعیتی در حدود 557000 نفر. زمانی مقر حکومت پادشاه لهستان بوده اما بعدها تبدیل شد به یک منطقه تجاری پراهمیت به خصوص در صنایع فلزی. «لخ پوزنان» معروفترین تیم این شهر و یکی از پرافتخارترین تیمهای تاریخ فوتبال لهستان به حساب می آید. ورزشگاه «میونیسیپال» در مرکز این شهر با 40 هزار ظرفیت قرار دارد، که رسیدن به آن از ایستگاه قطار چیزی حدود 10 دقیقه با ترن های برقی طول می کشد. تقریبا همه شهرهای لهستان یک ورزشگاه به اسم «میونیسیپال» دارند، به معنی شهرداری.
شبهه تبانی
چزاره پرندلی می دانست که باید در این بازی برنده شود چون سه امتیاز اسپانیا مقابل ایرلند از قبل تضمین شده بود و در عمل هم همینطور شد، بازی با ایرلند برای اسپانیا حکم یک بازی تمرینی آسان و روحیه بخش را پیدا کرد. اما ایتالیا این بار هم بازی برده را با تساوی عوض کرد. حالا آنها مجبورند در بازی آخر به یک برد پرگل برسند، چون اگر اسپانیا و کرواسی مساوی کنند، با توجه به بردهای خوبی که این دو تیم مقابل ایرلند به دست آورده اند ایتالیا هم مجبور است که به تیم تراپاتونی زیاد گل بزند. اتفاقی که خط حمله ایتالیا – دست کم در این دوبازی- نشان داده که توانایی آن را ندارد، به خصوص در بازی مقابل کرواسی که این تیم موقعیتهای زیادی را از دست داد و پرندلی هم بابت آن در کنفرانس مطبوعاتی ابراز ناراحتی کرد. نکته مهم این است که اگر اسپانیا و کرواسی به تساوی 2-2 یا تساوی با تعداد گلهای بیشتر برسند، این دو تیم بدون توجه به هر نتیجه ای که ایتالیا مقابل ایرلند بگیرد مستقیما به مرحله یک چهارم نهایی صعود می کنند. اتفاقی که مطبوعات ایتالیایی روی آن دست گذاشته اند و از احتمال اینکه دو تیم اسپانیا و کرواسی برای حذف ایتالیا نتیجه دلخواه خود را در بیاورند حرف زده اند. نکته ای که بوفون هم در مصاحبه بعد از بازی خود اشاره ای البته تلویحی به آن داشت اما پرندلی گفت که او و تیمش به این مسائل فکر نمی کنند و باور دارند که همه نتایج با رعایت اصول جوانمردانه رقم می خورند.
ایتالیایی های کم تعداد
تعداد کرواتها در ورزشگاه پوزنان به مراتب بیشتر از ایتالیایی ها بود. از ظرفیت 40 هزار نفری ورزشگاه، طبق آنچه که روی اسکوربورد اعلام شد 37096 نفر به تماشای این بازی نشستند و بیشتر صندلی های خالی هم مربوط می شد به بخش ایتالیایی ها. تعداد آنها در روز بازی با اسپانیا هم به مراتب کمتر از هواداران حریف بود. به نظر می رسد مردم ایتالیا در پی ماجراهای به وجود آمده در مورد تبانی و تعیین نتیجه مسابقات، علاقه شان به فوتبال کمتر شده، دست کم در شهرهای مختلف محل برگزاری بازیهای یورو و با مشاهده شور و هیجان و البته تعداد هواداران دیگر تیمهای شرکت کننده و مقایسه آن با هواداران ایتالیا می توان به راحتی به این نتیجه رسید.
آتش زدن پرچم اتحادیه اروپا
گروهی از هواداران قبل از بازی و در خیابانهای شهر پوزنان، شروع کردند به آتش زدن پرچم اتحادیه اروپا و پوسترهایی از یک قربانی جنگ را در دست گرفته بودند. بعضی از آنها نیز شعارهای ناسیونالیستی را روی بدن خود خالکوبی کرده بودند. این عده با نشان دادن عروسکهایی که با منظور خاصی ساخته شده بود و پیراهن تیم ملی ایتالیا را بر تن آن کرده بودند به هواداران ایتالیا بی احترامی کردند. بعضی از آنها نیز تابلوهایی با علائم فاشیستی در دست داشتند. پلیس ضد شورش کنترل امور را در دست داشت اما به طور مستقیم دخالتی نمی کرد.
مواد آتش زا
در حین بازی هم هواداران کروات به ویژه در نیمه دوم به طور مداوم مواد آتشزا به درون زمین پرتاب می کردند به طوری که دود غلیظی سمت جنوب شرقی ورزشگاه را در بر گرفته بود. فدراسیون فوتبال کرواسی قطعا بابت این اتفاق مورد بازخواست قرار خواهد گرفت چرا که فدراسیون فوتبال آلمان هم بابت عملکرد مشابه تماشاگرانش در بازی با هلند از سوی کمیته انضباطی یوفا تحت بازجویی قرار گرفته است.
بعد از بازی کرواتها خوشحال بودند و ایتالیایی ها ناراحت. ایتالیایی ها شانس صعود خود را کم می دانند. پرندلی در کنفرانس مطبوعاتی از این گفت که نمی داند چرا تیمش از دقیقه 60 به بعد از لحاظ بدنی کم می آورد و بیلیچ هم از داوری گلایه کرد و گفت با مربیانی که می گویند نباید در مورد داوری نظر داد، مخالف است.
ایستاده در قطار!
وضعیت حمل و نقل در لهستان به هیچ وجه در حد میزبانی تورنمنتی به اهمیت جام ملتهای اروپا نیست. تقریبا بعد از بازیهای دوم، که ساعت 20:45 به وقت لهستان شروع می شوند و حدود 10:45 تمام می شود، وسیله نقلیه به سختی پیدا می شود. این وضعیت در مسافرتهای بین شهری اسف بارتر می شود. برای برگشت از شهر پوزنان به ورشو تنها دو قطار وجود داشت یکی ساعت 20:30 که با توجه به اینکه بازی ایتالیا و کرواسی ساعت 20:00 تمام شد تقریبا هیچیک از هواداران و البته خبرنگاران نمی توانستند به این قطار برسند و دیگری قطار درجه دو بود که ساعت 2 صبح حرکت می کرد. تعداد مسافران این قطار آنقدر زیاد بود که مسافران در کوریدورهای واگن ها مجبور شدند بایستند و من هم در میان آنها چهار ساعت تمام از ساعت دو شب تا شش صبح در کوریدور باریک یک قطار درجه دو ایستاده بودیم. یک مسافرت طولانی و خسته کننده و البته یک تجربه تازه.