قریب؛ رئیس آینده فدراسیون فوتبال؟

هفته قبل بود که وزیر ورزش محمد قریب را به دفتر خود دعوت کرد و از او خواست در فدراسیون فوتبال به او کمک کند. نتیجه این جلسه کوتاه این بود که قریب گفت هر کاری از دستم بربیاید انجام خواهم داد. حقیقت این بود که او فکر می‌کرد وزیر برای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال روی او دست گذاشته؛ اما او خیلی دیر متوجه شد ماجرا از چه قرار است.

ابتدای ساعت اداری دیروز بود که او را دوباره به دفتر وزیر دعوت کردند. او به دیدار عباسی رفت. ابتدای این جلسه بود که قریب متوجه شد او را برای ریاست فدراسیون در نظر گرفته‌اند. وقتی مخالفت خود را ابراز کرد به او گفته شد دیگر دلیلی برای مخالفت وجود ندارد. شما از لیستی انتخاب شدی که 13 نفر در آن حضور داشتند و در دو مرحله غربال شده.

این آغاز جلسه‌ای بود که 5 ساعت طول کشید و ساعت 15 دیروز به پایان رسید. در پایان این جلسه دیگر قریب قانع شده بود که راهی ندارد جز اینکه به فدراسیون فوتبال برود و فرم شرکت در انتخابات را دریافت کند. او به فدراسیون فوتبال رفت و فرم را گرفت تا امروز به صورت رسمی برای شرکت در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال ثبت نام کند.

او برای شرکت در انتخابات تحت فشار قرار گرفت؛ اما کاش برای چیدن مدیرانش در فدراسیون فوتبال تحت فشار قرار نگیرد و مردانی را به فدراسیون ببرد که به کار فدراسیون بخورند. از درون وزارتخانه نام‌هایی به گوش می‌رسد که کمی عجیب به نظر می‌رسند. شاید وزارت ورزشی‌ها با این باور که قریب پیش از این، مدیر آبی بوده، می‌خواهند به زور، نام‌هایی قرمز را در کنار این مدیرن بنشانند؛ اما بپذیرند که هیچ فردی در مدیریت کلان کشور، قرمز و آبی ندارد و منافع کشور را به همه چیز ترجیح می‌دهد. ضمن آنکه مدیران فدراسیون باید افرادی متخصص در امر مدیریت فوتبالی باشند.

درحالی که گزینه هایی مثل سعیدلو ، هاشمی و ساور برای نشستن روی صندلی کفاشیان لحظه شماری می کردند و گزینه هایی چون مصطفی آجورلو هم منتظر چراغ سبز بودند تا کاندیدا شوند به ناگاه نام قریب از میان همه این اسامی در آمد. قریب که سال ها دور از فوتبال نشسته بود ، دو حامی شاخص داشت. زری بافان از نزدیکان به شخص رئیس جمهور و البته شخص معاون اول رئیس جمهور . قریب که سال ها به همراه ایروانی و آقامحمدی از دوستان نزدیک با رحیمی بودند ، اینگونه به عنوان مدیری با سابقه مشخص در صدر لیست نامزدهای دولتی برای فوتبال قرار گرفت. نکته اما جایی بود که وزارت ورزش برای چینش اعضای اداره کننده فدراسیون به دنبال تیم چیدن برای رئیس پیشنهادی رفت. قریب پیشینه استقلالی دارد و زادمهر یک پرسپولیسی است که به نامزد ریاست پیشنهاد شده تا فدراسیون متهم به استقلالی بودن نشود. اگرچه زادمهر سابقه ای در مدیریت فوتبال ندارد. او که دندانپزشک است و گهگاهی تنها سرپرست تیم های مختلف بوده حالا می خواهد مرد دوم اجرایی فوتبال شود. ان هم خیلی اتفاقی. نکته دیگر پست کلیدی ریاست کمیته مسابقات است که از عزیز محمدی گرفته می شود تا به مدیری مازندرانی داده شود که اگرچه سال ها مدیر تربیت بدنی بوده در استان های مازندران ، اصفهان و البرز بوده است اما هیچ گاه سابقه ای فوتبالی نداشته است. آن هم برای گرداندن چرخ مهم فوتبال کشور . این بزرگترین علامت سئوال پیش روی فوتبال کشور است . اینکه آیا قرار است دخالت های دولتی در مجمع هم ادامه داشته باشد؟ آیا رقابت میان قریب و کفاشیان یک رقابت آزاد خواهد بود که هیات ها از میان گزینه فعلی و گزینه دولتی دست به انتخاب می زنند ؟