در آستانة ماه محرم و ایام عزای آلالله بر آن شدیم تا به جهت تذكری برادرانه ودر عین حال خاضعانه برای جماعت ذاكر و مرثیهخوان حضرت سیدالشهداء (ع) چند سطری را نگارش و انشاء كنیم.
مرتضی محسنی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بدون تردید یادآوری و تكرار بعضی از موضوعات در این عرصه بخصوص پرداختن به آسیبها و آفتها یك ضرورت دائمی، قطعی و اجتنابناپذیر است، به همین علت علاوه بر آنچه كه در بیان و تعریف وقایع كربلا مباحثی دور از اصل آنچه كه رخ داده روبرو شدهایم و از آن به عنوان تحریفات عاشوری یاد میكنیم، یا به جای بازگویی مناقب و فضایل اهل بیت علیهالسلام و ایستادگی آنها در برابر ظلم ستمگران تنها به جنبههای احساسی آن بسنده نمائیم، یا به خاطر عقبنماندن از سیاست و انجام تكالیف سیاسی به سیاست زدگی دچار میشویم و یا باغفلت این صاحب منسبان (نوكری اهلبیت علیهمالسلام) از رعایت توصیههای اخلاقی مورد تأكید با بدبینیها و ذهنیتهایی از طرف جامعه روبرو میشویم و... شاید از مهمترین آسیبها و آفتهای امروز فضای مداحی اتكا بعضی از ایشان به موضوعات مادی و حقالزحمههای دور از ذهن و هنگفت میباشد.
اگر چه شأن بسیاری از بزرگواران از این نقیصه بدور است لیكن هستند كسانی كه متأسفانه در این وادی گرفتار شده و در تغافل و تجامل بسر میبرند.
اشاره به یك نمونه از این دست غفلتها، ما و شما را بر این ادعا و استدلال قانع خواهد نمود. از یك مداح برای اجراء مراسم عید غدیر دعوت شد اما بدلیل تراكم برنامههای وی مراسم با توافق برگزار كنندگان هر چند دشوار به دو شب قبل از عید موكول گردید.
تماس برای هماهنگی بیشتر با ایشان و احالة موضوع به فرد دیگری كه مدیر برنامههای وی بوده تهیه و تكثیر بنرهای تبلیغاتی، تأمین سیستم صوتی علیرغم مشكلات موجود از جمله اموری بود كه با دشواریهای خاص خود انجام گرفت، لیكن چهار روز قبل از مراسم از طرف مدیر برنامه تماس گرفته شد كه میزان صلة(پاكت) در نظر گرفته شده چقدر است؟!
پاسخ این بوده كه مبلغی به عنوان هدیه مد نظر است تشریف آوردند خدمت ایشان تقدیم میگردد. اما متأسفانه چنین بیان میشود كه خیر! مبلغ 000/000/15 ریال (برای یك شب یا بهتر برای یك ساعت) به شماره حسابی كه اعلام میكنیم واریز نمائید. متعاقباً برگزار كنندگان اظهار میدارند كه آیا این رفتار كار درستی است؟ گفته میشود این دیگر به شما ربطی ندارد! درجواب یادآوری میشوند كه بالاخره مطابق رسم مبلغی به عنوان هدیه و صله تقدیم ایشان میكنیم. نهایتاً مدیر برنامه افاضه مینماید كه رسم و سنت شما با رسم حاجی!؟ جور در نمیآید.
در پایان ضمن منتفی شدن موضوع دعوت واجرا، مراسم، به مداح یاد شده و مدیر برنامه وی از طریق پیامك مطالبی از باب نصیحت یادآور میشوند كه تنها پاسخی كه میرسد این بوده:یا حق یا علی! قضاوت با اهل فن، قضاوت با خوانندة این سطور یا قصاوت با مردم،هر چه هست این حركت چه عوارضی را در پی خواهد داشت؟ برای چند جوان شهرستانی با انرژی، عاشق اهلبیت علیهم السلام و هیئتی با تلاش و زحمت و شوری خاص مراسمی را برنامهریزی كرده لیكن با این پدیده غیرمترقبه روبرو شده و سردرگم بدنبال راه چارهای كه جز اتكا به خود و ذاكران و مداحان بومی راه دیگری را پیدا نمینمایند،چه باید كرد؟
باشد كه اخلاص و صداقت و پاكی سرلوحة كار این عزیزان قرار گیرد و مسائل مادی و مالی، هدیههای سنگین نقدی و دوری از اخلاص در این مسیر ارزانی آنانی باشد كه به صرف داشتن نام و شهرت از این طریق ناصواب و بیثواب كسب روزی میكنند.