محرومیت «آمنه» از دیه دو چشم

«آمنه» در پی اعلام گذشت از قصاص چشمان مجید، برای همیشه از گرفتن دیه دو چشم خود محروم شد و این در حالی است که این دختر جوان ادعا می‌کند ندانسته اقدام به امضای رضایت‌نامه کرده است.

محمدهادی نجفی ـ وکیل مدافع آمنه ـ در این زمینه اظهار کرد: زمانی که پرونده برای رسیدگی به جنبه عمومی جرم در دادگاه کیفری استان تهران مطرح بوده، رییس شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران با درایت خاص خود متوجه شد که رضایت آمنه در زمان اجرای حکم، یک رضایت مشروط بوده و کماکان وی این حق را دارد که قصاص را انجام دهد.

وی ادامه داد: به همین دلیل پرونده را به اجرای احکام دادسرای جنایی برگرداند که تکلیف این رضایت مشخص شود. اگر قرار است مبلغی پرداخت شود، دادسرا تکلیف را روشن کند و رضایت قطعی و منجز را برای دادگاه کیفری بفرستد؛ در غیر این صورت کماکان خانم بهرامی این حق را دارد که از قصاص استفاده کند.

وکیل آمنه بهرامی افزود: دادسرای جنایی برای تعیین تکلیف این موضوع از خانم بهرامی دعوت کرد که البته آن زمان بنده اعلام وکالت نکرده بودم و ایشان وکیلی نداشتند. این باعث شد حسب اطلاع رضایت‌نامه‌ای توسط آمنه بهرامی تنظیم شود که این رضایت‌نامه منجر به این شد که حتی ایشان نتوانند دیه چشمانشان را بگیرند. یعنی رضایت خانم بهرامی به این صورت است که حتی من از دیه چشمانم هم می‌گذرم.

نجفی اظهار کرد: خانم بهرامی در گفت‌و‌گویی که با من داشتند، گفتند که به ایشان در دادسرای جنایی گفته‌اند که دادگاه کیفری استان تهران به این مطلب اشاره داشته که شما نمی‌توانید دیه بگیرید.

وی یادآور شد: در مراجعه‌ای که به دادسرای جنایی داشتیم، متاسفانه مشخص شد که موکلم از سر بی‌اطلاعی حقوقی رضایت‌نامه را امضا کرده و منجر به این شده که از حقوق خود در خصوص دیه چشمانشان صرف نظر کنند. این در حالی است که در جلسه قبل دادگاه کیفری استان تهران، هم متهم (مجید) و هم وکیلش صراحتا اظهار کرده بودند که حاضر به پرداخت دیه چشمان آمنه بهرامی هستند ولی متاسفانه این رضایت‌نامه باعث شد که این حق از موکلم ساقط شود.

وکیل مدافع آمنه خاطرنشان کرد: دیروز مطلع شدیم که دادگاه برای رسیدگی به جنبه عمومی جرم برگزار شده است. ظاهرا دادگاه کیفری استان تهران زمانی که رضایت‌نامه واصله از دادسرای جنایی را مشاهده کرده، بر این امر واقف شده که خانم بهرامی رضایت قطعی داده‌اند؛ لذا وارد رسیدگی به جنبه عمومی جرم شده‌اند.

نجفی تاکید کرد: با توجه به شدت جرم و مسایل اجتماعی و حاشیه‌ای که این موضوع دارد و خواهد داشت، قضات دادگاه کیفری استان تهران با درایت و دقت نظری که داشتند مجازات متناسب را برای مجید که 10 سال حبس و 5 سال تبعید بود، در نظر گرفتند.

وی گفت: تا زمانی که متهم دیه صورت و اعضای بدن آمنه را پرداخت نکند، گر چه 10 سال حبس را هم بگذراند با اعمال ماده 696 قانون مجازات اسلامی کماکان در زندان باقی خواهد ماند.

وکیل آمنه بهرامی یادآور شد: حضور بنده و خانم بهرامی در دادگاه کیفری استان تهران برای این بود که می‌خواستیم شرایط رضایت را بازگو کنیم؛ گرچه حضور ما تاثیری در این مساله نداشت زیرا رای صادر شده بود و دادگاه کیفری استان تهران نیز به موجب رضایت‌نامه دریافتی از رسیدگی به جنبه خصوصی جرم فارغ شده بود.

نجفی در پایان اظهار کرد: پرونده در مرحله اجراست اما بحث گرفتن دیه چشمان آمنه بهرامی منتفی اما دیه سایر اعضا به قوت خود باقی است.

«آمنه» درباره نحوه اعلام رضایت خود گفت: زمانی که چشمان مجید را بخشیدم، گفتم که بدون قید و شرط از قصاص گذشتم. گرچه قبلا اعلام کرده بودم که دو میلیون یورو می گیرم و از قصاص می‌گذرم. منظورم از بدون قید و شرط این بود که دو میلیون یورو را نمی‌خواهم.

وی یادآور شد: در آن زمان به مسئولان دادسرای جنایی و قاضی اجرای احکام گفتم که دیه چشم، دست و صورتم را به طور کامل می‌خواهم. من دیه‌ای را که می‌گویند دیه یک زن است، نمی‌خواستم بلکه دیه کامل را می‌خواهم. در آن زمان به من قول مساعد دادند و تایید کردند. مجید هم اعلام کرده بود که حاضر به پرداخت دیه است اما مسئولان دادسرا از مجید امضا نگرفتند و فقط از من امضا گرفتند.

آمنه ادعا کرد: متاسفانه به دلیل اینکه در آن زمان وکیل نداشتم و نمی‌دانستم، به من دروغ گفتند. من هم ندانسته با اعتمادی که به مسئولان دادسرای جنایی داشتم رضایت‌نامه را امضا کردم.

وی در پایان از نورالله عزیزمحمدی ـ رییس شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران ـ به‌واسطه رسیدگی عادلانه به پرونده‌اش تشکر کرد.