حریری در پاسخ به این سوال که آیا دلیل اینکه بسیاری از کالا های شرکت های بزرگ دنیا در چین تولید می شود ارزان بودن هزینه های تولید در چین است یا خیر گفت: « دلیل سابق آن همین بوده است. در حال حاضر شرکت های بزرگ در صنعت پوشاک دارند به سمت هند، بنگلادش، پاکستان و ویتنام حرکت می کنند. یعنی کمپانی های بزرگ دارند به این کشور ها می روند. »
او اضافه کرد: « زمانیکه اصلاحات در چین راه افتاد و فضای اقتصادی این کشور تغییر پیدا کرد که همزمان با انقلاب ما بود آمدند و زیر ساخت های بسیار خوبی در مناطق آزاد شان ایجاد کردند. کمپانی ها را دعوت کردند تا در آن مناطق آزاد حضور پیدا کنند. منهای آن زیر ساخت های بسیار خوب یک نیروی کار بسیار ارزانی هم در اختیارشان گذاشتند. یکی از بزرگ ترین مهاجرت های تاریخی که در دنیا اتفاق افتاده است مهاجرتی است که از مرکز و غرب چین به نوار شرقی چین اتفاق افتاد. یعنی جمعیت بالای 500 میلیون نفر از مناطق دیگر چین به یک نواری در حاشیه شرق چین آمدند که کنار دریا است. اینجا محلی است که چین آباد شده است. یعنی شما در حال حاضر هم یک تفاوت فاحشی بین شرق و غرب چین مشاهده می کنید. آنجا کارگرهایی که از روستا های چین می آمدند مثال همین مهاجرانی که به کشور های دیگر می روند بسیار ارزان بودند. چون مهاجرت کرده بودند در همان محل کار می خوابیدند. کارگر تقریبا تحت اراده کارفرما کار می کرد و این قصه تا هشت سال پیش ادامه داشت. از هشت سال پیش که اقتصاد چین تکان خورد و وضعیت آنها بهتر شد یواش یواش این بحث های اجتماعی و حقوق کارگران پیش آمد. در حال حاضر آن مهاجرت هایی که من راجع به آن با شما صحبت کردم دارد بر عکس می شود. اینها هیچ کدام اتفاقی نیست و بر اساس خود سیاست هایی است که دولت چین دارد. یعنی خودش دارد نواحی غربی و مرکزی خودش را آباد می کند. »
نایب رئیس اتاق ایران و چین در پاسخ به این سوال که چه می شود بزرگ ترین شرکت های تولیدی می آیند و خودشان را در چین تعریف می کنند گفت: « یکی بحث زیر ساخت هایی است که دولت چین فراهم کرد تا اقتصادش را تغییر دهد. یک جمعیت 1 میلیارد و 400 میلیون نفری را شما باید برای آن کار ایجاد کنید و سیاستمدران چین به این نتیجه رسیدند این اتفاق بدون سرمایه خارجی نمی افتد. به همین دلیل هم تمام فضا برای ورود سرمایه خارجی آماده شد. البته نیروی کار ارزان هم آنجا وجود داشت. یک زمانی کمپانی معروفی تعریفش از چین بنگاهی تولیدی بود اما در حال حاضر تعریف بازار مصرف است. یعنی آدم هایی که درآمد سرانه شان 100 دلار بوده است در حال حاضر به 400 دلار رسیده است. اگر در المپیک دیده باشید با وجود اینکه کمپانی های بزرگ پوشاک در چین هستند خود چینی ها با یک مارک دیگری در مسابقات حاضر می شوند. »