عبدالله موحد: این قدر اذیت شدم که «قلب درد» می گیرم وقتی یادم می آید کشتی گیر بودم

این چهره اسطوره ای کشتی کشورمان است که دلش از رفتارهایی که در همه این سال ها بر او گذشته خون شده. او که نامش میان علاقمندان به کشتی ایران نه فقط برای 6 مدال جهانی و المپیکش که برای دوران با شکوه ورزشی اش افسانه ای شده. اما رسیدن ایام پیری و تلخی غربت نشینی اجباری در پاره ای بهترین سال های عمرش شاید دلیل این دلخوری امروز او باشد.

استاد موحد در گفت و گویی کوتاه با این نکات را گفت:« راستش حتی فکر کردن به گذشته باعث می شود حالم بد شود.»

اینکه روزی کشتی گیر بوده و حتی خاطرات روزهای قهرمانی هم برایش تلخ شده اند:« در این سال ها برخوردهایی دیدم که دلم خیلی پر است. شرایط برایم طوری شده که وقتی یادم می آید روزی کشتی گیر بودم و کشتی می گرفتم ، قلبم درد می گیرد. احساس سنگینی در قفسه سینه ام می کنم و انگار قلبم می خواهد بایستد. برای همین تصمیم گرفتم اصلا نه به گذشته فکر کنم و نه اصلا حرفی درباره اش بزنم. »

او با لبخند ادامه می دهد:« همیشه خوشحال می شوم از اینکه در کنارتان باشم. حاضرم ساعت ها با هم بنشینیم و حرف بزنیم اما اجازه بدهید موضوع گفته های مان درباره کشتی نباشد. چون دوست ندارم از آنچه گذشته بگویم و حرف هایم شاید بررای کسی تلخ باشد. آمده ام به ایران تا دیداری با دوستانم تازه کنم و نمی خواهم حرفی درباره تلخی ها بزنم.درباره شرایط روز کشتی و اساسا ورزش مان هم که به دلیل دوری ام چیزی نمی دانم که بتوانم حرفی بزنم پس بهتر است سکوت کنم.»

موحد چند سال قبل به تهران آمد و در جریان تمرینات تیم ملی پیشکسوتان دچار حمله قلبی شد. نزدیکان به استاد دلایل دلگیری او از کشتی را به سال های قبل نسبت می دهند. روزهایی که موحد اجازه مربیگری پیدا نکرد و ناچار شد تا به اجبار بار سفر ببندد و ترک دیار کند.