ژاپن از اولین ماهواره چوبی جهان رونمایی کرد

پژوهشگران ژاپنی برای اولین بار در جهان ماهواره‌ای چوبی به نام لیگنوست (LignoSat) ساخته‌اند و می‌گویند قصد دارند آن را در ماه سپتامبر برفراز موشک اسپیس ایکس به فضا پرتاب کنند. هدف این پروژه‌ی نوآورانه، کاهش زباله‌های فضایی با سوختن کامل ماهواره در جو زمین پس از خروج از مدار است.

لیگنوست، ماهواره‌ی مکعبی کوچکی است که از هر طرف فقط ۱۰ سانتی‌متر اندازه دارد. این ماهواره که از آوریل ۲۰۲۰ در دست ساخت بوده، تلاش مشترک دانشگاه کیوتو و شرکت جنگل‌داری «سومیتومو فارستری» است. پژوهشگران پس از انجام آزمایش‌های فضایی روی چوب گیاهان مختلف ازجمله ماگنولیا، گیلاس و توس، ماگنولیا را به دلیل استحکام و کارآمدی آن انتخاب کردند.

ماهواره‌ها به‌طور سنتی از فلز ساخته می‌شوند و وقتی در جو می‌سوزند، زباله‌های مضری تولید می‌کنند که می‌توانند برای ماهواره‌ها و فضاپیماهای عملیاتی تهدیدی چشمگیر باشند. پژوهشگران باور دارند که ماهواره‌های چوبی می‌توانند راهکاری پایدارتر برای حل معضل زباله‌های به‌جامانده در مدار زمین ارائه دهند.

تاکائو دوئی، فضانورد سابق آژانس فضایی ژاپن (جاکسا) و استاد دانشگاه کیوتو، در کنفرانسی مطبوعاتی گفت: «ماهواره‌هایی که از فلز ساخته نشده‌اند، باید به نوع رایج ماهواره‌ها تبدیل شوند.»

لیگنوست قرار است در ماه سپتامبر با موشک اسپیس ایکس از مرکز فضایی کندی پرتاب و به ایستگاه فضایی بین‌المللی حمل شود. فضانوردان سپس لیگنوست را به مدار می‌فرستند و به‌منظور ارزیابی قدرت و توانایی آن در مقاومت در برابر نوسانات شدید دما، مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را روی ماهواره انجام خواهند داد.


سخنگوی سومیتومو فارستری گفت: « داده‌ها از ماهواره برای پژوهشگران ارسال خواهد شد تا آن‌ها بتوانند نشانه‌های فشار و توانایی ماهواره در تحمل تغییرات شدید دما را بررسی کنند.» ماهواره‌ی چوبی ژاپن فقط ۵ تا ۶ ماه عملیاتی خواهد بود.

کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که پرتاب ماهواره‌ها در سال‌های آینده به‌طور تصاعدی افزایش خواهد یافت؛ بدین معنی که تعداد فزاینده‌ای از ماهواره‌های ازکارافتاده پس از اتمام ماموریتشان به جو زمین بازخواهند گشت. درنتیجه برای حذف بقایای ماهواره‌ها و فضاپیماها از مدار زمین، به راهکارهای موثر فوری نیاز داریم.

اکنون پروژه‌ی پیشگامانه‌ی ماهواره چوبی گام مهمی رو به جلو در مبارزه با زباله‌های فضایی محسوب می‌شود و در صورت موفقیت می‌تواند مسیر را برای نسل جدیدی از ماهواره‌های سازگار با محیط‌زیست هموار کند.