کشف بزرگ‌ترین ساختار عالم به پهنای ۴,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ سال‌نوری

دانشمندان موفق به کشف یک گروه اختروشی شده‌اند که بزرگ‌ترین ساختار کیهان را شکل می‌دهد. بزرگی آن به اندازه‌ای است که حتی اگر با سرعت نور حرکت کنید، پیمودن طول آن 4 میلیارد سال طول خواهد کشید.

محمود حاج‌زمان: و اینک، این شما و این بزرگ‌ترین ساختار در تمام عالم. یک تیم بین‌المللی از اخترشناسان سراسر دنیا، موفق به کشف یک گروه بزرگ اختروشی (که با نام LQG نیز شناخته می‌شود) شده‌اند که پهنای آن 4 میلیارد سال نوری است؛. در مقام مقایسه، این اندازه 1600 بار بیشتر از فاصله میان کهکشان راه شیری ما و کهکشان همسایه آن، اندرومدا است. این ساختار حتی در مقیاس کیهانی نیز ابعادی بزرگ و باورنکردنی دارد.
به گزارش پاپ‌ساینس، این گروه اختروشی همچنین بسیار دور است. اختروش‌ها مرکز کهکشان‌هایی هستند که متعلق به روزهای نخست شکل‌گیری جهان هستند. این اجرام کیهانی بسیار درخشانند و به صورت متناوب مقادیر عظیمی از نور ساطع می‌کنند که آنها را حتی در فواصل بسیار دور فضا قابل مشاهده می‌سازد. بر اساس فاصله این LQG از زمین، این ساختار مربوط به زمانی است که جهان تنها 770 میلیون سال سن داشته است. این ساختار روشن‌ترین جرمی را که ما تا کنون دیده بودیم به راحتی کنار می‌گذارد. در واقع، این ساختار به اندازه‌ای روشن و عظیم است که یکی از زیرساخت‌های کیهان‌شناسی مدرن را به چالش می‌کشد: اصل کیهان‌شناختی.
اصل کیهان‌شناختی (Cosmological Principle) بیان می‌کند که در مقیاس‌های فضایی به اندازه کافی بزرگ، عالم همگن و همسان‌گرد است. به زبان ساده، در مقیاس‌های بزرگ همه جای جهان مانند هم است و مهم نیست که شما از چه نقطه‌ای به جهان نگاه می‌کنید. این اصل یکی از چیزهایی است که با کارهای نظریه‌پردازانی مانند اینشتین، و سایر کسانی که تفکرات کیهان‌شناسی قرن بیستم و بیست و یکم را به شدت تحت تاثیر قرار دادند، هم‌خوانی دارد. کیهان‌شناسان این اصل را باور دارند، یا حداقل آن را به رسمیت می شناسند.
اصل کیهان شناختی زمانی‌که در نظریات متداول کیهان‌شناسی لحاظ می‌شود، بیان می‌کند که اخترفیزیک‌دانان نباید بتوانند چیزی با ابعاد بزرگ‌تر از 370 مگاپارسک (هر پارسک 3.26 سال‌نوری است، پس 370 مگاپارسک معادل 1.2 میلیارد سال‌نوری است) را در جهان پیدا کنند. اما به نظر می‌رسد که این LQG به طور متوسط 500 مگاپارسک پهنا دارد، و اندازه آن در طولانی‌ترین بعدش به 1200 مگاپارسک نیز بالغ می‌شود. این موضوع لزوما به این معنا نیست که اصل کیهان‌شناختی اشتباه است؛ اما شاید لازم باشد تا ما آنچه را فکر می‌کردیم از این اصل درک کرده‌ایم، مورد بازبینی قرار دهیم.