کودکانی که دیگر اعتراف نمی کنند

نگاه های پر از معنی مردم به نماد های مذهب مسیحیت در گوشه و کنار دنیا این روزها باعث شده شماری از این روحانیون مسیحی، زبان به گلایه بگشایند که والدین اجازه نمی‌دهند کودکانشان مدت زمان زیادی برای اجرای مراسم اعتراف نزد آنها تنها بمانند.

این تنها بخشی از تبعات رسوایی‌های اخیر شماری از کشیشان اروپایی است. رویدادی که اکنون تبدیل به بزرگترین معضل واتیکان شده و حتی تعداد زیادی از مسیحیان را در کشورهای مختلف بر آن داشته‌ تا خواهان کناره‌گیری پاپ بندیکت از سمت خود شوند.

ماجرای پردامنه رسوایی اخلاقی برخی کشیشان، پاپ بندیکت را وادار کرد در پنجمین سالگرد انتصابش به جای سفر به نقاط مختلف جهان و دیدار با میلیون‌ها کاتولیک بیشتر در خانه‌اش بماند تا از کانون بحث رسانه‌ها و پرس و جوی مردم دور بماند.

دستگاه تبلیغی واتیکان همه تلاش خود را برای عبور از این بحران بسیج کرده است. همکاران پاپ بندیکت شانزدهم چهره‌ای که از بدو انتصابش تاکنون نسبت به پاپ ژان پل دوم روزهای پر از جنجال را سپری کرده برای توجیه وقایع اخیر تلاش می‌کنند. آنها می‌گویند آزار و اذیت جنسی کودکان مسئله‌ای نیست که اختصاص به کلیسای کاتولیک داشته باشد و در هر نقطه‌ای از جهان ممکن است هر فردی مرتکب این گناه شود.

دستیاران و حامیان پاپ انگشت اتهام را به سوی رسانه‌ها نشانه رفته‌اند و مدعی هستند که خبرنگاران با غرض‌ورزی‌ها به بزرگنمایی واقعه پرداخته‌اند.

اولین بار روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز بود که ماجرای کشیشی را افشا کرد که در دهه 50 میلادی از دانش‌آموزان کر و لال مدرسه‌ای سوءاستفاده جنسی کرده بود و پاپ که در آن زمان اسقف اعظم کلیسای کاتولیک در شهر مونیخ بود حاضر نشده بود به شکایت شاکیان رسیدگی کند و به عبارتی قضیه را لاپوشانی کرده بود.

اما این بار علاوه بر نیویورک تایمز چندین نشریه و شبکه تلویزیونی به رصد مسائل اخلاقی کلیساها و کشیش‌ها همت گماشته‌اند. خبرنگاران در سراسر جهان مسیحی تاکید کرده‌اند که این نوع قضایا نباید مخفی بماند. از نظر آنها عدم نظارت سران کلیسای کاتولیک و سوءمدیریت پاپ چیزی نیست که میلیون‌ها مسیحی بتوانند از آن چشم‌پوشی کنند.

آنچه واکنش‌ها علیه واتیکان و رهبران کاتولیک در این‌باره را تشدید کرده، رفتار دوپهلوی پاپ است. او تاکنون نتوانسته موضعی روشن در قبال رسوایی‌های اخیر تعدادی از کشیشان اتخاذ کند. مجموع این قضایا باعث شده اعتماد مسیحیان نسبت به مرجعیت دینی‌شان متزلزل شود.

نظرسنجی های رسانه های مختلف هم این روزها خبر از تنزل محبوبیت پاپ در سطح افکار عمومی دارند. در حالی که نظرسنجی ها در سال 2006 نشان می‌داد او از 40 درصد محبوبیت عمومی برخوردار بوده، این ضریب اکنون به 27 درصد رسیده است. علاوه بر این 69 درصد از مردم چه کاتولیک و چه غیرکاتولیک اظهار عقیده کرده‌اند که پاپ وظایف خود را به درستی انجام نمی‌دهد.

آیا کلیسای جامع کاتولیک‌ها در واتیکان از معیارهای مناسبی برای انتخاب پاپ برخوردار است و یا باید اصلاحاتی را بر قوانین خود اعمال کند؟ شرایط کنونی باعث شده است شماری از ناظران به این اعتقاد برسند که قوانین واتیکان برای مدیریت قریب یک میلیارد کاتولیک پاسخگو نیست.

پاپ نسبت به خطای کشیش‌های هموطن خویش اغماض و تبعیض روا داشته است. واتیکان با درنظر گرفتن سابقه «جوزف راتزینگر» و چشم‌پوشی او بر خطای کشیش آلمانی نباید اجازه می‌داد فردی که فاقد قدرت تصمیم‌گیری درست است، برای چنین سمتی انتخاب شود. کمترین انتظار مردم بویژه مسیحیان از پاپ این است که اشتباه خود را در دهه‌های گذشته دوباره تکرار نکند و حداقل بپذیرد که اخلاقیات در برخی کلیساها نقض شده است.

با همه این اوصاف پاپ هنوز هیچ واکنشی نسبت به کشیش‌های مجرم که وکلای مدافع قربانیان معتقدند هم‌اکنون نزد پاپ کار می‌کنند و هر کدام ریاست دپارتمان‌های کلیسای کاتولیک را برعهده دارد، نشان نداده است.

عجیب‌تر این که کشیش مخصوص پاپ مدعی شده که فعالیت‌های ضد پاپ کم‌ از فعالیت‌های ضد یهودیان نیست و به این ترتیب سیاست فرافکنی پیشه کرده است. بدون شک این روش‌های آمیخته به تهدید نمی‌تواند منتقدان مسیحی و اصحاب رسانه را مجاب سازد.