شاكي پرونده به خبرنگار ما گفت: بعد از گرفتن رأي، شوكه شدم و به رأي دادگاه اعتراض كردم چراكه انتظار داشتم متهم با حكم سنگيني مواجه شود.
در اين پرونده مجري سرشناس كه با قيد وثيقه آزاد است، متهم است به زناي به عنف با شرايط احصان با اين توضيح كه دختر جوان اظهار ميدارد: در مراسم روز عرفه سال ۸۸ متهم به عنوان مجري در برنامهاي در خصوص مراسم دعاي عرفه در سرزمين وحي حاضر بود. من هم با تلفن همراه مادرم با وي تماس گرفتم و صحبت كردم و گفتم حين مراسم دعا، نام مرا در خاك عرفات بنويسد و بعد هم از طريق پيامك اسم خود را فرستادم. پس از دو روز متهم به من پيامك داد. بعد از آن، تماسهاي مكرري با هم داشتيم تا اينكه متهم از من تقاضا نمود در هنگام آمدنش به ايران براي استقبال از وي به فرودگاه بروم. من هم قبول كردم به ديدن وي بروم. وقتي به فرودگاه رفتم، كسي جز من در فرودگاه به ديدن او نيامده بود. من تصور كردم كه وي مجرد ميباشد.
بعد هم او را با خودروي شخصيام به خانهاش رساندم. سه روز بعد متهم به من پيامك داد و گفت براي اجراي يادوارهاي در جزيره كيش به آنجا ميرود و گفت براي من هم بليت هواپيمايي به اسم خواهرزادهاش رزرو كرده است و مرا به آن برنامه دعوت كرد كه من قبول كردم و همراه هم به كيش رفتيم. در آنجا متوجه شدم جشنوارهاي وجود ندارد. تا ساعت ۱۲ شب دنبال مكاني براي استراحت گشتيم تا اينكه متهم ويلايي كرايه كرد و براي سكونت به آنجا رفتيم. خانه فقط يك اتاق خواب داشت و قرار شد من در اتاق خواب و متهم در قسمت پذيرايي استراحت كند ولي او به وعدهاش عمل نكرد و نيمه شب به اتاق من آمد و با من رابطه برقرار كرد.
شاكي در جلسه دادگاه در تاريخ ۲۲ آذر ماه به هيئت قضات گفت: زماني كه در كيش بوديم، متهم داخل اتاق من شد و دستهاي مرا گرفت. من مقاومت كردم و او با زور به من تعرض كرد. در اين مدت كه با او در كيش بودم، تلفن او مدام زنگ ميخورد و او ناراحت بود. به من گفت بدهكار است و چكي دارد كه بايد حتماً پرداخت شود. مرا متقاعد كرد كه ۱۰۰ ميليون تومان برايش وام بگيرم و به من قول ازدواج داد. بهانه ميكرد كه چنانچه بدهياش را نپردازد، ازدواج با من سر نميگيرد.
شاكي ادامه داد: مدام وعده ازدواج ميداد. پس از دو هفته از سفر كيش به اصفهان سفر كرديم و در هتل شيخ بهايي وي با من رابطه جنسي برقرار كرد. وي براي تهيه بليت و رزرو هتل از شناسنامه همسرش استفاده كرده بود و مسئولان هتل از ماجرا خبر دارند. متهم در تهران و در محل كارش چند بار با من رابطه برقرار كرد و براي دريافت وام، دو يا سه بار به همراه وي به مشهد رفتم. با توجه به گواهي پزشكي قانوني كه ارائه دادهام، از او شكايت دارم.
اما متهم در دفاع از خود گفت: من اتهام خودم را قبول ندارم و با وي رابطه برقرار نكرده ام. در ايام حج به عنوان گزارشگر به سرزمين وحي رفتم. شاكي در آن ايام با من تماس گرفت و تقاضا كرد كه برايش دعا كنم. از همانجا با او آشنا شدم و هنگامي كه به تهران آمدم، وي در فرودگاه به استقبالم آمد و عكس خودش را از طريق بلوتوث به تلفن همراهم ارسال كرد. بعد هم با او دوست شدم و از طريق تماس تلفني و ارسال پيامك با وي ارتباط برقرار كردم. شاكي براي من وام قرضالحسنه فراهم كرد كه من براي گرفتن وام به همراه همسر و فرزندانم به خانه وي رفتيم و ارتباط من با وي تا زمان تسويه وام ادامه داشت و بعد از مدتي چون دوستي خودم را با وي ادامه ندادم، وي از من به اتهام فريب و اغفال در ازدواج شكايت كرد.
در رأي دادگاه آمده است: هر چند به لحاظ اظهارات شاكي و محتويات پرونده وقوع نزديكي بين طرفين از طريق علم متعارف براي دادگاه محرز ميباشد، با توجه به اظهارات متناقض شاكي، حكم به برائت متهم از زناي به عنف با شرايط احصان صادر ميشود. در خصوص اتهام ديگر وي دائر به برقرار كردن رابطه نامشروع با شاكي با توجه به محتويات پرونده، سفر متهم با شاكي به كيش محرز شده است بزهكاري او محرز و متهم را به ۸۰ ضربه شلاق محكوم ميكند.