آقاي دايي؛ اين آش را هم نزنيد!

دو روز پس از مجموعه اتفاق هاي زشتي كه در ورزشگاه آزادي رخ داد، بحث بر سر «بازي منصفانه»، «بازي جوانمردانه» و كتك كاري بازيكنان استيل آذين و پرسپوليس همچنان داغ است. در اين مدت عده اي رفتار پرسپوليسي ها را دور از جوانمردي دانسته اند و گروهي ديگر سيبل انتقادات را متوجه سوشا مكاني كرده اند كه به زعم آن ها «با رفتارش روي اعصاب حريف رژه مي رفته» است. فعلاً كارشناسان و كارنشناسان فوتبال، ذره بيني در دست گرفته اند و مثل كارآگاه هاي زبردست درجستجوي پاسخ به اين سوال هستند: «چه كسي اول شروع كرد؟ مشت اول را كي زد؟ لگد اول را چه كسي؟»

واقعاً چه فرقي مي كند كه دست نوري را فريدون زندي لگد كرده باشد يا يكي ديگر؟ اگر تا روز قيامت هم دليل و برهان بياوريم كه دروازه بان استيل آذين قصد تمارض داشته و مي خواسته به قصد اتلاف وقت، بازي را از جريان بياندازد، باز هم اين مساله چيزي از حركت غيرقابل دفاع پرسپوليس و به طور مشخص علي دايي كم نمي كند. پاسخ يك رفتار زشت، با رفتاري به مراتب زشت تر، با هيچ متر و معياري پذيرفتني نيست و اين چيزي است كه دايي در اين مدت، مدام بر آن اصرار كرده. مربي پرسپوليس در اين مدت، در مصاحبه هاي مختلف سينه سپر كرده و برخلاف ادبيات روزمره اش كه مدام از واژه «ببخشيد» استفاده مي كند، اين بار حاضر نيست «ببخشيد» را در جايي كه بايد، به كار ببرد. او حاضر نيست بپذيرد دستورش براي پرتاب آن اوت جنجالي، اشتباه بوده و فعلاً ترجيع بند حرفهايش «سوشا مكاني» است. علي دايي شنبه شب در برنامه «ورزش از نگاه 2» هم روي خط آمد و تقريباً همان حرف هايي را تكرار كرد كه پيش از آن گفته بود.

ضرب المثلي در ادبيات شفاهي ايرانيان وجود دارد كه لفظ مودبانه اش مي شود: «هرچه اين آش را بيشتر هم بزني، بوي آن بيشتر در مي آيد». حالا كه دايي حاضر به عقب نشيني نيست، بهتر است به طور كلي اين موضوع را در ذهنش بايگاني كند، چرا كه هرچه بيشتر بر موضع خود اصرار مي كند، كمتر يادمان مي آيد كه او اسطوره فوتبال ايران بود.