دفاع تمام قد آنالیزور تیم ملی از کروش/ خانبان: از 5.5 کیلومتر رسیدیم به 11 کیلومتر، کسی این را دید؟

او در این باره می گوید:« کروش نسبت به فوتبال ایران شناخت کافی پیدا کرده، او ساختار و بازیکنان را می شناسد. البته تنها شناخت برای موفقیت کافی نیست و اکنون خیلی از مربیان هم می توانند مدعی شوند که فوتبال ایران را بطور دقیق می شناسند اما کروش با توجه به دانش و تجربه بین المللی قادر است به نحو احسن از این شناخت سود ببرد. از اظهار نظرهای ملی پوشان می تواند به راحتی درک کنید که کروش برای بازیکنانش مثل یک پدر دلسوز است و بازیکنان فرزندان او هستند. او یک معلم و یک روانشناس قوی و پدر دلسوز است و شخصیت فوق العاده ای دارد. شاید برایتان جالب باشد که بعد از بازی با بوسنی چه واکنشی داشت. در رختکن همه ناراحت بودند. کروش رو به من کرد و گفت هوا گرم و شرجی بود و بازیکنان تحت فشار بازی کردند و باید به اندازه کافی نوشیدنی میل کنند تا ریکاروی شوند. او در نقطه پایان هم به فکر بازیکنان بود و...»

مهرداد خانبان ادامه داد:« طی مدتی که با کروش بودم هیچ گاه ندیدم استراتژی که او در نظر می گیرد استراتژی اشتباهی بوده باشد. ایران ارزان ترین تیم جام بود و آرژانتین گران ترین تیم جام. دیدید که با استراتژی درست کروش، ایران سبک متفاوتی را در بازی با آرژانتین ارائه داد و در سایه دفاع اصولی صاحب 5 موقعیت مسلم گلزنی شد و اگر کمک داور به آرژانتین نبود چه بسا پیروز از میدان خارج می شدیم...کروش وقتی نیاز به بازیکنان را زودتر از موعد مقرر اعلام کرد برخی او را مربی غیر حرفه ای خواندند و صحبت از قانون فیفا کردند در حالی که قانون فیفا برای بازیکنانی است که 11 کیلومتر می دوند. بر اساس اعلام سازمان لیگ برتر میزان دوندگی بازیکنان در لیگ 5.5 کیلومتر بوده است. کروش علیرغم کوتاهی دو باشگاه در کمترین زمان ممکن این میزان دوندگی را به 10 تا 11 کلیومتر افزایش داد و قطعا این کار کوچکی نبود اما کمتر کسی به این مسئله پرداخت....

آنالیزور تیم ملی به آمار و ارقامی اشاره کرد که جای تامل دارد. او می گوید:« اگر از کنار تیم های بزرگ چون برزیل، آلمان، ایتالیا، انگلیس و... عبور کنیم تیم های آسیایی با تدارک فوق العاده به جام جهانی آمدند. ژاپن 12 لژیونر داشت که در تیم های اروپایی بازی می کردند. این تیم پیش از حضور در جام جهانی 17 بازی انجام داد که 10 دیدار از 17 بازی با تیم های حاضر در جام جهانی انجام شد. در ترکیب استرالیا 18 بازیکن لژیونر بودند که 14 تای آنها در اروپا بازی می کنند. این تیم در ماه های منتهی به جام جهانی 12 بازی تدارکاتی انجام داد که از این 12 تا بازی 7 تای آن با تیم های حاضر در جام جهانی انجام شد. مثل برزیل و فرانسه. کره جنوبی هم در ترکیب خود 16 لژیونر داشت که 10 تای آن در اروپا بازی می کنند. کره جنوبی هم 16 بازی برای رسیدن به آمادگی انجام داد که از بین این 16 تیم 11 تیم در جام جهانی 2014 حاضر بودند. تیمی مثل ساحل عاج 22 لژیونر اروپایی داشت. هندوراس هم 12 تا لژیونر داشت که 5 بازیکن از جمع این 12 بازیکن در تیم های اروپایی توپ می زنند. تیمی مثل نیجریه 19 بازیکن لژیونر داشت که هر 19 بازیکن در تیم های اروپایی توپ می زنند. بوسنی دیگر تیمی که ما با آن بازی کردیم 22 بازیکن لِژیونر داشت که تنها یک بازیکن در تیم های اروپایی توپ نمی زند و 21 بازیکن دیگر این تیم عضو باشگاه های اروپایی هستند. اما می رسیم به آمار ایران. در ترکیب تیم ملی 9 لژیونر حضور داشتند که از این جمع 6 بازیکن در تیم های اروپایی توپ می زدند که تیم های اروپایی بازیکنان ایرانی یا تیم های لیگ دویی بوده و یا در پایان فصل به لیگ 2 سقوط کرده است... سوال اینجاست آیا تیم ملی در مسیر حضور در جام جهانی فقط یک بازی با تیم حاضر در جام جهانی داشته است؟»

مهرداد خانبان در پایان گفت:« کروش فقط مربی داخل زمین نیست. کمپ و هتل محل اقامت تیم  ملی در برزیل بهترین بود. فاصله ما با فرودگاه کمتر از 30 ثانیه بود و با کمپ تمرینی هم فاصله ای نداشتیم. می خواهم به ساعت پروازها اشاره کنم که همه چیز به نحو احسن انجام شد آنهم با کمترین هزینه. حرف آخر، کار کردن با یک مربی بزرگ به سود ماست.