آقای بازیگر چند وقتی است که پشت هم بد میآورد. آن از احتمال ابتلا به سرطان زنش و این هم از خودش که دارد با یک بیماری عجیب و غریب میسوزد و میسازد. برد پیت هفته گذشته بعد از مدتها اعتراف کرد که بیماری روانی عجیبی دارد و مردم باید او را به خاطر واکنشهای خاصاش ببخشند. البته این وسط نوع بیماری خاص آقای بازیگر بیشتر از هر چیزی سروصدا راه انداخت. او مبتلا به اختلالی است که فقط دو درصد مردم دنیا ممکن است به آن دچار باشند؛ اختلال کوری چهره! کار به جایی رسیده بود که داشت اعتبارش را از دست میداد. برای همین در مصاحبه با مجله اسکوایر قضیه را برای مردم توضیح داد و خیال خودش را راحت کرد: «من میدانم که خیلی از مردم از من متنفرند برای اینکه فکر میکنند من آدم مغرور و گنده دماغی هستم و نمیخواهم جواب سلامشان را بدهم. آنها رفتار من را به حساب بیاحترامی میگذارند. اما داستان این است که من همه تلاشم را برای شناسایی آنها میکنم ولی گاهی واقعاً نمیتوانم کسی را از روی چهرهاش بشناسم. اینجاست که دیگر به یک آدم مغرور و بیادب تبدیل میشوم. زمانی این راز من بود اما حالا میگویم که من واقعاً نمیتوانم چهره کسی را تشخیص بدهم!» اعتراض بازیگر هالیوود عجیب بود و از آن عجیبتر واکنش طرفداران و منتقدانش. آنهایی که کشته مرده بازیهای او هستند، این روزها در هالیوود نگران نشستهاند که مبادا آن روز کذایی برسد و آقای بازیگر حتی دیگر قیافه خودش را هم نشناسد. منتقدانش هم این اعتراض عجیب را به حساب بازار گرمی گذاشتهاند و میگویند او فقط برای اینکه همسرش احساس غم و اندوه نکند، دارد به خودش چنین انگ بزرگی میچسباند! البته بعد از مصاحبه یکی از عصبشناسهای معروف آمریکا از برد پیت دعوت کرد تا برای تشخیص بیماریاش از مغز او تصویربرداری کند. به این ترتیب دیر یا زود ته قضیه کوری چهره آقای بازیگر هم رو میشود اما این وسط شاید بشود کوری چهره برد پیت را ساختگی دانست اما تکلیف باقی بیماریهای روانی بازیگران هالیووود و آدم حسابیهای دنیا چه میشود؟
ترس از کره مربا
فوبیا یک جور بیماری روانی عجیب است. یعنی معمولا از موقعیتهای و ابزارهایی میترسند که دیگران در حالت معمولی از آنها هیچ ترسی ندارند
خیلی از ستارگان مشهور دنیا با انواع و اقسام فوبیاها سروکار دارند. اولین آنها هم کسی نیست جز وودی آلن. کمدین و کارگردان مشهور یک جورهایی مجموعهای از انواع و اقسام ترسهای عجیب است که البته خودش از صحبت کردن درباره آنها ابایی ندارد. به قول خودش اصلا چیزی روی زمین نیست که او از آن نترسد. فکرش را بکنید. آقای کارگردان از حشرات، اشعه خورشید، سگها، گوزن، رنگهای روشن، ارتفاع، اتاقهای کوچک، جمعیت و سرطان میترسد. بدتر از همه اینکه او از بچهها هم به شدت ترس دارد و نزدیک هیچ بچه کم سن و سالی نمیرود. کره بادام زمینی هم حال آقای بازیگر را بد میکند! ماتیو مک کانایی بازیگر فیلم «مای جادویی» هم ترس عجیبی از درهای گردان و تونلها دارد. این جور که خودش میگوید، وقتی میخواهد از در گردانی رد شود، همیشه باید کسی همراهش باشد وگرنه از ترس حتما یک آبروریزی بزرگ راه میاندازد. آقای بازیگر از تونلها ترس دارد و تا امروز فقط یک بار از تونل رد شده و بعد که با خودش فکر کرده ممکن است چه خطرهایی برایش داشته باشد کلا دیگر بیخیال تونل و مترو و... شده است. نیکول کیدمن بازیگر استرالیایی هم ترس عجیبی از حشرات دارد. البته ترس خانم بازیگر بیشتر از پروانه است وگرنه او از مار و عنکبوت ترسی ندارد. میگویند آلفرد هیچکاک کارگردان مشهور هم ترس زیادی از تخم مرغ داشته. او حتی یک بار هم حاضر نشد لب به تخم مرغ بزند و حتی به دوروبریهایش هم اجازه نداد هیچ وقت جلویش نیمرو بخورند. ناتالی وود بازیگر زن معروف آمریکایی هم ترس عجیبی داشت. او به شدت از مایعات به خصوص آب میترسید. آن هم در حد بسیار بالایش. طوری که هرازگاهی به خاطر عدم نوشیدن کافی مایعات یا مشکل در قورت دادن آنها کارش به بیمارستان میکشد.