جواد نکونام: حیف از پاس تهران که نابودش کردند / دنبال رکورد دایی نیستم

ایرانی‌ها دوست دارند جواد نکونام را در مسابقه اوساسونا - بارسلونا داخل زمین ببینند. اما هنوز معلوم نیست او به این مسابقه می‌رسد یا نه. خود جواد هم می‌گوید هنوز مشخص نیست تا آن موقع مصدومیتش کاملا خوب می‌شود یا نه. نکونام در گفت‌وگو با خبرآنلاین از خیلی مسائل صحبت می‌کند؛ از اوساسونا و تیم ملی ایران گرفته تا باشگاه سابقش، پاس تهران.

*در مورد مصدومیت تو صحبت‌های متناقضی مطرح شده. خودت بگو در چه حالی هستی و کی می‌توانی بازی کنی.

بعد از این‌که از قطر آمدم، ام آر آی گرفتم و دیدم زانویم پارگی دارد. البته خیلی جدی نبوده. تا دو سه هفته دیگر می‌توانم برسم.

*سایت اوساسونا نوشته که مصدومیت تو خیلی جدی نیست و همین باعث شده خیلی‌ها بگویند اظهار نظر دکتر شهاب، پزشک تیم ملی ایران در مورد مصدومیت تو درست نبوده که گفته باید دو سه هفته تمرین کنی.

نه، تشخیص او درست بوده. سایت اوساسونا از این نظر نوشته بود مصدومیت من جدی نیست که اگر پارگی شدید باشد، دوران نقاهت طولانی می‌شود و می‌رود بالای 5-6 هفته. ولی الان پارگی شدید نیست.

*اعلام سایت باشگاه اوساسونا می‌تواند برای نگران نشدن هواداران باشد؟

بله دقیقه همین است. البته مشکل من حاد نیست.

*با این مصدومیت کدام بازی‌ها را از دست می‌دهی؟

با اسپورتینگ گیخون بازی داریم. بعد هم با بارسلونا و سویا بازی داریم.

*با این اوصاف بازی بارسا را از دست می‌دهی؟

احتمالش هست. بستگی به شرایط درمانی من دارد. از الان نمی‌شود گفت می‌رسم یا نه. باید دید اوضاع چطوری پیش می‌رود. اگر خوب باشد شاید بتوانم بازی کنم.

*الان چند روز از دوران نقاهت را پشت سر گذاشتی؟

7 روز. طول درمان هم دو تا سه هفته است.

*حتما بازی با بارسلونا برایت خیلی مهم است و می‌خواهی خودت را به این مسابقه برسانی؟

نمی‌توانم بگویم بازی با بارسا مهم نیست ولی سلامتی من از هر چیزی مهم‌تر است. بالاخره باید دید چطوری می‌شود. هنوز نمی‌توانم بگویم به این مسابقه می‌رسم یا نه.

*شرایط اوساسونا چطور است؟

خوب است. امسال در نقل و انقالات دو سه بازیکن خوب از دست دادیم و دو سه بازیکن خوب گرفتیم. ما دنبال قهرمانی نیستیم ولی تمام تلاشمان را می‌کنیم و امیدواریم نسبت به سال‌های گذشته وضعیت بهتری داشته باشیم. خوشتبخانه دو سال است اسکلت تیم حفظ شده و امیدوارم امسال نتایجی بگیریم که جزو ده تیم اول لالیگا باشیم.

*طی این مدتی که در اوساسونا بودی جایگاه خاصی در این باشگاه و تیم پیدا کردی. به طوری که الان اگر وارد سایت باشگاه اوساسونا بشویم عکس جواد نکونام برجسته است و این نشان دهنده جایگاه شما در این باشگاه است. چگونه به این جایگاه رسیدی؟

من حدود 6 سال است در اوساسونا بازی می‌کنم. امسال ششمین سالم است. از سال اولی که آمدم سعی کردم طوری بازی کنم که بتوانم خودم را جا بیندازم. تلاش کرده‌ام از فرصتی که برای من با بازی کردن در لالیگا به وجود آمده نهایت استفاده را ببرم. خدا را شکر عملکرد خوبی داشتم و نماینده خوبی برای فوتبال ایران بودم. وقتی من آمدم اینجا، فوتبال دوستان، بازیکنان و تا حدودی رسانه‌های اسپانیا شناخت خاصی از فوتبال ایران و بازیکنان ایرانی نداشتند. ولی خوشحالم که اتفاقاتی افتاده که فوتبال ایران را تا حدودی جا انداخته‌ام. من این را مدیون لطف خدا هستم. محبتی که این باشگاه به من داشته را نادیده نمی‌گیرم. اینجا برای من تبدیل به یک باشگاه خانوادگی شده. اینجا همه دوست و رفیق من هستند. همه این شرایط باعث شده من جا بیفتم. آن‌ها هم من را با آغوش باز پذیرفته‌اند. این باعث شده من راحت‌تر کار کنم و نماینده شایسته‌ای برای فوتبال ایران باشم.

*شما جایگاه خاصی بین هواداران اوساسونا دارید. این در اخباری که مخابره می‌شود مشخص است.

توی یک باشگاه بازیکن زیاد می‌رود و میاد. ولی اگر بازیکن عملکرد خوبی داشته باشد می‌تواند بین هواداران برای خودش جایگاهی داشته باشد. عاشق فوتبال هستم و همه چیز را خوب تشخیص می‌دهم. شش سال است اینجا بازی می‌کنم و رابطه خوبی با هواداران دارم.

*به نظر می‌رسد چیزی نمانده کاپیتان اوساسونا بشوی؟

در حال حاضر کاپیتان هافبک وسط تیم ماست. او در این باشگاه بزرگ شده. در تیم‌های پایه اوساسونا رشد کرده و چندین سال است در تیم بزرگسالان بازی می‌کند. کاپیتان دوم هم دفاع وسط است. او هم همین شرایط را دارد. اتفاقا بچه همین شهر است. من هم کاپیتان سوم تیم هستم ولی برای من این مهم است که امسال بتوانم شرایط خوبی در اوساسونا داشته باشم. عملکردم را تکرار کنم و حتی بهتر از فصل‌های قبل باشم. بازوبند برای من مهم نیست. مهم موفقیت خودم و تیم است. ولی خب اگر کاپیتان شوم افتخاری است که نصیبم شده. ضمن این‌که در حال حاضر هم هر وقت آن دو نفر نباشند بازوبند به من می‌رسد.

*طبق آمار شما گلزن‌ترین هافبک دفاعی خارجی لالیگا هستی. می‌توانی به افتخارات دیگری هم برسی؟

نه به عنوان هافبک خارجی، بلکه به عنوان یکی از گلزن‌ترین هافبک‌های دفاعی لالیگا مطرح شده‌ام. رسانه‌های اینجا این را گفته‌اند. ولی انصافا دنبال این چیزها نیستم. از روز اولی که آمدم در اوساسونا، به این موضوع فکر هم نمی‌کردم. ولی در این 5 سال اتفاقاتی افتاده که باعث شده این‌طوری شود. باز هم تلاشم را می‌کنم که بازی‌های خوبی انجام دهم و طبیعی است اگر گل هم بزنم توانسته‌ام به تیم بیشتر خدمت کنم.

*وضعیت مسعود شجاعی چطور است؟

شکر خدا نرم دویدن را آغاز کرده و یک هفته است دارد انفرادی کار می‌کند. از یک هفته دیگر هم کنار تیم شروع به تمرین می‌کند.

*چندی پیش قراردادت را با اوساسونا تمدید کردی. آیا احتمال دارد باز هم قراردادت را با اوساسونا تمدید کنی و فوتبالت را با این باشگاه تمام کنی؟

موقعی که قراردادم تمام شد هم از تیم‌های اسپانیانیی پیشنهاد داشتم هم از تیم‌های عربی. تیم‌هایی بودند که به من پول بیشتری هم می‌دادند. ولی من همه چیز را سبک سنگین کردم و به خاطر علاقه‌ای که به باشگاه اوساسونا داشتم، جایگاهی که نزد باشگاه و مسئولان تیم داشتم و همچنین به خاطر هواداران، تصمیم گرفتم دو سال دیگر قراردادم را تمدید کنم. اینجا احساس راحتی می‌کنم. در مورد آینده هم از الان نمی‌شود صحبت کرد. ولی اگر شرایط از هر نظر برای خودم و باشگاه مناسب باشد، احتمال این‌که اینجا بمانم زیاد است. باید دید چه اتفاقاتی در آینده می‌افتد.

*امکان دارد یک روزی برگردی به فوتبال ایران و با یک باشگاه ایرانی از فوتبال خداحافظی کنی؟

گفتم که از الان نمی‌شود در مورد آینده صحبت کرد. هر احتمالی وجود دارد.

*پاس شما هم که رفت دسته یک؟

اگر منظورت پاس ماست، پاسی که ما توی آن بودیم، آن‌قدر بزرگ است که هیچ اتفاقی از بزرگی‌‌اش کم نمی‌کند. ولی حیف از آن پاس که رفت شهرستان و نابودش کردند. پاس همیشه پاس است. آن تیمی که رفت همدان و در همدان بازی کرد، یک تیم دیگر بود. ان‌شاءالله که پاس تهران دوباره متولد شود و برگردد به خانه‌اش و ما هم برگردیم سر خانه‌هایمان.

*این قسمت از مصاحبه‌ات خیلی هیجان داشت! در مورد داربی هم صحبت می‌کنی؟

امیدوارم که یک بازی خوب ببینیم. از الان من می‌دانم که چه انرژی‌هایی در رسانه‌ها و جامعه فوتبالی و باشگاه‌ها و بازیکنان صرف می‌شود. استرس و هیجان خرج می‌شود. حیف است که 90 دقیقه‌ای که اصل مسابقه است قشنگ و آبرومند نباشد. امیدوارم بازی قشنگی را شاهد باشیم و هر تیمی که لیاقتش بود بازی را ببرد.

*از شرایط فعلی دو تیم اطلاعاتی داری؟

دو سه تا از بازی‌های دو تا تیم را دیده‌ام امسال. تمرینات و بازی‌های ما با لیگ ایران تداخل دارد و فرصت نمی‌شود لیگ ایران را ببینم. ولی هر وقت فرصت شده تماشا کردم. به نظرم هر دو تیم تقویت شده‌اند و تیم‌های خوبی بسته‌اند. این را می‌دانم که قدرت استقلال و پرسپولیس هرچه بیشتر باشد به فوتبال ما کمک می‌شود.

*در مورد مسابقه با قطر صحبت کن. فکر می‌کنی ایران نتیجه خوبی گرفت؟

وضعیت جوی برای ما مشکل بود. به شرایط آب و هوایی قطر عادت نداشتیم. ولی بازی را خوب کنترل کردیم. نیمه اول قطری‌ها موقعیت نداشتند. نیمه دوم هم بازی در اختیار ایران بود. اکثر موقعیت‌ها برای ایران بود. موقعیت‌های خوبی داشتیم که گل‌های بعدی را بزنیم ولی از دست رفت. وقتی موقعیت‌های را از دست دادیم شرایط روحی تیم پایین آمد. گل اول را که زدیم به خودباوری رسیده بودیم ولی بعد توپ‌ها توی گل نمی‌رفت. انصافا هم روی اتفاق گل خوردیم و بازی در حالی مساوی شد که ما مستحق برد بودیم.

*حتما می‌دانید برای صعود به جام جهانی راه سخت و دشواری دارید و به این دلیل که 4 امتیاز از دو بازی گرفته‌ایم نباید حریفان را دست کم بگیریم؟

صد در صد همین طور است. تمام بازی‌ها سخت است. در فوتبال امروز بازی آسان وجود ندارد. هیچ کسی نمی‌تواند بگوید فلان بازی را راحت می‌بریم. شما دیدید در بازی با مالدیو و اندونزی شرایط چطوری بود. ما باید برنامه‌ریزی کنیم برای فوتبالمان تا موفقیت‌هایمان را دوباره تکرار کنیم.

*طی این مدتی که با کروش کار کردی، از نظرت او چطور است؟

انصافا باید بگویم خوب است، هم از تمرینی و فنی، هم از نظر شخصیتی. کروش کارش را بلد است واقعا. نظم و انضباط را به تیم ملی برگردانده. می‌تواند به ما کمک کند که به جام جهانی صعود کنیم. ولی برای صعود به جام جهانی باید در وهله اول تلاش کنیم و در وهله بعدی به خیلی حمایت‌ها نیاز داریم.

* گفتی کروش نظم و انضباط را به تیم ملی برگردانده. منظورت فنی است یا حاشیه‌ای یا مدیریتی؟

تیم ملی همیشه نظم و انضباط خارج از زمین را داشته. منظور من انضباط فنی بود که تیم توی زمین سازماندهی داشته باشد. با آمدن کروش این موضوع خیلی بهتر شده.

*تیم ملی الان با سیستم 4-3-3 بازی می‌کند. به این سیستم عادت داری؟

من هم اینجا در اسپانیا، هم در ایران با این سیستم کار کرده‌ام. یک سیستم تهاجمی است. ما باید تلاش کنیم تا تبدیل به یکی از تیم‌های قدرتمند آسیا شویم. در حال حاضر بدون تعارف سطح ژاپن و کره و استرالیا بالاتر از ماست و ما باید قوی و گردن کلفت‌تر ظاهر شویم.

*به نظرت فاصله ما با این تیم‌هایی که گفتی چقدر است؟ خیلی زیاد؟

بالاخره ما باید قبول کنیم که آن‌ها تیم‌های برتر آسیا هستند. وقتی آن‌ها می‌روند جام جهانی و ما نمی‌رویم قطعا یک فاصله‌ای هست. وقتی در جام جهانی به مرحله بعد صعود می‌کنند و ما حتی به جام جهانی نمی‌رویم یعنی فاصله‌ای هست. و این فاصله باید کم شود. در وهله اول باید کاری کنیم که به جام جهانی برویم و نگذاریم که فاصله‌مان روز به روز بیشتر شود. چند سال بود که در فوتبال ایران اتفاقات خوبی رخ می‌داد. توانستیم در جام ملت‌ها تیم‌هایی مثل کره را ببریم. به جام جهانی هم رفتیم. اما در دوره قبل به جام جهانی نرفتیم. باید کاری کنیم که قدرت فوتبال ایران بیشتر شود.

*کاپیتانی‌ات در تیم ملی سر و صدای زیادی به پا کرد. در حالی کاپیتان شدی که کریمی در تیم ملی بود. کریمی می‌گفت در اروپا خیلی وقت‌ها اتفاق می‌افتد که کاپیتانی به بازیکنی می‌رسد که سابقه‌اش کمتر است. او کلینزمن را مثال زد که در سال دوم حضور فن بومل، او را کاپیتان تیمش کرد. کروش هم از اروپا آمده و به این نتیجه رسیده که با نکونام می‌تواند بهتر و راحت‌تر همکاری داشته باشد.

همین است. مربی است که تصمیم می‌گیرد. اول و آخر مربی است که باید پاسخگو باشد. این مهم نیست که من بازوبند را ببندم یا نه. مهم این است که تیم ملی موفق باشد. باید بگویم همیشه به همه احترام می‌گذارم، چه در تیم ملی، چه در باشگاه. من احترام همه را دارم. در آینده هم این‌طوری خواهم بود. ولی بعضی وقت‌ها مربی تصمیم‌گیرنده است. الان مهم این است که دست به دست بدهیم تا تیم ملی برود جام جهانی. بعد از ناکامی‌هایی که داشتیم باید از تیم ملی حمایت شود که تفکر بردن در تیم ملی بیشتر شود. بحث کاپیتانی هم موضوعی بود که گذشت و مشکلی بین من و علی کریمی و کروش نبود. چون مربی حرفه‌ای است و این تصمیم را گرفته. ما هم حرفه‌ای هستیم و ادعای حرفه‌ای بودن داریم و مشکلی هم در این قضیه وجود نداشت.

*می‌خواهم یک سوال ویژه بپرسم. در حال حاضر حدود 115 بازی ملی داری و از این نظر فاصله زیادی با علی دایی نداری. فکر می‌کنی بتوانی در یکی دو سال آینده رکورددار بازی‌های ملی تاریخ فوتبال ایران شوی؟

از روزی که فوتبال بازی کردم به این چیزها فکر نکردم و نمی‌کنم. روزی که اولین بازی را برای تیم ملی انجام می‌دادم به این فکر می‌کردم از این فرصت استفاده کنم و بازیکن موثری باشم. برای آدم سلامتی و زندگی مهم است ولی در تیم ملی دو دقیقه بازی کردن هم افتخاری است که نصیب آدم می‌شود. برای من نکونام هم این مهم است که در تیم ملی عملکرد خوبی داشته باشم. به این فکر نمی‌کنم که تعداد بازی ملی‌ام چند تا باشد، چند تا نباشد. دایی هم نیازی به توصیف بنده ندارد. همه او را می‌شناسند که از بزرگان فوتبال ایران و آسیاست. موفقیت‌های جهانی داشته. ایشان الان در تیم سابق من، راه‌آهن سرمربی است. قلبا آرزوی موفقیت دارم برای دایی و تیم راه‌آهن. دایی برای فوتبال ایران زحمت کشیده و من دنبال رکورد او نیستم.