اولین آنالیزور زن فوتبال ایران از رویاها و حسرت هایش می گوید/ مایلی که رفت شانس به من لبخند زد!

خانم مربی که یکی از دستیاران « دورکار» آقا مجید جلالی در فولاد محسوب می شود و فیلم های مسابقات تیم های حریف را برای آقا معلم تحلیل می کند. او خود روایت مربی شدنش را اینگونه بازگو می کند. روایی که ربطی هم پیدا می کند به محمد مایلی کهن؛« باور کنید سخت تر از ان چیزی بود که فکرش را می کنید و حسش را در ذهن دارید. من با حضور یک جوان به نام عبدا... ویسی که خودش هم تازه سرمربی شده بود وارد این حیطه شدم و خیلی تلاش کردم تا به اینجا برسم. حضورم هم لطف خدا بود. مایلی کهن در لیگ ششم از فولاد رفت، ویسی هم برای انجام کارهایش به اصفهان آمده بود تا عازم کلاس مربیگری در پرتغال شود که از باشگاه به او زنگ زدند که هدایت تیم را برای چند هفته در اختیار بگیرد. من هم اطلاعات حریف شان یعنی مس را به او دادم. گویا بعد از من، کربکندی به ویسی زنگ می زند تا تبریک بگوید، ویسی از او اطلاعات مس را می خواهد و کربکندی هم همان حرف های من را می زند و همین پل ورود من به حیطه آنالیروزی شد. حالا هم در این 4 سال همکاری با استاد مجید جلالی هر روز باعث می شود چیزهای جدیدی در کارم یاد بگیرم.»

او درباره رویاهایش برای پیشرفت در فوتبال می گوید:« شاید خنده دار باشد ولی می خواهم جزو 5 آنالیزور اول کشور بشوم.»

و البته بزرگترین حسرت:« تاسف بزرگ من این است که اگر می توانستم مثل آنالیزورهای مرد فوتبال را در ورزشگاه ببینیم شاید خیلی بیشتر از این ها پیشرفت می کردم و خیلی جلوتر از این جایی می رفتم که الآن هستم.»