محروم کردن زنان و دختران از اشتغال، تبعیض است

توران ولی‌مراد افزود: تحصیل، اشتغال، فرصت‌ها و داشتن شرایط برای انجام فعالیت‌های اجتماعی حق همه مردم اعم از زن و مرد است و مجلس و دولت موظف به ایجاد امکانات برای مردم هستند نه این که با نگاه قیم مآبانه فرصت‌ها را تقسیم کنند و به دلیل داشتن نگاه نادرست به زنان آنان را محروم کنند.

وی با بیان اینکه مشکلات و تنش‌های درون خانواده‌ها از دلایل مهم سخت شدن کار ازدواج و حتی ازدواج گریزی جوانان است، ادامه داد: تا زمان تعریف راهکار و راهبردهای عملی واحد و منسجم، برنامه‌هایی که مشکلات خانواده‌ها را حل کند به جایی نرسیده و مشکلات درون خانواده‌ها نه تنها پابرجا مانده؛ بلکه تشدید هم می‌شود.

ولی‌مراد ادامه داد: این واقعیت دلایل مختلف داشته است و مسولان مربوطه طرح های منسجم عملی و اجرایی به منظور کاهش و رفع این مشکلات اجرا نکرده‌اند. اگر عوامل موثر در بالارفتن سن ازدواج جوانان و موانع تشکیل خانواده و ناپایداری آن و ازدواج گریزی جوانان و بی‌رغبتی آنان به فرزندآوری به طورعلمی و کارشناسی شده بررسی شود، می توان به نتایجی مثبت دست یافت که راهگشا باشد و به سیاست‌های تشویقی رهنمون شود نه تحریمی.

این فعال حوزه زنان ادامه داد: تحریم زبان قهر، غلبه و زبان کسی است که جز با به کار بردن زور به طریق دیگری نمی تواند سخن بگوید. با تحریم و محدودکردن نمی‌توان دختران را مجبور به فرزندآوری کرد. محروم کردن دختران از داشتن شغل به آنها یک حرف شفاف را می‌زند و آن این است که برای زندگی کردن فقط یک راه پیش پای شماست و آن هم این است که در یک رابطه جنسی امورات اقتصادی شما بگذرد و این حرف علاوه بر اهانت مستقیم به دختران و زنان بسیار خطرناک است.

این کارشناس جامعه شناسی افزود: سیاستی که دختران را از داشتن شغل محروم کند چه نتایجی به بار خواهد داشت غیر از فساد و ترویج فساد در ابعاد مختلف و از بین بردن سرمایه‌های ملی و نابودی دختران؟ ترویج نگرش جنسی به دختران و زنان، نگرش انسانی به زن و عملکردی متناسب با جایگاه انسانی را ترویج نمی کند و ترویج این نگاه اثرات بسیار مخربی را بر هویت فردی و اجتماعی دختران خواهد داشت.

این پژوهشگر و فعال حوزه زنان در ادامه گفت: ازدیاد جمعیت با برنامه‌هایی که امنیت را در خانواده‌ها برقرار و خانواده را فضایی سالم می کند و با ایجاد امکانات و سیاست‌های تشویقی امکان پذیر است نه با سیاست های تحقیرکننده زنان و دختران امکان پذیر است و ایجاد محدودیت و این گونه سیاست‌ها موجب محرومیت دختران از امکانات اجتماعی و گرفتن فرصت‌ها از آنان است تا راهی جز ازدواج کردن برای زنده ماندن نداشته باشند و این خراب کردن معنا و مفهوم ازدواج و زوجیت است. ازدواج یعنی داشتن همراه و همدل و همصبحت که با عشق ورزی قوام می یابد که مجبور کردن به ازدواج و جهت دادن آن به یک مبادله اقتصادی نابود کردن معنا و مفهوم ازدواج است.

وی تاکید کرد: محروم کردن دختران از داشتن شغل و بدتر از آن دخالت به حریم خصوصی و زندگی شخصی افراد و اجازه دادن به مسوولان بر این دخالت و پیوند دادن آن به زندگی حرفه‌ای و شغلی بر اساس نگرش قیم مآبانه مجاز می شود. محروم کردن دستیابی دختران به عضویت هیئت علمی به دلیل مزدوج نبودن چه معنی دارد؟ این سیاست‌ها و برنامه‌ها اثر معکوس دارد و مردم به جای عمل به چنین قوانینی به دنبال راه‌های نقض و یا دور زدن و حتی مقابله با آن می روند.

ولی‌مراد در پایان با اشاره به وظایف مسئولان در این زمینه اظهارکرد: دولت و مجلس و کلیه مسوولان موظف به ایجاد فرصت‌ها، شغل و امکانات، بازکردن راه و سرویس دهی و تامین رفاه مردم هستند نه این که به علت و بهانه کمبود فرصت‌های شغلی، دختران و زنان را از اشتغال یا افراد مجرد را از دستیابی به عضویت هیئت علمی محروم کنند. وظیفه مسئولان تقسیم فقر و کمبودها بین مردم نیست؛ بلکه آنان موظف به اشتغال زایی هستند تا حق انتخاب مردم را افزایش دهند.