ترمیم بافت آسیب دیده قلب با وصله کلاژنی

دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد به سرپرستی دکتر وحید سرپوشان و همکارانشان از جمله دکتر مرتضی محمودی استادیار دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران بافت قلبی آسیب دیده در حیوانات آزمایشگاهی را به گونه ای توانمند ساخته اند که ظرفیت بازتولید خوبی پیدا کند.

این ابتکار عمل به واسطه انتقال پروتئینی به بافت قلبی مورد نظر از طریق وصله کلاژنی زیست مهندسی شده صورت می گیرد.

به عقیده دانشمندان علوم پزشکی، این یافته جدید می تواند درهای جدیدی به سوی درمان بسیاری از بیماری های قلبی بگشاید و این درحالی است که هم اکنون هیچ درمان امیدوارکننده ای برای احیای بافت قلبی پس از سکته وجود ندارد.

نتایج این دستاورد جدید در نشریه نیچر منتشر شده است.

در یک حمله قلبی سلولهای ماهیچه قلب موسوم به cardiomyocytes به دلیل نبود جریان خون از بین می روند. جایگزین سازی این سلولهای مرده برای احیای بافت قلبی آسیب دیده اهمیت حیاتی دارد. با این حال بافت قلبی پستانداران بالغ قابلیت بازتولید مؤثر این سلولها را ندارد که این فرآیند به شکل گیری و توسعه بافت قلبی آسیب دیده منجر می شود.

حملات قلبی سالانه جان میلیونها تن در سراسر جهان را می گیرد و حتی پیش بینی می شود در دهه های آینده شمار قربانیان این نوع حملات افزایش خیره کننده ای پیدا کند. (چیزی درحدود سه برابر تا سال ۲۰۳۰.)

تنها در آمریکا سالانه ۷۳۵ هزار تن بر اثر حملات قلبی جان خود را از دست می دهند.

پروتئینی که دانشمندان دانشگاه استنفورد به کار می گیرند Fstl۱ نام دارد. این پروتئین توسط لایه خارجی قلب موسوم به اپی کاردیوم تولید می شود. این پروتئین عامل مهم رشد برای سلولهای قلبی cardiomyocytes مورد نظر دانشمندان است.