کاسمیرو: فروختن لوازم خانه، یک ادعای مسخره است/ من الان پرتغال هستم ؛ چه کسی ممنوع الخروخ است؟

آلفردو کاسمیرو را می‌توان مربی موفقی در صنعت‌نفت آبادان دانست. او نفت را از لیگ دسته اول به لیگ برتر آورد و در میان بزرگان فوتبال ایران، نتایج مطلوبی گرفت. در ابتدای لیگ هم آبادانی‌ها جزو تیم‌های بالای جدولی بودند اما با مرور زمان، آرام‌آرام از روزهای اوجشان فاصله گرفتند و جایی رسیدند که الان در رتبه نهم جدول قرار دارند. البته شاید بتوان گفت برای یک تیم تازه صعود کرده به لیگ برتر میانه جدول جای چندان بدی نباشد اما به هرحال بعد از مسابقه عجیب با ذوب‌آهن، همکاری کاسمیرو با باشگاه صنعت‌نفت خاتمه پیدا کرد. روز گذشته دقایقی با این مربی که در پرتغال به استراحت مشغول بود، گفت‌وگو کردیم که صحبت‌های او را در ادامه می‌خوانید:

* داستان من و صنعت‌نفت بسیار ساده است. من روزهای خوبی در این تیم داشتم اما توافق کردیم از هم جدا شویم. قرارداد را فسخ کردیم و من هم قول دادم تا پایان فصل با هیچ تیم ایرانی دیگری مذاکره نکنم و بعد هم ایران را ترک کردم.

* این که گفته شد من تعدادی از لوازم خانه‌ام در آبادان را فروخته‌ام، یک ادعای واقعاً مسخره است. چنین رفتاری اصلاً با شخصیت و روحیات من سازگار نیست و واقعاً حرفی برای گفتن ندارم. فکر می‌کنم اگر سکوت کنم، از هر کاری بهتر است زیرا این حرف نوعی توهین تلقی می‌شود. من تا به حال چند بار آبادان را ترک کرده و به پرتغال آمده‌ام برای استراحت و هر دفعه خانه‌ام را به طور کامل و سالم تحویل داده‌ام. وقتی هم تیم از لیگ یک صعود کرد، برای استراحت راهی پرتغال شدم اما نمی‌دانم چرا باید حالا چنین حرفی زده شود. بلافاصله پس از فسخ قرارداد، از آبادان به تهران آمدم و از تهران هم راهی شهر رم در ایتالیا شدم و بعد هم به پرتغال آمدم. همان روز که قراردادم فسخ شد، آمدم تهران و چند ساعت در تهران بودم و نیمه شب رفتم فرودگاه و از ایران خارج شدم. اصلاً وقتی در آبادان نداشتم و با اولین پرواز برگشتم.

* هرگز گریه مردم آبادان در روزی که صنعت‌نفت به لیگ برتر صعود کرد را فراموش نمی‌کنم. آنها به من گفتند تو را دوست داریم و تشکر می‌کنیم که تیممان را به لیگ برتر آوردی. روزهای بسیار خوبی در آبادان گذراندم و هرگز خاطراتم را در این شهر فراموش نمی‌کنم. من با باشگاه توافق کردم تا پایان فصل لیگ برتر، با هیچ تیم ایرانی قرارداد نبندم اما بعد از آن، این احتمال که دوباره در هر جای ایران یا حتی آبادان مربیگری کنم، بسیار زیاد است. من ایران و مردمش را دوست دارم و خیلی دوست دارم دوباره به کشور شما برگردم.

* در مورد جریان دکتر و کاغذی که او منتشر کرد، حرف دارم. من سرما خورده بودم و رفتم دکتر، بعد که آن خانم مرا معاینه کرد، چون متخصص بود، قلبم را هم معاینه کرد. گفت کمی مشکل قلبی داری و باید مراقب باشی و 5 روز استراحت مطلق داشته باشی، به این صورت که نه سر تمرین بروی، نه از خانه خارج شوی اما من سرمربی صنعت‌نفت بودم و تیم با شهرداری تبریز بازی داشت. یک برگه هم به من داد که داخل آن نوشته شده بود باید 5 روز استراحت کنم، من هم آن برگه را به پزشک تیم دادم. در واقع آن 5 روز را استراحت نکردم اما چون برای مدیران باشگاه سخت بود که قراردادم را بدون هیچ بهانه‌ای فسخ کنند،‌ آن نامه را بهانه کردند. من نمی‌خواهم ثابت کنم مریض بودم یا نه. من قراردادم با باشگاه کنسل شد و اصل قضیه همین است. از طرف باشگاه به من گفتند در 5 بازی یک امتیاز گرفته‌ای و به همین دلیل قرارداد را کنسل می‌کنیم. من هم استعفایی ندادم زیرا دوست داشتم به کارم ادامه دهم اما در نهایت به توافق رسیدیم که جدا شویم. فکر می‌کنم مدیران باشگاه نفت چون دلیل خاصی برای هواداران نداشتند و می‌دانستند مردم آبادان مرا دوست دارند، بیماری مرا بهانه کردند و گفتند نمی‌توانی کار کنی. به نظر من انتشار آن نسخه و حرف‌هایی که بعد از آن زدند، چیزی جز بهانه نبود. با این حال من به توافقی که با باشگاه داشتم کاملاً پایبندم و از آن تخطی نمی‌کنم. قول داده‌ام با هیچ تیم ایرانی مذاکره نکنم و این کار را هم انجام نمی‌دهم. واقعاً آرزو می‌کنم روزی دوباره به ایران و خصوصاً آبادان برگردم.