خشونت کلامی؛ پدیده ای که همه جا دیده می شود

خشونت‌های جسمی و فیزیکی که منجر به زخمی شدن یک فرد می‌شود در اکثر مواقع التیام پیدا می‌کند اما خشونت‌های کلامی عمق احساسات یک فرد را زخم می‌کند و در هیچ شرایطی بهبود پیدا نمی‌کند، گاهی کینه‌ای بزرگ را در دل می‌پروراند و هیچ وقت از ذهن پاک نمی‌شود. خشونت‌های کلامی قربانیان زیادی می‌گیرد و هرگز صدای فریاد قربانیان به گوش نمی‌رسد مگر آنکه به بزهکاری‌های اجتماعی منجر شود.

خشونت، خشونت می‌آفریند

دکتر امان‌الله قرایی‌مقدم با اشاره به اینکه خشونت در درون جامعه فرو رفته است، می‌گوید: در جامعه از مسئولان گرفته تا افراد معمولی در بیانشان خشونت وجود دارد. خشونت در درون جامعه زاده می‌شود. خشونت کلامی یکی از 4 نوع خشونتی (خشونت جسمی، جنسی، اقتصادی و کلامی) است که می‌تواند در یک جامعه ساری و همه‌گیر شود. بلند و تند صحبت کردن، توهین، گفتار بد، برچسب زدن، به روش غیراخلاقی چیزی را تحت‌تاثیر قرار دادن و... خشونت کلامی است.

او با بیان اینکه این روزها خشونت را در کجای جامعه مان نمی‌بینید؟ می‌افزاید: نمایندگان مجلس را ببینید که وقتی در صحن علنی مجلس حرف می‌زنند انگار دعوا دارند، راننده با مسافر، کارمند با مراجعه کننده به ادارات، سریال‌های تلویزیونی، فیلم‌های سینمایی، اخبار و... همه به نوعی اشاعه دهنده خشونت است. از کلام خشونت خشونت آفریده می‌شود.

به گفته این جامعه‌شناس یکی از علل خشونت به‌ویژه کلامی نبود شادی و نشاط در جامعه است و باعث می‌شود که جامعه به درون خود فرو رفته و پرخاشگری کند. وقتی موسیقی‌های آرام‌کننده و خنده وجود ندارد، همه صورت‌ها اخم دارد، ناخودآگاه خشونت زاییده می‌شود. توجه کرده‌اید که لباس متنوع و رنگی بین نوجوانان و جوانان وجود ندارد. اکثر لباس‌ها مشکی و یکجور است. در جامعه‌ای که از آن اندوه، یاس و ناامیدی می‌بارد خشونت‌های کلامی و رفتاری به سرعت پیشرفت می‌کند. در حال حاضر در ماه ربیع‌الاول به سر می‌بریم و باید شادی، موسیقی، خنده و... در سراسر کشور پخش شود اما شما شادی در جامعه می‌بینید؟ البته منظور من از موسیقی، سبک‌های رپ، آفریقایی، پانک و... نیست زیرا این نوع موسیقی‌ها خود خشونت‌‌آورند. متاسفانه جوانان در ماشین‌های خود این موسیقی‌ها را تا آخر زیاد می‌کنند که نه تنها آنها را آرام نمی‌کند بلکه باعث خشن شدن آنها می‌شود. از جامعه خشن و بددهن ناخودآگاه خشونت و بدهنی تولید می‌شود. در جامعه‌ای که نشاط نیست هیچ چیزی خوب نیست. جامعه‌شاد همه چیز اعم از بهره‌برداری اقتصادی، سیاسی، فرهنگی خوب می‌شود و آرامش روحی و روانی به وجود می‌آید و کلام‌ها شیرین و گفته‌ها لطیف می‌شود. اگر شادی در خشونت‌ها تاثیر نداشت، چرا دنیا این همه خرج می‌کند که کارناوال شادی راه بیندازد؟ شادی با اسلام هم مناسب است. ائمه در احادیث‌شان سفارش‌های بسیاری درمورد شادی کرده‌اند.

دکتر قرایی‌مقدم در ادامه با اشاره به آسیب‌های جدی که خشونت‌های کلامی در خانواده به وجود می‌آورد می‌گوید: برخوردهای نادرست و خشونت‌‌آمیز والدین با یکدیگر و حتی با فرزندانشان باعث از هم گسیختگی خانواده می‌گردد. خشونت‌های کلامی در خانواده یکی از عوامل مهم رفتار نابهنجار طلاق عاطفی، فرار دختران و پسران از خانه و... به حساب می‌آید.

او با اشاره به اظهارات مقام معظم رهبری درباره سبک زندگی در بجنورد می‌گوید: سبک زندگی که ایشان در نظر دارند، ابعاد متنوع، متعدد و گوناگونی دارد و یک وجهی نیست. از خرید لوازم و پوشش لباس و گسترش روابط معنوی درون خانه، آرایش، پوشش، پیروی از مد، جلوگیری از تجمل‌گرایی، خوردن و آشامیدن، نحوه بیان، تغییر طرز تفکر و ایرانی زندگی کردن تا حاکم شدن معنویات را دربرمی‌گیرد.اصولا در جامعه سرمایه‌داری که مادیات حاکم است و پول و همه چیز به پول ختم می‌شود معنویات کمرنگ می‌شود. ما به جامعه سرمایه‌داری پیش می‌رویم و به این جمع پیوسته‌ایم. ایران در طول تاریخ غیرسرمایه‌داری نبوده است. اصل 44 هم می‌خواهد کارخانه‌ها را به مردم بدهد. ایران چه زمانی مثل کره‌شمالی و کوبا بوده‌ است. در ایران هر چه بخواهیم می‌خریم یا می‌فروشیم. در سبک و شیوه زندگی که مقام معظم رهبری در نظر‌دارند، باید از تجمل‌گرایی، غرب‌زدگی، الگوبرداری دختران از هنرپیشه‌های غربی و پسرها خواننده‌های غربی دست برداشت و به‌جای آن محبت‌ها و معنویات را در درون خود تقویت کرد. وقتی زن و مردی از صبح تا شب برای تجملات می‌دوند، فرصت شنیدن و گفتن ندارند. وقتی از کسی سوالی بپرسی، با بی‌اعتنایی از کنار آن می‌گذرد یا ناخودآگاه به کسی بخوری حتما دعوایی به پا خواهد شد یا موتورسیکلت از پیاده می‌آید اعتراض می‌کنی فحش می‌دهد و... صحه‌ای بر مشکلات جامعه است. خرده حرف‌های جامعه ما بددهنی است. خشونت ارثی نیست. در حال حاضر سبک زندگی ما سبک زندگی پرخاشگرانه است.