همه دعواهای امیر قلعه نویی در فوتبال ایران/فریاد می زنم تا حقم را بگیرم

آخرین نمونه اظهارات جنجالی او به روز شنبه بازمی گردد که او فضای کمیته انضباطی و کمیته داوران را مانند «حکومت نظامی» خواند و خطاب به عسگری رئیس کمیته داوران گفت: «اگر لال شوم، راضی می شوید؟». علت اصلی این اظهار نظر به شکایت کمیته داوران از او ربط داشت. علت این شکایت هم بی ربط به اظهارات امیر قلعه نویی بعد از بازی سپاهان و استقلال نبود. او در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی ممبینی داور مسابقه را دلیل اصلی تساوی دانست تا عسگری برای حمایت از داورانش دست به کار شود.

اما سابقه انتقاد امیر قلعه نویی از داوران لیگ برتر، قدیمی است و مربط به یکی دو سال گذشته نیست. او از نخستین روزهای حضورش در استقلال مقابل اشتباهات سکوت پیشه نکرد و بارها لب به انتقاد گشود تا به چنین روزی برسد. در یکی از بازی های مشهور استقلال قلعه نویی، وقتی رضا عنایتی دو گل وارد دروازه فجرسپاسی کرد خداداد افشاریان به طرز عجیبی این گل ها را درست اعلام نکرد تا قلعه نویی یکی از بی سابقه ترین انتقادهای خود را انجام دهد. در آن روزها که غیاثی رئیس کمیته داوران بود، سرمربی استقلال به انتقاد شدید از او پرداخت که این ماجرا تا روزها تیتر اول رسانه ها بود. قبل از آن نیز یکبار امیر قلعه نویی بی طرز بی سابقه ای از کمیته داوران انتقاد کرده بود. در دومین فصل لیگ حرفه ای و در بازی استقلال و سپاهان در اصفهان، داور علی سامره مهاجم استقلال را از زمین اخراج که از نظر قلعه نویی این اخراج «مشکوک» بود.

در این سال ها امیر قلعه نویی هیچگاه در مقابل اشتباهات داوری سکوت اختیار نکرد و بارها مقابل کمیته داوران ایستاد. او امسال بعد از بازی رفت مقابل استقلال، راه آهن، پرسپولیس و بازی برگشت مقابل استقلال به انتقاد شدید از داوران پرداخت تا نشان دهد حتی اگر عضوی از فدراسیون فوتبال باشد، نمی تواند سکوت کند. اما این تمام دعواهای امیر قلعه نویی در فوتبال ایران نبود.او در یکی از گفت و گوهای هفته اخیرش اعلام کرده بود که فریاد می زند تا حقش را از این فوتبال و داوری اش بگیرد.

*او به سکوها خط می داد

تا قبل از این که سرو کله بیانیه های تند و تیز محمد مایلی کهن پیدا بشود، بدون شک بزرگ ترین منتقد امیر قلعه نویی، ناصر حجازی بود. او بارها و بارها به طور مستقیم و غیرمستقیم شاگرد اسبقش را به باد تندترین انتقادها گرفت. بعد از بازی مشهور استقلال و سایپا در سال 78 که به شکست سنگین آبی پوشان و اخراج حجازی انجامید، این مربی دست به افشاگری هایی زد که تقریباً در تمام آن ها، به نوعی نقش امیر قلعه نویی هم قابل رصد بود. حجازی ادعا می کرد در جریان آن بازی، یک نفر به سکوها خط داده که با برگشت ورق بازی، شروع به شعار دادن علیه کادر فنی کنند.

حتی در همین رابطه بعدها یکی از لیدرهای سرشناس استقلال لب به اعترافاتی گشود که در نوع خودش جالب بود و به نوعی حرف های حجازی را تایید می کرد. اسطوره فتوژنتیک آبی ها البته به مقصران داخل زمین هم اشاره کرد و به نوعی تلویحی پای برومند و زرینچه را وسط کشید. هر چه بود، حجازی رفت و پس از ناکامی عجیب استقلال در روز آخر لیگ اول حرفه ای با منصور پورحیدری، امیر قلعه نویی دست به یک مصاحبه بلند یک صفحه ای با روزنامه «صبح ورزش» زد و اعلام کرد که برای سامان بخشیدن به اوضاع آشفته استقلال، خودش باید وارد گود شود! امیر به استقلال نزدیک و نزدیک تر و حجازی از آن دور و دورتر شد. همین مساله باعث می شد دروازه بان اسبق آبی ها، پیاپی علیه قلعه نویی مصاحبه کند. البته حجازی یک بار هم در لیگ هفتم روی نیمکت تیم محبوبش نشست، اما پس از ناکامی دوباره، باز هم پای عوامل بیرونی از جمله امیر قلعه نویی را به میان کشید. ناصر خان به طور غیرمستقیم مدعی بود شاگرد «ناخلفش» به مذاکره با بازیکنان تیم های رو به رو، قبل از مسابقه می پرداخت.

*دعواهای رنگارنگ با 90

داستان انتقادهای امیر قلعه نویی از برنامه 90، یک داستان لوث و قدیمی است. او در تمام سال های حضورش در استقلال، تیم ملی، مس و... به انتقاد از روند این برنامه پرداخت. قلعه نویی همواره اعتقاد داشته و دارد که این برنامه «فوتبال ایران را نابود می کند.» اما دور جدید حملات شدید او به این برنامه از بازی رفت مقابل استقلال شروع شد. دو هفته پیش از این دیدار، سپاهان به ذوب آهن در داربی اصفهان باخته بود و قلعه نویی اعتقاد داشت ناداوری باعث این شکست شده است. اما تصاویر برنامه 90 از داوری این مسابقه نشان داد اتفاق خاصی رخ نداد تا امیر قلعه نویی به حرف بیاید: «تصاویری که به ضرر ماست نشان می دهد و آنها که به نفع حریفان است در برنامه اش پخش می کند.» او عادل فردوسی پور را نشانه رفت تا موش و گربه بازی امیر قلعه نویی و مجری 90 در فصل جدید همین جا شروع شود. نمودار رابطه این دو روندی صعودی و نزولی داشته که معمولا، صعودی قافیه را به نزولی باخته. قلعه نویی بعد از بازی سپاهان و استقلال هم در کنار حمله به داور، برنامه 90 را هم نشانه رفت و گفت: «می خواهند تیم من را تخریب کنند.»

*آدم فدراسیون شد که انتقاد نکند!

انتقادهای امیر قلعه نویی از برنامه های سازمان لیگ یک امر عادی و کاملا طبیعی است. او بارها و بارها از سازمان لیگ بابت نوع برنامه ریزی اش انتقاد کرده است. انتقاد از بخش های مختلف فدراسیون و مربیان تیم ملی هم جزو کارهای روزمره اوست. البته کارشناسان در این زمینه معمولا حق را به سرمربی سپاهان می دهند چون به دلیل حضور نیمی از تیم اصلی او در تیم ملی و انجام سفرهای متعدد، انتقاد قلعه نویی به سازمان لیگ و مربیان تیم ملی عادی به نظر می رسد. امیر قلعه نویی پیش بینی کرده بود وعده های قطبی به جایی نمی رسد اما فدراسیون برای مهار کردن انتقادات او برچسب کمیته فنی را به قلعه نویی چسباند تا کمی از شدت انتقادهای او بکاهد.

*گروهبان قندلی!

اما بی شک تاریخی ترین دعواهای امیر قلعه نویی در فوتبال ایران با مایلی کهن و واعظی آشتیانی رقم خورد. هنوز بیانیه تاریخی مایلی کهن علیه قلعه نویی در دوران حضور 14 روزه اش روی نیمکت تیم ملی، از خاطر کسی نرفته است. در آن روزها و در جریان بازی استقلال و سایپا، طرفداران استقلال به طرز عجیبی الفاظ عجیب تری را خطاب به مایلی کهن به کار بردند تا او تصور کند آنها از فرد خاصی خط گرفته اند. کمی بعد مشخص شد حدس سرمربی سایپا چه کسی بوده است «...هجوم ناجوانمردانه ترین الفاظ در میدان مسابقه و بیرون از آن تنها از شعبان بی‌مخ‌ها و نوچه هایشان بر می‌آید؛آقایان درصدد این هستند که ضعف‌های فنی خود را به این و آن نسبت بدهند و هر آنچه که خود و نوچه هایشان لایق آن هستند با سیاه نمایی هر چه تمام‌تر به این و آن نسبت داده، تا شاید بتوانند ضعف های فنی خود را به نوعی از چشم این و آن پنهان و لاپوشانی کنند. لذا به همین منظور به این آقایان کوتوله و عوام فریب (کل یوم) که حتی فاقد مدرک تحصیلی برای گروهبان قندلی شدن هستند اما لقب ژنرال را یدک می‌کشند می‌گویم که از گل دقیقه 90 سایپا و پیامی که آن گل به پهنای ایران عزیز اسلامی داشته؛ پند گرفته و هر چه سریعتر دست از نوچه بازی و نوچه پروری برداشته،.البته کارهای ناثواب و عوام فریبی نکنند.»

این تندترین بیانیه یک فوتبالی علیه یک فوتبالی دیگر بود که به دست توانمند محمد مایلی کهن نوشته شد تا امیر قلعه نویی شوکه شود. جالب اینجاست که بعدها واعظ آشتیانی تلویحا به همه فهماند امیر قلعه نویی به طرفداران این تیم خط داده است: «من صحت حرف‏های مایلی کهن را تایید می کنم.» در واقع این بخش کوچکی از رودرویی آشتیانی با سرمربی سابق تیمش بود. مدیر عامل آن روزهای استقلال که بعد از حضور امیر قلعه نویی در سپاهان، تاب نیاورد و علیه او حرف هایی به زبان آورد، بزرگترین دعوای فوتبالی سال 88 را رقم زد. در آن روزها امیر قلعه نویی و آشتیانی بارها و بارها علیه هم مصاحبه کردند و از «فوتبال پاک» و «فوتبال ناپاک» گفتند. آشتیانی در اظهار نظرهایی تند امیر قلعه نویی را لمپنیسم ورزشی خواند و گفت: «از روی سکوها بوی لجن می آید!» مصاحبه های آشتیانی به قدری تند بود که باشگاه سپاهان هم وارد بحث شد تا سرانجام واعظ و قلعه نویی از هم شکایت کنند. در حالی که به نظر می رسید همه چیز آرام خواهد شد آشتیانی به قول خودش پرده از ماجرای پنهانی برداشت و گفت: «از ما خواسته بودند در لیگ قهرمانان به داور رشوه بدهیم.» قلعه نویی که دیگر نمی دانست باید چه جوابی بدهد گفت: «بابا من بدترین مربی تو بهترین مدیر. دست از سر من بردار.» او مسئولان باشگاه استقلال را درغگو خواند و گفت: «بعضی ها شعور الطاف الهی را ندارند.»

*دعوا با دوست گرمابه و گلستان

دعوای امیر قلعه نویی و صمد مرفاوی دوست گرمابه و گلستانش خوراک دیگر رسانه ها بود. فصل قبل و در دوران حضور صمد مرفاوی در استقلال، سکوها زیاد علیه او شعار می دادند تا مرفاوی، قلعه نویی را متهم به خط دهی کند. او اسمی از سرمربی سپاهان نمی برد اما به قدر کافی در برنامه 90 کد داد تا دعوا به تلویزیون هم کشیده شود. بعدها سیانک رحیم پور دستیار مرفاوی هم واکنش تندی علیه قلعه نویی نشان داد و او را طاغوتی و ابوسفیانی خواند که با شکایت امیر قلعه نویی و بعدها پس گرفتن این شکایت همراه شد.

خرده دعواها!

امیر قلعه نویی در این سال های فوتبال، خرده دعواهایی هم داشت که هیچگاه از چشم تیزبین رسانه ها پنهان نماند. اختلافات عمیق او با علی سامره که بعدها جدایی این مهاجم از استقلال را در پی داشت، اختلاف با مجتبی جباری، درگیری رسانه ای با مجید جلالی، رسول کربکندی و...همه بر سابقه جنجالی سرمربی این روزها استقلال می افزاید...