بزرگانی که سهمی از توپ طلا نبردند/تمام هم‌دردهای ژاوی

قبل از اعطای آن بحث در مورد برنده واقعی درمی گیرد و پس از توزیع آن هر هوادار و هر رسانه برای خودش دلایلی دارد تا شخص دیگری را برنده اصلی جلوه دهد و توپ طلای فیفا با در نظر گرفتن اهمیت و ارزشش در صدر این جوایز قرار دارد .

در تاریخ اعطای این جایزه همیشه بازیکنان بزرگی بودند که باید به این جایزه می رسیدند ولی این گونه نشد.نامهای بزرگ و استعدادهای درخشانی که برای کیفیت بالای بازی شان همیشه در ذهن تماشاگران می مانند. ژاوی یکی از این نامهاست که امسال دستش از این جایزه کوتاه ماند. شاید بخت بد وشاید هم هم دوره بودن با اعجوبه ای مثل مسی موجب چنین اتفاقی شد. در ادامه نامهایی را مرور می کنیم که همگی به سرنوشت ژاوی دچار شدند و نتوانستند به رغم لیاقت شان این افتخار را داشته باشند.

رائول گونزالس: شاید تنها بازیکن اسپانیایی دهه اخیر باشد که قربانی ناعدالتی ها در دریافت این جایزه شد . او سالهای شایسته دریافت جایزه بهترین بازیکن سال بود اما بدترین آنها در سال 2001 بود که مایکل اوون برنده شد و او در حالیکه با 24 گل بهترین گلزن لیگ بود دوم شد و تنها به جایزه بهترین مهاجم سال یوفا رسید.

پائولو مالدینی: با بیش از 25 فصل بازی برای میلان و 900 بازی رسمی توانست پنج بار قهرمان اروپا شود و کاپیتان ایتالیا بود و درچهار جام جهانی بازی کرد . مالدینی این توانایی را داشت که در کنار کاناوارو و ماتیاس سامر یکی از مدافعان برنده باشد . او در سالهای 1994 و 2003 دو بار سوم شد.

سامی اتوئو: از سال 1995 که ژرژ وه آ این جایزه را دریافت کرد امکان اعطای آن به افریقایی ها هم ایجاد شد ولی اتوئو در سال 2009 با اینکه 30 گل به ثمر رسانده بود حتی در فهرست اولیه هم نامش به چشم نمی خورد.

تیری آنری: یکی از بهترین مهاجمان اروپا و بهترین گلزن تاریخ آرسنال در دهه گذشته تنها یک بار درسال 2003 دوم و یک بار درسال 2006 سوم شد.او در بازیهای جام ملتهای اروپا وجام جهانی قهرمان شد و در 17 فصل بازی در اروپا بیش از 300 گل زده بود.

آلن شیرر: او در اواسط دهه 1990 بهترین مهاجم انگلستان بود و در سال 1996، 31 گل در لیگ برتر زد و بهترین گلزن بازیهای یورو 1996 بود اما چون از نظر تیمی افتخاری کسب نکرده بود پشت سر رونالدو و ماتیاس سامر سوم شد.

دنیس برگ کمپ: به عنوان یکی از مستعدترین مهاجمان هلندی در آژاکس و آرسنال کار کرد و در سال 1992 بهترین گلزن بازیهای جام قهرمانی باشگاه های اروپا و هلند شد ولی پس از فان باستن و استویچکوف سوم شد و در سال بعد هم پشت سر باجو ایستاد.

میشل لادروپ: اوبه گفته بسیاری بهترین بازیکن تاریخ فوتبال دانمارک است که در تیم رویایی سال 1992 عضویت داشت.قدرت فردی اوهرگز در رسانه ها مطرح نشد اما جادوی حضورش در زمین در هر تیمی که بازی کرد محسوس بود.

دینو زوف: یک نمونه از دروازه بانهایی که شایسته این جایزه بودند. او چهار جام جهانی بازی کرد ودر یکی از آنها قهرمان جهان شد .او برای یک دهه بهترین دروازه بان ایتالیا و شاید اروپا بود ولی تنها یک بار در سال 1973 پس از کرویف قرار گرفت.

روماریو: او شاید یکی از بدشانس ترین فوتبالیستهای جهان باشد چون دقیقا از سالی افول کرد که این جایزه به بازیکنان غیر اروپایی هم اعطا شد. بهترین سال او 1994 بود که قهرمان اروپا و جهان شد ولی در آن سال جایزه فقط به بازیکنان اروپا داده می شد وبه این ترتیب روماریو یکی از بازیکنان برزیلی نادیده گرفته شده لقب گرفت.