روایتی متفاوت از حاشیه های قبل و بعد تقابل قلعه نویی با استقلال

سیدی از دوستان سرمربی پیش نماز می ایستد و امیر از پی او قامت می بندد. دقایقی بعد او از بازی حساس با استقلال می گوید. اتاقش در طبقه یازدهم هتل آسمان پذیرای سه خبرنگاری ست که از تهران آمده اند برای گفت و گو با او. آن هم درست ساعاتی مانده به بازی حساس با استقلال. امیر نمازش را می خواند و می نشیند برای دوئلی قل از دوئل بزرگ وسط میدان. مدام سعی می کند خود را ریلکس نشان دهد. بی تفاوت به همه اتفاقات . هرچند نمی تواند ناراحتی اش را از بازتابی منفی که می تواند حضور لیدرهای استقلال قبل از بازی در هتل سپاهان برایش ایجاد کند ، نشان ندهد.

سعی می کند نشان دهد ، این بازی هم درست مثل همه بازی های دیگر است اما تک تک اتفاقاتی که می افتد برایش اهمیت دارد. او با هیجان از اتفاقات نشست فنی با بازیکنانش می گوید:« برای تک تک کارهایی که انجام می دهیم ، برنامه داریم. اتفاقات این دوست تان را تعمدا با خودم بردم به جلسه فنی تیم تا ببیند و برای تان تعریف کند ما در تیم آنالیزمان ، چقدر موشکافانه بازی ها را آنالیز می کنیم. حتی روی اوت های دستی بازی هم برنامه داریم. کاش دیشب بودید و می دید، من عادت دارم ، گل هایی را که می زنیم و گل هایی را که می خوریم را برای بچه ها به نمایش می گذارم تا بدانند چطور بازی رده اند. »

او از برداشت های علمی خود و تیمش برای اداره سپاهان و رساندن این تیم به موفقیت سخن می گوید و از انتقاداتی می نالد که نثارش می شود.

امیر چنان از برنامه هایش می گوید که شکی نباشد تیمش می تواند به سادگی از سد استقلال بگذرد. اگرچه این واژه از زبانش خارج نمی شود.

درست در نقطه مقابل سرمربی سپاهان ، سرمربی استقلال است که تقریبا همه کارهایش در هتل کوثر مشابه رفتار های قلعه نویی بوده است. برای مظلومی بردن سپاهان اما اهمیت فراوانی دارد. او این حقیقت را کتمان نمی کند؛« امیر دوست خوبی است و تیمی بی نظیر دارد. البته این دلیل نمی شود که ما بازنده مسابقه باشیم. نیامده ام اینجا که دست خالی برگردم. من بازنده این بازی نمی شوم.»

و امیر واکنشش به این گفته لبخندی شیرین است و اینکه:« خوشحالم می شوم اگر این اتفاق بیفتد و من بازنده باشم.»

اخبار ورزشی نیم روزی شبکه 3 پخش می شود. تصاویری از امیر به نمایش در می آید که او دارد می گوید:« این بازی فقط 3 امتیاز دارد و به اندازه برد در باقی بازی ها ، برای مان اهمیت دارد.» و در مقال وقتی تصاویر مظلومی به نمایش در می آید ، او می گوید:« این بازی ، مسابقه با دوستی خوب است. من برایش خیلی احترام قائلم.»

انتخاب گفته هایی که خشم سرمربی سپاهان را به همراه دارد؛« وقتی می گویم تلویزیون با من خوب نیست ، باورتان نمی شود. من هم همین حرف های پرویز خان را زدم اما این بخش از گفته هایم را پخش نکردند. »

او دوباره به بحث اصلی بر می گردد ، به بحث علمگرایی اش ؛« نرم افزاری را از امریکا آورده ایم که آنالیزآنلاین فوتبال را انجام می دهد. یعنی بازی را که انجام می دهیم ، در هان بین دو نیمه برای مان نقاط قوت و ضعف خودمان و حریف را نشان می دهد. یعنی هر اتفاقی که بیفتد را خیلی سریع می توانیم به بچه ها بگوییم. حالا مدام به من بگویید غیر علمی.»

بحث به داور بازی می کشد. قلعه نویی می گوید داور بازی مان کیست و می شنود قرار است ممبینی بازی را سوت بزند، نگاهی به اطرافیانش می اندازد و رنگش عوض می شود. او انگار ناراضی است اما همین داور قبل از این داور مسابقه ای بوده که قلعه نویی با پیروزی در آن برابر بر شیراز ، اولین قهرمانی اش در لیگ برتر را جشن گرفت؛« واقعا؟ یادم نمی آید. ممبینی آن روز داور بود؟»

در هتل کوثر در نشست فنی استقلال خبری از نمایش فیلم نیست. مظلومی چیزی درباره علمگرایی نمی زند. یورگن گده ، مظلومی و پورحیدری آخرین حرف های شان را با بازیکنان می زنند. بازیکنان از زیر قرآن رد می شوند و به سوی ورزشگاه راه می افتند.

در هتل آسمان هم همین ترکیب اتفاقات تکرار می شودتا دو تیم به ورزشگاه برسند و دوئل آغاز شود. باد شدید ، مصدومیت ابتدای بازی محرم نوید کیا ، فریاد های مجیدی و قلعه نویی در دو سوی زمین بر سر داور ، گل اتفاقی سپاهان در نیمه اول و گل مشابه استقلالی ها درست در دقیقه 90 همه اتفاقات بازی نه چندان زیبای دو تیم را شکل می دهند. وت های دستی هر جا از زمین که باشند توسط احسان حاج صفی پرتاب می شوند و هیچ یک اثری ندارند. بازیکنان تیم بیش از 3 اخطار بی دلیل می گیرند و تعویض های سرمربی هم این بار چندان موفق نیستند. این ها ، همه تفاوت هایی است که میان اتفاقات نشست فنی و آنچه در زمین به وقوع پیوست وجود داشت. اگرچه در این بازی ، همان ابتدای مسابقه نویدکیا که قرار بود محور تیم باشد آسیب دید و برنامه سرمربی را به کلی خراب کرد.

قلعه نویی به سمت داور می رود و به گفته یکی از حاضرین در صحنه چیزهایی درباره شرافت می زند. جملاتی که با صدای بلند ادا می شوند. قلعه نویی از اینکه ممبینی توره را اخراج نکرده شکایت دارد. او وقتی در کنفرانس با سئوالی در این باره مواجه می شود ، می گوید:« سر خودم فریاد زدم و با خودم بودم ، گفتم شرافت داری؟»

اما شاید گزارش داور بازی وقتی برای کمیته داوران فرستاده شود حاکی نکاتی دیگر باشد. امیر اما اصلا ترسی از محرومیت ندارد:« اشکالی ندارد. من باید بگویم. بگذار محرومم کنند. وقتی حقم را می خورند نمی توانم سکوت کنم. این بازی نکته فنی نداشت. ما قدرت مان را در زمین دیکته کردیم و سر تر بودیم اما ممبینی 2 امتیاز شیرین را از سپاهان گرفت. اگر خطا روی توره اخراج نداشته باشد ، مربیگری را کنار می گذارم. حرفی هم درباره استقلال نمی زنم. آنها هم زحمت کشیدند اما برد حق ما بود که نگذاشتند به آن برسیم.»

او انتقاد می کند. از همه می نالد. از داوری ، از تلویزیون ، از نود ، از عادل فردوسی پور و از خبرنگاران محلی. از غرض ورزی با یک خبرنگار جوان سخن می گوید و این خبرنگار هم پاسخش را با طعنه ای تلخ می دهد:« شما درباره منافعی بگو که باعث می شود به عنایتی بازی بدهی و با لباس تولیدی ساعدی فر بیایی کنار زمین. » قلعه نویی بی توج رد می شود اما یکی از همراهانش با ناراحتی به خبرنگار جوان می گوید:«شان تان را نه دارید. این چه حرفی است که به او می زنی؟ » بحث برای لحظه ای بالا می گیرد اما قلعه نویی بی توجه از سالن خارج می شود. او بی توجه به خبرنگاران 90 ، از کنارشان می گذرد و انگار حتی نمی بیندشان.

به عکس او مظلومی که از نتیجه مسابقه خیلی راضی بود وقتی در کنفرانس روبروی خبرنگاران ایستاد ، گفت:« بازی قشنگی بود. یک فوتبال کلاس بالا و بازی سرعتی.» گفته ای که تعجب همه را به همراه داشت و بعد از کنفرانس خودش هم اعتراف کرد ، نمی خواسته چیزی بگوید که از آن برداشت بدی شد:« چه باید می گفتم؟ اینکه باد می آمد و دو طرف فقط می زدند زیر توپ؟ اجازه ندادند که بازی روند طبیعی داشته باشد. وقتی توپ روی زمین نباشد و گردش پیدا نکند که نمی شود انتظار فوتبال قشنگ داشت. هافبک ها از جریان بازی خارج شده بودند . در این شرایط حساس نباید انتظار بازی قشنگ داشته باشیم.»

و به عکس او قلعه نویی اصلا حال و روز خوشی ندارد. 5 ساعت از بازی گذشته و او هنوز در زمان خوردن شام هم از داوری گلایه دارد. از سه بازی این فصل که ممبینی برای تیمش سوت زده و در هر سه بازی امیر معتقد است سپاهان از داوری لطمه دیده است ؛« نمی گویم تعمدی ولی این بار اگر ثابت کند خطا روی توره اخراج نداشته به قرآن مربیگری را کنار می گذارم.»

او اینقدر شاد است که حتی در دقایقی که اتوبوس شان خراب شده هم هنوز لبخند از روی لبش محو نشده:« بابا امتیاز مهمی بود. ما تا دقیقه 90 هیچ امتیازی نداشتیم اما حالا یک امتیاز داشتیم. البته اگر بازی روند طبیعی داشت شاید می توانستیم برنده باشیم.»