آیا اسرائیل به ایران حمله می کند؟

البته اختلافاتامریکا و اسراییل در رابطه با شیوه برخورد با برنامه هسته ای کشورمانموضوع تازه ای نیست چه اینکه ژنرال دمپسی " رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا " اخیرا اعلامکرده بود که کشورش علاقه ای ندارد تا بخشی از طرح حمله اسراییل علیه تاسیسات اتمیایران باشد.
سخنان ژنرال با واکنش منفی اسراییل روبرو شد. دان مریدور معاون نخستوزیر اسراییل در پاسخ به این اظهارات رئیس ستاد مشترک امریکا اعلام کرد : واقعابخاطر رسیدن به وضعیتی که باعث چنین سخنانی شده است متاسفم!

لغو جلسه کابینهکوچک اسراییل(کابینه امنیتی) به واسطه افشاء اطلاعات محرمانه نشان داد که نبایدتکذیبیه کاخ سفید را جدی گرفت. البته حق با "کارنی" است ؛ ایالات متحده درباره فرضیاتبحث نمی کند. تهاجم یکجانبه اسراییل به ایران، مصالح عالیه امریکا در منطقه را بهخطر خواهد انداخت؛ مصالحی که تامین آنها برای امریکایی ها آنقدر اهمیت دارد که حتیبا آمدن اسلامگراها در مصر و تونس نیز تعارضی ندارد. فرقی ندارد رئیس جمهور جای سجده در پیشانی داشته باشد یا نه، آنچه اهمیت دارد فقط ضمانت مصالح امریکایی است!

البته نباید ازیک واقعیت نیز چشم پوشی کرد و آن عدم اختلاف امریکا و اسراییل در متوقف کردنبرنامه اتمی کشورمان است. آنچه باعث اختلاف طرفین با این برنامه است فقط شیوهبرخورد با آن است.
کاخ سفید از توان بازدارندگی ایران به ویژه در آبهای خلیج فارس و دریایعمان آگاه است و به خوبی می داند که در دومین رویارویی دریایی، تراژدی ایرانی سهند وپیکان تکرار نخواهد شد. بنابراین امریکا ترجیح می دهد برای متوقف کردن برنامه هستهای ایران از رویکرد نرم مانند حملات سایبری و تحریم های فلج کننده اقتصادی بهره برداریکند.

با این حال محدودیتهای امریکا در بکارگیری گزینه نظامی نباید ما را از یک "خط قرمز همیشگی آنها" غافلکند. امریکا همواره نسبت به امنیت اسراییل تعهد دارد ، به ویژه با توجه به نزدیکیانتخابات امریکا و رقابت فشرده اوباما و رامنی، کاخ سفید و دموکرات ها چاره اینخواهد داشت که با توجه به حمایت کنگره و افکار عمومی از امنیت اسراییل، براینباختن عرصه انتخابات ریاست جمهوری دست به اقداماتی بزند. به این ترتیب اوباما تلاشمی کند برای عدم ورود به یک بازی باخت-باخت، اسراییل را برای عدم اقدام یکجانبهتحت فشار قرار دهد.

اسراییل و نخستوزیر کنونی این رژیم نیز دارای محدودیت های داخلی جدی اند که "انتخاب میان جنگ وسکوت" را برای آنها دشوار می سازد.
با توجه به مخالفت کارشناسی ارتش و دستگاه هایاطلاعاتی اسراییل برای انتخاب گزینه نظامی یک جانبه علیه ایران که به اعتقاد آنهامی تواند به نتایج فاجعه باری برای اسراییل ختم شود و عدم حمایت احزاب مخالف دولتدر کنست از این اقدام که به خیابان های تل آویو و حتی مقابل منزل وزیر دفاع اینرژیم کشیده شد، شرایط اقتصادی و بودجه سال آینده عبری اسراییل نیز یکی از محدودیتهای جدی است که نتانیاهو و حزی لیکود با آن روبرو هستند.

در چنین وضعیتیدست زدن به یک اقدام یک جانبه در یک شرایط منطقه ای سیال که بنا به گزارش ژنرالآفیف کوخافی، رئیس اطلاعات ارتش اسراییل، این رژیم را "آچمز" کرده استمی تواند در بدترین حالت به شکست نتانیاهو و لیکود در انتخابات منجر شود و دربهترین حالت باعث از دست دادن کرسی های زیادی به نفع مخالفین در کنست شود.

به نظر می رسدآنچه باعث افزایش تهدیدات دولت کنونی اسراییل شده است این شرایط سیال و سختبودن انتخاب های استراتژیک برای مراکز تصمیم سازی این رژیم است. بویژه اینکه برخیاز تحولات منطقه ای بر اساس پیش بینی های این رژیم به پیش نمی رود.

  گزارش ها از میدان نبرد در سوریه نشان می دهد که اعتماد غرببه کارایی میدانی گروه های مسلح در حال کاهش است به نحوی که به گزارش نیویورکتایمز ، "صدای اعتراض گروه های مسلح در عدم رسیدن کمک های مکفی امریکا نیز بلند شده است".

شرایط برایحامیان منطقه ای این گروه ها بویژه برای ترکیه نیز مساعد به نظر نمی رسد و ظاهراآستانه تحمل آنکار در برابر هزینه های ادامه بحران چندان دور نیست. به عنوان مثالبحث دخالت نظامی در سوریه و یا ایجاد مناطق امن در این کشور که زمانی با جدیت توسطاتحادیه عرب دنبال می شد اکنون با بن بست کامل مواجه شده است. بی دلیل نیست کهرئیس جمهور امریکا بیش از شش ماه است که هیچ تماسی با اردوغان یا هیچ کدام ازرهبران عرب نگرفته است!
ترکیه ، در محاسبات خود ، پ ک ک را نادیده گرفته بود و گمان نمی کرد که ورودش به ماجرای سوریه می تواند باعث حمایت دمشق از این گروه مسلح شود و ناامنی داخلی متقابل را به ترکیه تحمیل کند.

تحولات اخیر مصر درسینا و ورود تجهیزات زرهی سنگین ارتش مصر به این منطقه برای برخورد با شورشیان - کهمغایر با معاهده کمپ دیوید است - و نیز تغییر فرماندهان ارشد ارتش از سوی رئیسجمهور مصر و اخیرا بازنشسته کردن ده ها تن از افسران بلند پایه ارتش که گفته میشود از وفاداران ژنرال طنطاوی، وزیر دفاع سابق و رئیس سابق شورای نظامی بودند نیزبرای اسراییل، پیام های اعتماد سازی مخابره نکرده است.

و بالاخره اینکهاسراییل بخوبی می داند زمانی که رهبر حزب الله لبنان تهدید می کند بی تردید بهتهدیدات خویش عمل می کند ، لااقل تجربه تا کنون این را ثابت کرده است.

سید حسن نصرالله اخیر در مصاحبه با شبکه خبری المیادین،پاسخ ایران به تهاجم نظامی اسراییل به تاسیسات اتمی اش را فرامرزی خواند.
دبیر کلمقاومت اسلامی لبنان در برابر تهدیدات اخیر وزیر دفاع اسراییل که هزینه "واکنش حزبالله به حمله احتمالی به ایران" را نابودی همه لبنان معرفی کرده بود، اینگونه پاسخداد که اگر بخواهید کشور ما را نابود کنید من نیز همه چیز را نابود خواهم کرد. اوبا ترسیم چشم انداز نتایج تهاجم احتمالی اسراییل علیه ایران و لبنان، همه انتخابها را وارد دانست و اظهار داشت که این بار به دفاع اکتفا نخواهیم کرد و واردالجلیل می شویم.

ورود به منطقهالجلیل، تهدیدی نیست که امکان عملیاتی شدن نداشته باشد. نگاهی به جغرافیای شمالفلسطین اشغالی و پوشش جمعیتی این مناطق نشان می دهد که ورود به این مناطق امکانپذیر است. به عنوان مثال شهرک کریات شیمونا که یکی از بزرگترین شهرک های این منطقهاست در چند متری نوار مرزی قرار لبنان و سرزمین های اشغالی قرار دارد و البتهتعداد این شهرک ها در طول خط آبی کم نیز نیست!

به دلایل متعدددیگر اسراییل کاملاً در شرایط آچمز قرار دارد و اگر حرکت یک جانبه ای انجام دهد، کمترین نتیجه آن تغییر توأم نتایج انتخابات امریکا و اسراییل است. آنچه نتانیاهوبه دنبال آن است تداوم کابینه راست ها و ضمانت هایی است که اوباما در طول این 4سال از دادن آنها طفره رفته است. زمان، زمان تسویه حساب باراک و بنیامین است.