خانم وزیر شما هم...؟!

تابناک:در حالی كه در هفته گذشته، افكار عمومی ایرانیان، تحت تأثیر رها كردن دو بیمار از سوی عوامل یكی از بیمارستان های تهران در گوشه ای از شهر قرار گرفت و همگان را اندوهگین کرد، پس از گذشت نزدیك به یك هفته، دکتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت، به طور كل وقوع چنین رویدادی را در تهران انكار کرده و اعلام نمود که حتی به دنبال شكایت هم هست!

اظهارنظر خانم وزیر، در حالی است كه پیش از این، معاون وزیر بهداشت این موضوع را تأیید كرده و حتی از بركناری رئیس بیمارستان امام خمینی(ره) به دلیل چنین رفتاری، خبر داده بود.

بنابراین گزارش، هفته گذشته، خبرگزاری ها گفته بودند، پس از مقصر شناخته شدن شش کارمند رده پایین بیمارستان امام خمینی، دکتر حسن ابوالقاسم گرجی، مدیر مجتمع بیمارستانی امام خمینی شده است.

همچنین دكتر حسن امامی رضوی، معاون درمان وزیر بهداشت با تأیید این خبر گفته بود که قرار بوده تغییراتی در مدیریت بیمارستان امام داشته باشیم، ولی موضوع بیماران رها شده در بیابان، باعث تسریع در این تغییر شد.

از سویی، هرچند پس از آن بركناری دكتر فتحی، تكذیب شد، به دنبال آن، بركناری مدیر داخلی بیمارستان به دلیل رها شدن دو بیمار این بیمارستان تأیید شد.

بنابراین، هم اینك باید از وزیر بهداشت پرسید، چه شده است كه ایشان پس از گذشت یك هفته و پس از تأیید مقامات وزارت بهداشت و منابع بیمارستانی و همچنین انتشار فیلم و مصاحبه هایی از رها شدن بیماران، به فكر انكار اصل این قضیه افتاده است؟!

آیا معاونان وی به اشتباه و با شتاب آن خبر را تأیید كرده و حتی تغییراتی را به دلیل چنین رفتاری در بیمارستام امام انجام داده اند؟!

اگر چنین است كه این خود گناهی نابخشودنی تر است كه معاونان یك وزارتخانه، خبری را تأیید می كنند كه وجود نداشته یا تغییراتی را در بیمارستان ها به خاطر گناه نكرده انجام می دهند و یا با انجام مصاحبه هایی درباره اتفاقی كه نیفتاده، حیثیت دستگاه سلامت كشور را زیر سوال می برند؛ این كه صد البته اگر كوتاهی بیشتری از رها كردن بیماران نباشد، قصور كم تری نیست!

گفتنی است، انكار این ماجرا از سوی وزیر بهداشت، آنقدر شگفت انگیز است كه جای پرسش های بی شماری را در میان افكار عمومی ایجاد كند، به ویژه که شناخت مردم و اصحاب رسانه از شخصیت متین، دلسوز، کارآمد و متخصص خانم وحید دستجردی، امری است که کمتر کسی منکر آن است و به همین دلیل، چنین واکنشی به هیچ وجه درخور ایشان نبوده و معلوم نیست، این ادبیات ـ برخی درصدد زیر سوال بردن مسئولین حوزه سلامت هستند و ما شکایت می کنیم که البته رفتار عادی برخی دولتی هاست ـ چگونه از سوی ایشان تکرار شده است؟

افزون بر این که با این انكار، نه تنها اصل قضیه از بین نمی رود، بلكه نقایص مدیریتی خانم وزیر بیش از پیش نمایان می شود، در حالی که حتی یک عذرخواهی خشک و خالی هم در این وانفسا می توانست تا اندازه ای افکار عمومی را آرام و امیدوار به رفع معضل کند.

به هر روی، در اوضاع کنونی باید به این نکته توجه داشت که رفتار صادقانه با مردم از اصول اولیه مدیریت است. امروز دیگر آن زمان نیست كه یك رخداد، نه در تهران بلکه در هر جای دیگری دفن شود و به گوش هیچ كس نرسد. امروز، روزی است كه عملكردها به شدت زیر نظر است و مقامات بیش از آنكه مقام باشند، باید مسئول ـ محل سوال ـ باشند.

در پایان باید از وزیر محترم پرسید؛ خانم وزیر، با انكار این مسأله از سوی شما، آیا افكار عمومی قانع شدند؟ آیا چنین رخدادهایی دیگر تكرار نمی شود؟ آیا بیماران كم بضاعت خاطرشان جمع تر و خیالشان راحت تر شد؟ آیا مسئولانی كه كوتاهی كردند، متنبه شدند؟ خانم وزیر، انكار این قضیه چه كمكی به شما و مردم می كند؛ هیچ اندیشیده اید...؟!