بانی فیلم نوشت:
جمعه شب گذشته در یک برنامه تلویزیونی، در خبری اعلام شد یک بازیگر سینما برای بازی در یک قسمت از یک سریال و دو فیلم سینمایی، یک میلیارد تومان دستمزد دریافت کرده است.
نکته عجیب این که چهره این بازیگر مانند مجرمان و متهمان صفحه حوادث روزنامهها، به شکل محو نشان داده شد تا بر شدت هیجان ایجاد شده این خبر از رسانه ملی افزوده شود!
نکته باز هم عجیب تر اینکه مجری برنامه مذکور پس از گذشت چند دقیقه اعلام کرد آن تهیهکنندهای که به بازیگر دستمزد یک میلیاردی داده با او تماس گرفته و اعلام کرده بازیگر مورد اشاره (همان بازیگر تصویر محو!) سه میلیارد تومان اسپانسر به دفتر او آورده و دستمزد یک میلیاردیاش حاصل انجام این «معامله فرهنگی» میان سرمایهگذار سه میلیاردی با دفتر تولید فیلم و سریال بوده...
اینکه جای طرح چنین بحثهای پرحاشیه ای در تلویزیون است یا نه، موضوع ما نیست! چرا که صداوسیما با انبوهی از نیروهای نظارتی اش حتماً تشخیص داده، بودن چنین مبحث های موثر و تأثیرگذاری می تواند حرکت جریان رو به رشد سینمای ایران را شتاب بیشتری دهد، شاید!
اما اصل قصه و داستان و هزاران فریاد و فغان ناراحتی گردانندگان برنامه مذکور از دریافت دستمزدهای - حالا میلیاردی - توسط بازیگران سینمای ایران است.
بازیگر مورد اشاره برنامه مذکور، محمدرضا گلزار، سوپراستار فیلمهای سینمایی و دفتر تولید فیلم و سریال مزبور، دفتر گلیان تصویر متعلق به برادران آقاگلیان، تهیهکننده سریالهای مهران مدیری - از جمله «قهوه تلخ»- است. هرچند شناسایی این دو نفر هم موضوع این نوشته نیست!
حساب و کتاب بلدیم!
میدانیم در سادهترین شکل یک رابطه اقتصادی یعنی «عرضه و تقاضا»، چنانچه یک قسمت دچار مشکل شود، ناخواسته قسمت دیگر هم تحت تأثیر قرار گرفته و دچار مشکل میشود!
براساس این رابطه اقتصادی، شرایط دریافت و پرداخت - یا همان عرضه و تقاضا - مسلماً به صورت یک اصل خدشهناپذیر برای تهیهکنندگان «قهوه تلخ» - که حضوری چند ساله در حوزه تبلیغات دارند - درآمده است. یعنی اگر آنان از کسب موفقیت اقتصادی - آن هم با ارقام نجومی- حاصل از همکاریشان با گلزار اطمینان نداشته باشند، قطعاً حاضر نخواهند بود چنین دستمزدهایی را پرداخت کنند!
موفقیتهای اقتصادی حاصل از فروش سیدی» و دیویدیهای «قهوه تلخ» مسلماً سود سرشاری را نصیب سازندگانش کرده است. این سودآوری با اینکه اولین تجربههای تولید و پخش در شبکه نمایش خانگی است، باعث شده تا تهیهکنندگان سریال افقهای بیشتری را جلوی چشمان شان بگذارند و علاوه بر ادامه تولید سریال «قهوه تلخ» ساخت فیلم های سینمایی را نیز در دستور کارشان قرار دهند!
با محاسبه گذرایی از تعداد نسخههای به فروش رفته سریال «قهوه تلخ» تا امروز و درآمدهای آگهیهای اول سریال و با کسر بودجه در نظر گرفته شده برای این سریال - پس از کسر دستمزد و هزینه تولید - رقم به دست آمده آنچنان بزرگ و قابل اعتناست که ارقامی مانند یک میلیارد و سه میلیارد، آنچنان در محاسبات به چشم نیاید!
محمدرضا گلزار اگر دستمزد میلیاردی هم بگیرد - که گرفته است- این حاصل تأثیر بخشی حضورش به عنوان یک سوپراستار بیچون و چراست!
باور ندارید...؟
محمدرضا گلزار سال جاری در یکی از آخرین قسمتهای سریال ویدیویی «قهوه تلخ» جلوی دوربین حضور مییابد.
به گزارش بانی فیلم، ستاره پرفروش سینمای ایران که چند سال اخیر برای او با فراز و نشیب بسیاری همراه بود، برای نخستین بار در یک سریال بازی خواهد کرد تا اولین همکاری خود را با مهران مدیری رقم بزند.
شنیده میشود گلزار قراردادی یک میلیاردی با دفتر تولید سریال «قهوه تلخ» (برادران آقاگلیان) امضا کرده و طی آن متعهد شده امسال در دو فیلم سینمایی این پروژه و چند اپیزود از مجموعه ویدیویی مذکور بازی کند. گویا او در اپیزودهای پایانی این سریال که طبق پیشبینیها اواخر تابستان یا پاییز امسال ضبط خواهد شد، مقابل دوربین میرود. گرچه گفته میشود او با جلب موافقت یک اسپانسر متمول برای مشارکت در تولید چند فیلم سینمایی و سریال «قهوه تلخ»، رقمی در حدود سه میلیارد را جذب دفتر آقا گلیان تصویر کرده است. از این بین نیز طبق توافق طرفین، یک میلیارد از این مبلغ، نصیب گلزار شده است.
دریافت دستمزد میلیاردی تو روز روشن!
در حالی که کمتر از دو سال از اعلام خبر پرداخت دستمزد 90 میلیونی تومانی برای حضور کوتاه گلزار در فیلم سینمایی «دموکراسی تو روز روشن» (علی عطشانی) به او میگذرد، باز هم این ستاره پرطرفدار موفق شد رکورد دریافت دستمزد نجومی را به خود اختصاص دهد.
اگر هشتصد یا هفتصد میلیون تومان از رقم یک میلیارد را برای بازی او در دو فیلم سینمایی کنار بگذاریم، احتمالاً بازی کوتاه او در «قهوه تلخ» نیز دویست الی سیصد میلیون تومان برای سازندگان این سریال آب خواهد خورد!
از سویی اگر تیراژ «قهوه تلخ» را در هر سری از توزیع تنها یک میلیون بگیریم، با توجه به قیمت دو هزارتومانی آن درآمدی دو میلیاردی عاید دفتر تولید این سریال خواهد شد. رقمی که در کنار تبلیغات پیش از شروع سریال افزایش هم خواهد یافت و در واقع با این وصف، پرداخت دستمزد نجومی به بازیگری چون گلزار که فروش سریال را هرچه بیشتر تضمین میکند، چندان هم برای سازندگان آن نگران کننده نخواهد بود.
اما در این بین، شاید رد و بدل شدن چنین ارقامی در پروژههای هنری و پرداخت دستمزدهای سرسامآور منتقدانی نیز داشته باشد. همانطور که داود رشیدی جمعه شب گذشته در برنامه سینمایی شبکه سه، صحت این گونه اخبار را زیر سئوال برد و آنها را افسانهای و واهی دانست. او همچنین کسانی را که چنین دستمزدهایی را پرداخت و دریافت میکنند، تلویحاً کم ارزش و افرادی زودگذر و فراموش شدنی ذکر کرد که عمر هنریشان به شدت کوتاه خواهد بود.
جالب آنکه چون عمر سریالسازی در شبکه ویدیویی کشور به یکسال نیز نمیرسد، و عمده بار مالی آن نیز برخلاف سینما و تلویزیون بر دوش بخش خصوصی است، هنوز قوانین صریح و مشخصی نیز درباره میزان دستمزدها و سقف پرداختها وجود ندارد، در واقع چون سازمانها و نهادهای دولتی خود را درگیر و دار این ارقام نجومی، متضرر نمیبینند و چه بسا حتی، جریان یافتن آن را به نوعی در افزایش چرخه مالی شبکه ویدیویی نیز مؤثر تلقی میکنند، از وجود آن رضایت خاطر نیز دارند. همانطور که سال 88 نیز با پخش خبر دریافت دستمزد نود میلیونی توسط گلزار که از سوی محمدعلی زم به عنوان بخش خصوصی انجام شد، معدود انتقادهای دولتی و ایرادگیریهای منتقدان و مخالفان راه به جایی نبرد. این درحالی بود که گلزار نیز در فاصله کوتاهی طی چند گفتوگو - که بیشتر بازی با واژگان به نظر میرسید- و تعریف یک خاطره، خود را محق به گرفتن این رقم نیز نشان داد و انتقادهای وارده را برنتافت.
چند میگیری بازی کنی؟!
بازیگران ویترین اصلی یک سریال یا فیلم هستند. در شرایطی که حتی تهیهکنندگان رسانه ملی نیز دستمزدهای به نسبت قابل توجهی به بازیگران خود پرداخت میکنند و دغدغه بازگشت سرمایه نیز ندارند، نمیتوان به فعالان بخش خصوصی در پرداخت رقمهای بالا به بازیگران آنچنان خرده گرفت، ولی آیا نباید در این زمینه نیز چارچوب یا سقفی را به عنوان معیار در نظر گرفت و نگران این شد که به زودی پرداخت چنین ارقامی - که از عهده اغلب تهیهکنندگان خارج است - به سمت تولیدات تلویزیونی و سینمایی با پشتوانه دولتی نیز تسری پیدا کند. همانطور که اواخر سال گذشته، همین ماجرای درخواست دستمزد بالا، تا مدتی بدل به یکی از عوامل اصلی به تعویق افتادن تولید سریال ویدیویی «قلب یخی» (محمدحسین لطیفی) نیز شد.
اجرایی شدن دستمزد میلیاردی به گلزار و نمایش آثاری که او با این بودجه در آنها حضور پیدا کرده در آینده نزدیک قطعاً راه را بر نقدهای موشکافانه و حرفهایتر از این جریان باز خواهد کرد. نقدهایی که با آسیبشناسیهای جدی، پاسخ مخالفان را به روشنی خواهد داد و عزم موافقان را در ادامه مسیری که پیش گرفتهاند، مصممتر خواهد کرد. جریانی که در صورت استمرار، بیش از همه، چند بازیگر معدود ستاره را از رهگذر خود، به ثروتهای کلان خواهد رساند.
البته وزیر فناوری بریتانیا میگوید برای ممنوعیت حضور افراد زیر 16 سال در شبکههای اجتماعی نیاز به شواهد علمی بیشتری است.
قدیمی ترین تقویم جهان در یک معبد ۱۳ هزار ساله در ترکیه کشف شد. این کشف نشاندهنده سطح اطلاعات بالای انسانهای اولیه از علوم نجوم خواهد بود.
اولین باستان شناس تاریخ، یکی از پادشاهان بزرگ بابلی به نام نابونیدوس بوده که علاقه زیاد او به کاوش منجربه اولین حفاریها و تحقیقات شده است.
باستانشناسان با گزارش یک مرد محلی و خیلی اتفاقی، یک تمدن ٧ هزار ساله را در نقاط دور افتاده صربستان متعلق به عصر نوسنگی کشف کردند.
در حالی که چند روز تا ایجاد محدودیتهای جدید برای سوختگیری در پمپ بنزینها زمان داریم، ثبت درخواست کارت سوخت با اختلال مواجه شده است.
اپل و نتفلیکس بودجهی سنگینی به فیلمهای جدیدشان اختصاص دادند اما در مراسم اسکار ۲۰۲۴ عملکرد ناامیدکنندهای داشتند.
رییس پلیس فتا تهران: بر اساس قانون خرید، فروش و آموزش ساخت مواد محترقه و منفجره در فضای مجازی ممنوع است و پلیس با افراد متخلف قاطعانه برخورد میکند.
طبق مصوبه مجلس، ارائهدهندگان خدمات حمل و نقل بار و مسافر که از طریق سکوهای مجازی به فعالیت مشغول بوده و بیمه بازنشستگی ندارند، مجاز به بیمه کردن خود نزد سازمان تأمین اجتماعی هستند.
با تصویب مجلس، احراز هویت اشخاصی که امضای آنها برای دریافت تمامی خدمات ثبتی لازم است، منوط به اخذ گواهی امضای الکترونیکی میشود.
معاون مرکز ملی فضای مجازی میگوید این مرکز طرحی برای ضابطهمند کردن حضور و فعالیت مسئولان و دستگاههای اجرایی در رسانههای اجتماعی تدوین کرده است.