هنگام یادگیری زبان جدید، نوشتن با دست بهتر از تایپ‌کردن است

امروزه در زندگی روزمره خود، درمقایسه‌با نوشتن با استفاده از مداد و خودکار زمان بیشتری صرف ضربه‌زدن به صفحه‌نمایش و تایپ‌کردن روی صفحه‌کلید می‌کنیم؛ اما آیا نوشتن با دست مزیت بیشتری دارد؟ براساس مطالعه جدید، کاملا همین‌طور است.

به‌گزارش ساینس الرت، پژوهشگران ۴۲ داوطلب بزرگ‌سال را در مطالعه ثبت‌نام کردند و ازطریق نوشتن روی کاغذ و تایپ‌کردن روی صفحه‌کلید و مشاهده و پاسخ به دستورالعمل‌های ویدئویی به آن‌ها الفبای عربی آموزش دادند. افرادی که در گروه نوشتن با دست بودند، نه‌تنها حروف ناآشنا را سریع‌تر یاد گرفتند؛ بلکه بهتر می‌توانستند دانش جدیدشان را در حوزه‌های دیگر نیز به‌کار ببرند. برای مثال‌، با استفاده از حروف کلمات جدیدی بسازند و کلماتی را تشخیص دهند که قبلا ندیده بودند. برندا رپ، دانشمند علوم شناختی از دانشگاه جانز هاپکینز می‌گوید:

    سؤالی که والدین و مربیان مطرح می‌کنند، این است که چرا فرزندان ما باید زمانشان را صرف نوشتن با دست کنند. بدیهی است که اگر نوشتن با دست را تمرین کنید، دست‌خط شما بهتر می‌شود؛ اما ازآنجاکه دیگر کمتر کسی این کار را انجام می‌دهد، بهتر بودن در آن چه اهمیتی دارد؟ سؤال واقعی این است: آیا نوشتن با دست ازنظر خواندن و هجی‌کردن و درک مزیتی دارد؟ نشان دادیم که قطعا چنین مزیتی وجود دارد.

درحالی‌که نوشتن و تایپ‌کردن و یادگیری بصری در آموزش شرکت‌کنندگان برای تشخیص حرف الفبای عربی مؤثر بود و زبان‌آموزان پس از شش جلسه تمرین به‌ندرت اشتباه می‌کردند، گروهی که با دست می‌نوشتند، به‌طور متوسط برای رسیدن به استاندارد مناسب به جلسات کمتری نیاز داشتند.

پژوهشگران سپس گروه‌ها را آزمایش کردند تا ببینند یادگیری چگونه عمومیت پیدا می‌کند. در آزمایش پیگیری با استفاده از مهارت‌هایی که داوطلبان برای آن آموزش ندیده بودند، گروه نوشتن با دست بهترین عملکرد را از خود نشان دادند: نام‌بردن حروف، نوشتن حروف، هجی‌کردن کلمات و خواندن کلمات.

پژوهش جدید نشان می‌دهد مزیت‌های آموزش به روش نوشتن با دست چیزی فراتر از خوش‌خط‌شدن است؛ زیرا مزیت‌هایی در دیگر حوزه‌های یادگیری نیز وجود دارد و به‌نظر می‌رسد دانشی که با نوشتن با دست حاصل شده است، بهتر در مغز تثبیت شود. رابرت وایلی، دانشمند علوم شناختی از دانشگاه کارولینای‌شمالی می‌گوید: «نتیجه اصلی این است که حتی اگر همه آن‌ها در تشخیص حروف موفق بودند، آموزش مبتنی‌بر نوشتن ازنظر هر معیار دیگری بهتر بود و این گروه از شرکت‌کنندگان برای رسیدن به حد مشخصی از پیشرفت به زمان کمتری نیاز داشتند.»

درحالی‌که ۴۲ نفر اندازه نمونه بزرگی برای مطالعه‌ای از این نوع نیست، روندهای گزارش‌شده مطالعه نشان می‌دهد قلم و کاغذ هنوز نقش مهمی در یادگیری دارد، حتی با اینکه قالب‌های دیجیتالی بر ارتباطات ما غلبه پیدا کرده است. علاوه‌براین، اگرچه در این آزمایش خاص از بزرگ‌سالان استفاده شده است، پژوهشگران می‌گویند یافته‌هایشان باید به کودکان نیز تعمیم‌دادنی باشد. چندین مطالعه گذشته بر مزیت‌های رونویسی به‌عنوان روشی برای کمک به یادگیری تأکید کرده‌اند.

امروزه، دانش‌آموزان در مدارس به‌دلایل آشکار وقت بسیار کمتری را صرف مهارت‌ها و تمرین‌های نوشتاری می‌کنند؛ اما براساس یافته‌های مطالعه جدید، کنارگذاشتن همیشگی قلم و خودکار کار عاقلانه‌ای نیست.

این پژوهش در مجله Psychological Science منتشر شده است.