پس از گذشت حدود پنج سال از اجرایی شدن مرحله دوم قانون هدفمندی یارانه ها، سرانجام دولت و سایر مسئولین امر تصمیم گرفته اند تا با حذف یارانه نقدی سه دهک بالای جامعه، یارانه را به افراد نیازمند تر اختصاص دهند و بدین شکل بخش "هدفمندی" را در شرایط تخصیص عمومی یارانه ها به کل شهروندان اجرایی کنند، اما فارغ از مباحث کلان اقتصادی مربوط به این طرح پرحاشیه، حالا به نظر می رسد که معیارهای در نظر گرفته شده برای تشخیص افراد مرفه (سه دهک بالای جامعه از نظر درآمد) می تواند زمینه ساز حاشیه های جدیدی شود.
براساس تازه ترین مصاحبه حسین میرزایی سخنگوی ستاد یارانه تبصره 14، می توان اطلاعات جدیدی را در این خصوص بدست آورد به گفته ایشان «مجموع ارزش خودروی بیش از ۱۵ هزار و ۶۰۰ خانوار از ۱۷۰ هزار خانواری که در این مرحله یارانه آنها حذف شد، بالای ۵۰۰ میلیون تومان و مجموع ارزش خودروی بیش از ۴۲ هزار خانوار بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان بود.
کل اطلاعات خودرو بر اساس آخرین آمار قیمت گذاری شده است. مسکن و معاملات مسکنی نیز به توان مالی برمی گردد، حقوقی که برای افراد ثبت شده است، رتبه فرد از نظر تمول مالی در حوزه سفر خارجی نیز در اولویت حذف یارانه است اما سفرهای زیارتی، مسکن استیجاری و اجاره بها نیز از اولویت کسر شده است.
میرزایی گفت: همچنین شاخص بانک مرکزی می گوید اگر یک خانوار 4 نفره 8 میلیون تومان درآمد داشته باشد در سه دهک بالای درامدی قرار می گیرد که برای بررسی از تراکنش های بانکی نیز استفاده شده است.
همچنین مجموع ارزش خودروها و املاک خانوار، ارزش سهام، سفرهای خارجی، حقوق حکمی و هر اطلاعاتی که نشان دهد یک فرد درآمدی دارد و هزینه ای، که در مجموع تعداد شاخص ها به میزان توانانی افراد تقسیم می شود و اولویت بندی ها بر اساس مرکز آمار و بانک مرکزی انجام می شود و افراد را بر این اساس در سه دهک بالای جامعه قرار دادیم که یارانه انها را حذف کردیم. »
البته راه اعتراض سرپرست خانوار به اشتباهات احتمالی در حذف یارانه نقدی از طریق مراجعه حضوری به دفتر پیشخوان دولت باز گذاشته شده است، اما پرسشی که مطرح می شود این است که با توجه به نوسان شدید قیمت خودرو طی شش ماه گذشته، آیا معیار قرار دادن قیمت خودرو می تواند روش صحیحی برای تشخیص افراد مرفه از طبقه متوسط جامعه باشد؟
به خصوص آنکه با توجه به شرایط اقتصادی و تغییرات وسیع قیمت دلار در طول سال 97، برخی از افراد نسبت به تبدیل دارایی های خود به خودرو اقدام کرده اند اما این دسته لزوما از شرایط اقتصادی مرفهی برخوردار نیستند، همچنین بسیاری از خودروهایی که اکنون بیش از 200 میلیون تومان قیمت دارند در سال های قبل به صورت اقساطی خریداری شده اند و نمی توانند به عنوان سنگ محکی برای درامد بالای رانندگانشان تلقی شوند، از این رو به نظر می رسد که به جای استفاده از روش های پر حاشیه بهتر است که ریشه نگاه سرمایه ای به خرید خودرو را در وضعیت عجیب و بهت آور اقتصاد کلان جستجو کرد.