OLED به زبان ساده؛ قسمت اول: آشنایی و مقایسه با سایر تکنولوژی ها

در این مجموعه پس از آشنایی با ویژگی هایی در مورد تلویزیون های OLED، به بررسی و مقایسه آن با سایر تکنولوژی ها خواهیم پرداخت.

تلویزیون‌های اولد (OLED) در سال‌های اخیر بسیار مقرون‌ به‌صرفه شده‌اند. در سال ۲۰۱۳، تلویزیون‌های ۵۵ اینچ OLED حدود ۹ هزار دلار قیمت داشتند و این در حالی است که اکنون در اوایل سال ۲۰۱۷، با گذشت حدود تنها ۳ سال، قیمت تلویزیون‌های OLED به ۱۸۰۰ دلار رسیده است. علاوه بر کاهش چشمگیر قیمت، تلویزیون‌های OLED که ظرف یک سال گذشته معرفی شده‌اند، از دو مزیت بزرگ دیگر نیز برخوردارند: تمامی آن‌ها HDR و 4K هستند. (در ادامه به‌تفصیل درباره‌ی HDR و 4K توضیح خواهیم داد.)

 تا چندی پیش LG تنها تولیدکننده‌ی تلویزیون‌های OLED در دنیا بود؛ اما در نمایشگاه CES 2017 این روند تغییر کرد. حالا دیگر سونی و پاناسونیک نیز به جمع تولیدکنندگان تلویزیون‌های OLED پیوسته‌اند.

قبل از اینکه به معرفی تکنولوژی OLED و آشنایی با مزایا و معایب تلویزیون‌های بهره‌مند از این تکنولوژی بپردازیم، بهتر است ابتدا با رقبای این تکنولوژی آشنا شویم.

چرا نمی‌توان مزایای تکنولوژی OLED را به‌راحتی به تصویر کشید؟ (کلک تبلیغاتی!)

در دنیای فناوری، هرگاه تکنولوژی جدیدی از راه می‌رسد، رسانه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌ها سعی می‌کنند در قالب تصویر و ویدئو، برتری‌های فناوری جدید را به مخاطب نشان بدهند. طنز روزگار اینجا است که مزایا و برتری‌های تکنولوژی‌های مرتبط با «نمایشگر» را نمی‌توان به‌راحتی به «نمایش» گذاشت.

تصاویری مانند تصویر بالا، در واقع حقه‌های تبلیغاتی هستند. تفاوت HDR را نمی‌توان از طریق بستر غیر HDR به نمایش گذاشت.

برای مثال، قابلیت HDR را در نظر بگیرید. به زبان ساده، استاندارد HDR با نمایش بیش از یک میلیارد رنگ (مقایسه کنید با ۱۶ میلیون رنگ نمایشگرها و تلویزیون‌های معمولی)، طیف وسیع‌تری از جزئیات را روی نمایشگر نشان می‌دهد و به افزایش کنتراست نیز کمک می‌کند. اگر بعد از خواندن جمله‌ی قبل به‌ هیجان ‌آمده‌اید و سعی دارید با جستجوی تصاویر و ویدئوهای HDR در اینترنت، تفاوت ۹۰۰ میلیون رنگی را با چشمان خودتان ببینید، از همین حالا بدانید که تلاشتان بی‌نتیجه است.

 ایراد کار اینجا است که مزایای تکنولوژی HDR را نمی‌توان از طریق بستر غیر HDR به نمایش گذاشت. نمایشگری که شما همین حالا در حال خواندن این متن در آن هستید، به احتمال بسیار زیاد HDR نیست و تنها توانایی نمایش ۱۶ میلیون رنگ دارد. برای همین نمی‌توانید مزایای نمایشگرهای HDR را با استفاده از آن ببینید. درست مثل اینکه بخواهیم مزایای تلویزیون رنگی را از طریق تلویزیون سیاه و سفید به نمایش بگذاریم!

برای درک تأثیر تفاوتی که HDR ایجاد می‌کند، تنها یک راه وجود دارد: دیدن یک نمایشگر HDR از نزدیک!

اوضاع برای تکنولوژی OLED نیز به همین ترتیب است. هر چقدر که درباره‌ی آن نوشته یا نمودار و تصویر و ویدئو ساخته شود، باز هم نمی‌توان ویژگی‌های آن را از طریق «بستر غیر اولد» به‌خوبی به مخاطب نشان داد. با این حال، در این مطلب با توضیح کامل ابعاد فنی و تشریح جزئیات این تکنولوژی، سعی می‌کنیم تصویر درستی از ویژگی‌های تکنولوژی OLED در ذهن مخاطب ایجاد کنیم.

یک اشتباه رایج

قبل از ادامه اشاره به یک نکته‌ی مهم ضروری است: چیزی به اسم تلویزیون LED وجود خارجی ندارد. عبارت تلویزیون LED تنها یک عبارت تبلیغاتی گمراه‌کننده است که توسط سازندگان بزرگ تلویزیون برای بازاریابی بهتر محصولاتشان استفاده می‌شود. 

تمامی تلویزیون‌های LED موجود در بازار (از جمله LED منزل خود شما) در واقع تلویزیون‌های LCD هستند. عبارت LED جلوی نام تلویزیون‌ها، به طرز فریبکارانه‌ای مخفف عبارت طولانی‌تر «LED-backlit LCD» به معنای «LCD روشن‌شده توسط نور پس‌زمینه‌ی LED» است.

تکنیک چرخش کریستال‌های مایع مزایای بسیار زیادی با خود به همراه می‌آورد (از جمله قیمت پایین، ضخامت کم و استفاده از مواد سبک)، اما صفحات LCD نقاط ضعفی هم دارند که بزرگ‌ترین آن‌ها عدم توانایی نمایش رنگ سیاه است. حتی وقتی که تمامی کریستال‌ها برای جلوگیری از عبور نور می‌چرخند، باز هم مقداری از نور پس‌زمینه از آن‌ها عبور می‌کند. جالب اینجا است که حتی پروژکتورها و تلویزیون‌های قدیمی CRT هم چنین مشکلی - که به نشت نور (light bleed) معروف است - ندارند و این عیب تنها مختص تلویزیون‌های LCD است.

همچنین به دلیل ویژگی‌های فنی، به‌راحتی می‌توان تلویزیون‌های پلاسما را در ابعاد غول‌آسا تولید کرد. (تصویر بالا مربوط به تلویزیون پلاسمای ۱۵۲ اینچی TH-152UX1 پاناسونیک است.) مزایای تلویزیون‌های پلاسما به همین‌جا ختم نمی‌شود. شاید برایتان عجیب باشد که بدانید بعضی خوره‌های فیلم و مسابقات ورزشی هنوز هم تلویزیون پلاسمای قدیمی خود را به تلویزیون‌های LCD جدید ترجیح می‌دهند؛ اما دلیل این کار چیست؟

همچنین به دلیل ویژگی‌های فنی، به‌راحتی می‌توان تلویزیون‌های پلاسما را در ابعاد غول‌آسا تولید کرد. (تصویر بالا مربوط به تلویزیون پلاسمای ۱۵۲ اینچی TH-152UX1 پاناسونیک است.) مزایای تلویزیون‌های پلاسما به همین‌جا ختم نمی‌شود. شاید برایتان عجیب باشد که بدانید بعضی خوره‌های فیلم و مسابقات ورزشی هنوز هم تلویزیون پلاسمای قدیمی خود را به تلویزیون‌های LCD جدید ترجیح می‌دهند؛ اما دلیل این کار چیست؟

اما با توجه به این همه مزیت (روشنایی خیره‌کننده، کنتراست بالا، نرخ به‌روزرسانی باورنکردنی و توانایی تولید در ابعاد غول‌آسا)، چرا دیگر خبری از تلویزیون‌های پلاسما در بازار نیست؟ حقیقت این است که تکنولوژی پلاسما معایب خود را نیز دارد. بزرگ‌ترین این معایب عبارتند از ضخامت زیاد، وزن بالا، مصرف زیاد انرژی، عدم پشتیبانی از رزولوشن‌های بالاتر از 1080p و «اثر سوختگی».

این مطلب ادامه دارد....