چرا کودکان در هر سنی دروغ میگویند؟

اگر شما هم کودکی دارید ممکن از باکمال تعجب دروغ گفتن کودکتان را دیده باشید. اغلب کودکان به خاطر ترس از مجازات و تنبیه به دروغ گویی روی می آورند.

اما گاهی دروغ گفتن کودکان نشانه خوبی است. وقتی کودکان پیش دبستانی دروغ می گویند نشانه بهره هوشی (IQ) بالا در آن ها است. دکتر “آنجلا کروسمن” استادیار روانشناسی در کالج جان جی در مورد این موضوع تحقیق کرده است. او دریافت مهارت دروغ گویی های کودکان که اغلب زاییده تخیلشان است بامهارت های اجتماعی نوجوانی مرتبط است. البته این بدان معنا نیست که نسبت به دروغ گویی کودکان بی تفاوت باشید و یا آن ها را تشویق به راست گویی و صداقت نکنید. ما در این متن قصد داریم به علل دروغ گویی و ارتباط آن با سن کودکان بپردازیم.

دروغ گویی در کودک نوپا:
روانشناسان اعتقاد دارند نحوه سؤال پرسیدن والدین از کودکان بسیاراهمیت دارد؛ مثلاً هنگامی که کودکتان گلدانی را شکسته است نگویید:”تو گلدان را شکستی؟” بلکه بگویید:” اا؟ نگاه کن، گلدان شکسته است.” اگر شما از همان اول به کودکتان اتهام وارد کنید او حالت تدافعی به خود گرفته و حتماً به شما دروغ خواهد گفت. کودکان نوپا اغلب خرابکاری های خود را انکار می کنند تا چیزی را که می خواهند برای خود به دست آوردند.

دروغ گویی در کودکان پیش دبستانی:
این کودکان در مورد دوستان خیالی، هیولاهای شاخ دار و رنگین کمان صحبت می کنند. کودکان در این سن افکار فانتزی خود را دارند. هنگامی که کودکان در مورد دوست خیالی خود با جزییات تمام صحبت می کنند، آن ها قصد دروغ گویی ندارند و فقط دوست دارند تخیلات خود را به شما انتقال دهند. به یاد داشته باشید که والدین با برخوردهای ناصحیح خود می توانند به پرورش تخیلات کودک آسیب وارد کنند.

دروغ گویی در کودکان مدرسه ای:
کودکان در این سن دست به کارهایی می زنند که بعد از سؤال پرسیدن والدین از آن ها، آن عمل را انکار می کنند. بعد از سؤال پرسیدن مداوم والدین آن ها اعتراف کرده و دلیل خود را توضیح می دهند. کودکان و نوجوانان به دلیل ترس از مجازات دست به دروغ گفتن می زنند. کودک باوجود مشکلات متعدد و تکالیف زیاد در یک درس، بازهم ادعا می کند که تکالیفی برای انجام دادن ندارد. قبل از محروم کردن کودک از تلویزیون و تفریحات به دلیل متوجه شدن دروغ گویی کودکتان، سعی کنید دلایل را کشف کرده و با در نظر گرفتن آن ها او را مجازات کنید.

دروغ های گاه به گاه در مورد مشق شب و یا مسواک زدن خیلی غیرمعمول نیست. کودکانی که در برخورد با مسائل دچار اضطراب می شوند سعی می کنند به دروغ گفتن متوصل شوند تا اینکه حقیقت را به والدینشان بگویند. “دکتر برگر” عنوان می کند دروغ گویی کودکان نشانه دهنده تنش آن ها و گاهی نیز بیانگر هوشمندی کودک است؛ زیرا او در برخورد با مسائل از تاکتیک های مختلف استفاده می کند.

بهترین برخورد والدین با این گونه کودکان این است که با او به صحبت نشسته و دلایل این کار را از او بپرسند و به کودک توضیح دهند که با دروغ گویی چه صدمات جبران ناپذیری به خود و دیگران وارد می کند.