هشدار مهم مدیرعامل بانک ملی ایران درباره تأسیس بی رویه بانک توسط نهادها

مدیرعامل بانك ملی ایران با انتقاد از افزایش اشتیاق نهادها به تاسیس بانك در كشور، صنعت بانكداری را یك كار تخصصی دانست كه باید از سوی امانتداران مردم اداره شود.

محمودرضا خاوری در گفت‌وگو با ایسنا ، درباره موضوع اشتیاق نهادها و ارگان‌ها به تاسیس بانك و نهادهای مالی اظهار كرد: كار بانكی یك صنعت است و متخصصان خاص خودش را طلب می‌كند و بانك باید توسط نیروهای متخصص و امین كه امانتدار مردم هستند، به وجود بیاید.

به گفته او برای برای رعایت امانت مردم باید صرفه و صلاح صاحبان منابع و سپرده‌گذاران از سوی سهام‌داران در نظر گرفته شود كه با تاسیس بانك از سوی نهادها چنین هدفی محقق نمی‌شود.

مدیرعامل بانك ملی تاكید كرد: ایجاد صندوق‌های صنفی‌ از سوی هر موسسه و نهادی اعم از اینكه یك دستگاه اجرایی یا یك موسسه خصوصی باشد، نمی‌تواند تضمین‌كننده رعایت اصول جذب منابع و مصرف صحیح آن باشد.

خاوری درباره دلیل اقبال برای تاسیس بانك در كشور توضیح داد: متاسفانه وقتی در كشور ما یك صنعتی رونق می‌گیرد سرمایه‌گذاران با هدف كسب سود به آن سمت هجوم می آورند و كمتر به آن بحث تخصصی و ارائه خدمت در آن حوزه توجه می‌شود.

وی تاكید كرد: البته بانك مركزی نظارت‌های لازم را انجام می‌دهد و برای اعطای مجوزها سخت‌گیری‌های لازم را انجام می‌دهد اما باید همه بخش‌ها هم با بانك مركزی همكاری كنند تا این ماموریت را انجام بدهد.

به گزارش ایسنا تمایل دستگاه‌های دولتی، شبه‌دولتی، نیمه‌دولتی و حتی نهادهای خصوصی به داشتن بانك و شركت‌های بیمه در شرایطی رو به افزایش است كه كارشناسان اقتصادی چنین اشتیاقی را بدون توجه به كاركردهای واقعی و تخصصی هر كدام از این نظام‌های مالی و صرفا با هدف نگه داشتن منابع مالی درون این دستگاه‌ها، مثبت ارزیابی نمی‌كنند.

اخیرا هم وزیر امور اقتصادی و دارایی در انتقادی صریح به موضوع خودبیمه‌گری، آن را موجب از بین رفتن شفافیت در دستگاه‌ها دانسته كه در نهایت به افزایش كارایی در كشور منجر نخواهد شد.

وی با هشدار به بیمه مركزی در جدی گرفتن نقش نظارتی خود به ایسنا می‌گوید: "در حال حاضر برخی دستگاه‌ها علاقه دارند كه نهادهای مالی مثل بانك و بیمه داشته باشند و از آنجایی كه مقررات احتیاطی در زمینه بیمه‌ها كمتر از بانك‌هاست، امكان خود بیمه‌گری از سوی دستگاه‌ها بیشتر می‌شود. خودبیمه‌گری برخی دستگاه‌ها، شفافیت را از بین می‌برد و منجر به كارایی نخواهد شد."

آن‌گونه كه سیدشمس‌ا‌لدین حسینی مثال می‌زند، علاقه نهادها و دستگاه‌ها به داشتن نهادهای مالی مثل بانك و بیمه، مشابه تمایل آن‌ها در دهه 70 به داشتن دانشگاه و نهادهای آموزشی است؛ در آن موقع پس از مدتی این دستگاه‌ها دریافتند كه امر آموزش را باید به نهادهای تخصصی بیرون از حوزه فعالیت خود، كه كار آموزش فعالیت اصلی آن‌ها است، واگذار كنند.

اما به نظر می‌رسد اگر آن هنگام بحث منابع انسانی مطرح بود حالا بحث منابع مالی مطرح است؛ منابعی كه نباید از سازمان بیرون برود و چه بهتر كه با تاسیس بانك و بیمه، برای این منابع ارزش افزوده هم ایجاد شود.