پاسخ مراجع تقلید درباره اظهار عشق قبل از ازدواج

روابط میان دختر و پسر برای ازدواج ظرافت هایی دارد و جوان باید به آن توجه داشته باشد.

یکی از این ظرافت ها شناخت زوجین به هنگام ازدواج از یکدیگر و خانواده های همدیگر است. در ازدواج های سنتی دختر و پسر در جلسات آشنایی با حضور بزرگسالان به طرح خواسته، علایق، ویژگی های شخصیتی و انتظاراتشان از طرف مقابل می پردازند، اما در ازدواج های امروزی با کمرنگ شدن نقش خانواده ها جوانان برای شناخت بیشتر از همدیگر، مدتی قبل از ازدواج را با هم در ارتباط هستند و متأسفانه این روابط گاهی منجر به ایجاد علاقه دختر و پسر نسبت به یکدیگر می شود.

نیازهای عاطفی در انسان یکی از نیازهای اساسی و مؤثر بر تصمیمات هر فردی است و این اظهار محبت و عواطف به جنس مخالف، می تواند پیامدهایی را به دنبال داشته باشد؛

1- زیاده طلبی؛ اظهار محبت به جنس مخالف از جمله مواردی است که با یک سلام و احوال پرسی ساده و مختصر و یا به انگیزه اهداف آموزش و غیره شروع می شود، ولی به تدریج نوع رابطه و گفت‌وگو تغییر یافته و به میزان و کمیت آن نیز افزوده می شود و تا آنجا پیش می رود که فرد تمام انرژی عاطفی خود را می خواهد در همین گفت‌وگو ها و ارتباط هزینه کند و هرگز به همان حداقلی که در روزهای اول داشته، اکتفا نمی کند و رهایی از آن مستلزم هزینه کردن تمام انرژی روانی و جسمانی فرد و قرار گرفتن در بن بست شدید است.

2- وابستگی؛ با شکل‌گیری روابط عاطفی بین دختر و پسر و افزایش تدریجی آن، زمینه وابستگی آنها به یکدیگر و تشدید آن فراهم می شود و این وابستگی آفت بزرگی برای تمرکز حواس است.

همچنین وابستگی مانع گزینش صحیح و دقیق برای شریک آینده زندگی می شود و از آنجا که شخص، به فردی خاص وابسته شده، تمام نیکی ها، خوبی ها، زیبایی ها و ... را در فرد مورد علاقه خود می بیند و دیگر توان مشاهده عیوب احتمالی او را ندارد. از طرف دیگر اظهار محبت و دوستی موجب می شود تا پس از مدتی، امکان جدایی از یکدیگر از نظر روانی بسیار سخت و مشکل آفرین باشد.

3- احساس گناه؛ اظهار محبت و دوستی از رفتارهایی است که جامعه دینی و ارزشی آن را نمی پسندد. اغلب افرادی که چنین روشی را در پیش می گیرند، طولی نمی کشد که به خود می آیند و به گذشته خود می اندیشند. رفتارهای خود را با ملاک ها و معیارهای اخلاقی و شرعی مقایسه کرده و آنها را محک می زنند و پشیمان می شوند و اگر نتوانند به درستی از این فضای عاطفی خارج شوند، احساس گناه می کنند و این احساس گناه، منشأ بسیاری از ناگواری های روحی و روانی می شود و از بین بردن این احساس گناه با هزینه هایی انجام می گیرد.(1)

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا، حکم فقهی این مسأله را از مراجع عظام تقلید سؤال شده که می توانید پاسخ آن را مشاهده کنید.

اظهار عشق و محبت بین دختر و پسر به منظور ازدواج، قبل از محرم شدن چه حکمی دارد؟

رهبر فرزانه انقلاب، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی): به هر حال تا زمانيكه عقد صحيح شرعى خوانده نشده، نسبت به يكديگر نامحرم هستند و هرگونه ارتباطى كه خارج از ضوابط و احكام شرعى باشد و يا مفسده‌اى بر آن مترتب شود، جايز نيست و مجرد بنای ازدواج مجوز نمی‌شود.

حضرت آیت الله سیستانی: جايز نيست

حضرت آیت الله وحید خراسانی: در فرض سؤال جایز نیست.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: جایز نیست. والله العالم.

حضرت آيت الله مکارم شيرازی: در مورد گفتگو و مراودت دختر و پسر، در صورتى که به قصد ازدواج باشد به مقدارى که جهت ازدواج لازم است اشکالى ندارد؛ البته با رعایت شرایط و ضوابط شرعى، و توجه داشته باشید عشقی که آمیخته به گناه نشود و مقدمه ی ازدواج باشد مانعی ندارد.

همچنین دو تن از مجتهدین و استادان حوزه علیمه این چنین پاسخ داده اند:

آیت الله علوی گرگانی: اینگونه مسائل اگر همراه با دوستی و رفاقت یا موجب تحریک شهوت نباشد، حرمت ندارد گرچه ترک آن بهتر است.

آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی: دیدن پسر و دختر همدیگر را قبل از عقد و صحبت کردن جهت اطلاع از شکل وشمایل و افکار و اعتقادات همدیگر به مقدار ضرورت اشکال ندارد ولی اظهار عشق و محبت اگر موجب ریبه شود اشکال دارد.

(1) پرسش و پاسخ های دانشجویی (روابط دختر و پسر)، محمد رضا احمدی